Column: een post-mortem van Girls on Tanks

Wie regelmatig langskomt op onze website, zal zich allicht herinneren dat we in oktober van afgelopen jaar een artikel plaatsten waarin we een live service game onder de loep namen die er niet in geslaagd was om van de grond te komen. En tegen de verwachtingen in werd dat behoorlijk goed gelezen. Daarom nemen we vandaag nog zo’n spel onder de loep, waar recent de stekker uit werd getrokken. Ditmaal pakten we echter geen smart device op, maar gingen we middels onze webbrowser naar Nutaku voor Girls on Tanks.

Voor zij die niet bekend zijn met Nutaku volgt nu een waarschuwing: deze website richt zich enkel en volledig op het verspreiden van videogames van een pornografische aard. Mocht je daar problemen mee hebben, dan is dit artikel niet voor jou bestemd.

Nuance

Nu zeg ik wel dat Girls on Tanks een pornografisch spel was, maar dat betekent natuurlijk niet dat het een of andere sekssimulator was. In plaats daarvan was het een tactische RPG die nog het meeste deed denken aan spellen zoals Advance Wars. Over een in vakjes verdeeld speelveld bestuurde je tanks, soldaten en vliegtuigen om in beurten gebouwen van de vijanden over te nemen, hun troepen met de grond gelijk te maken en je eigen structuren te verdedigen. Alleen bestond je hele leger ditmaal uit wulpse vrouwen, daar jij – hoe kan het ook anders – de laatste man op aarde was.

Wanneer je niet op het slagveld was, was jij als speler op je basis, waar je je voorbereide op de volgende confrontatie. Dit deed je door de vier bevelhebbers, met ieder hun eigen skill, in te stellen, boosts en power-ups in te zetten en beloningen te verzamelen. En met voldoende van die laatste kwam je uiteindelijk toch bij dat 18+ stukje uit.

‘’Sexy’’

Door commandanten in gevechten te gebruiken verzamelde je sterren, welke effectief werkten als een soort bonding points. Met voldoende van deze punten kon je vervolgens levelen, hetgeen je een boost van de stats en vaardigheden opleverde, evenals een pikante scène bij vrouwen van de bovenste drie rangen. Het jammere was echter dat die nooit echt de moeite waard waren.

Je zult het allicht al hebben gezien aan de screenshots van dit artikel, maar Girls on Tanks was visueel zeker niet bijzonder. Daar je het in een browser speelde, deed het denken aan een ouderwetse flash game en dat is zo ongeveer ook wel hoe het oogde. Dat was misschien opwindend zo rond de millenniumwisseling, maar gamers die zich graag bezighouden met erotische games zijn spellen als Huniepop, A Kiss for the Petals en Rance gewend, die simpelweg op elk front superieur ogen. Normaliter maakt mij dat niet uit, daar visuals niet zó belangrijk zijn, maar in een spel als dit is dat in essentie het levensbloed.

Gameplay

Als hét verkooppunt van de ervaring niet weet te imponeren, is de kans groot dat een live service game geen lang leven beschoren zal zijn. Er zijn echter games die nadien een spectaculaire comeback hebben gemaakt. Girls on Tanks was er daar niet een van. En er zijn genoeg redenen die je kunt geven waarom.

Girls on Tanks was free-to-play en diende zichzelf te onderhouden met microtransacties. Tot zover niets nieuws onder de zon. Maar waar veel spellen zichzelf verlagen tot het feitelijk blokkeren van content, kon je met voldoende geduld alles wat het spel had te bieden zien zonder ooit een cent te spenderen. Dat vind ik persoonlijke een goede instelling, maar het is tevens hetgeen waar alles op stuk loopt. Want of je nu gaat grinden of gaat dokken: je wilt er iets voor terugkrijgen wat je wilt hebben. Alles in Girls on Tanks kwam echter direct of indirect terug bij de seksscènes, waarvan we al hadden vastgesteld dat ze kortgezegd ‘’meh’’ waren. Er was hierdoor geen motiverende factor om spelers gaande te houden en door de soms uur lang durende oorlogen te voeren. Want die waren noch uitdagend genoeg, noch gebalanceerd genoeg, noch uniek genoeg om op zichzelf de game te kunnen dragen, waarmee feitelijk dus de hele game enkel als adequaat kan worden omschreven. Maar dat is niet genoeg om op de lange termijn te overleven…