Column: Hebbedingen

‘Kan je niet even wachten tot het iets goedkoper is?’ Toen ik nog bij mijn ouders woonde kreeg ik deze vraag vaak naar mijn hoofd geslingerd. ‘ Vind je dat niet zonde van het geld?’, is een ander voorbeeld. De antwoorden die ik op die vragen gaf luidden vrijwel altijd: ‘Nee!’ Op de één of andere manier kan ik meestal niet wachten om iets aan te schaffen. Tenminste op gebied van elektronica en dergelijke is dat het geval. Ik ben gek van games, gadgets en andere leuke apparaten en meestal ben ik dan ook nog een early adopter.

Het beste voorbeeld is misschien wel toen de Wii uitkwam. Toen woonde ik gelukkig nog bij mijn ouders, waardoor ik veel geld kon sparen. Natuurlijk had ik al bij meerdere winkels gereserveerd, want het zou je maar gebeuren dat iemand anders de Wii wel op dag één heeft en ik niet. Tot mijn grootste schrik doken er vlak voor de release al geruchten op dat er schaarste was. Ik kneep em al een klein beetje, want meestal krijg je enkele dagen voor de officiële release al wel een telefoontje dat je het gereserveerde product op kan halen, maar dat was dit keer niet het geval. Ik kreeg wel een telefoontje dat mijn vijf games en de extra controller er waren, maar de Wii was er nog niet.

Wat een rampzalige dag was dat. Sterker nog, het hele weekend was een ramp. Naïef dat ik was, heb ik de telefoon gepakt en ben ik winkels gaan bellen die mogelijk een Wii op voorraad hadden, maar helaas overal helemaal uitverkocht. Nog naïever was ik toen ik de auto pakte en nog even naar Duitsland ben gereden om te kijken of ze daar nog wel ergens waren. Oke, Duitsland is slechts een half uurtje hier vandaan, maar als je er voor niets heen rijdt, dan is dat toch zonde. Alhoewel het niet helemaal voor niets was, want ik had in ieder geval alle mogelijkheden uitgesloten. Het was niet zo dat ik geen Wii had, omdat ik niet goed mijn best had gedaan… Het was onmacht. Gelukkig duurde het slechts een week, totdat ik mijn Wii alsnog mocht ophalen. Ik hoefde dus eigenlijk slechts een week blije reacties op internet te lezen van mensen die de console al wel hadden.

Dat zou me in ieder geval niet nog een keer gebeuren! Toen de Nintendo 3DS aangekondigd werd, besloot ik al vrij snel het apparaat te reserveren. Dennis blijft toch Dennis en als er een nieuw speeltje van Nintendo uitkomt, dan wil Dennis die natuurlijk op dag één. Gelukkig werd ik in maart al direct gebeld en mocht ik het apparaat ophalen. Tot op heden ben ik er ontzettend blij mee en het wordt straks alleen maar beter als er nog meer leuke spellen uitkomen. Toch heb ik de woorden: ‘Zie je nou dat je beter even had kunnen wachten’ al wel een paar keer gehoord. De 3DS is namelijk ontzettend in prijs verlaagd na vijf maanden. Het had me tachtig euro gescheeld als ik het apparaat nu pas gekocht had, maar ach, ik heb er wel vijf maanden plezier van gehad en bovendien ben ik nu lid van Nintendo’s ambassadeursprogramma, waardoor ik tien gratis Virtual Console titels heb mogen downloaden ter compensatie.

Waarschijnlijk leer ik het snelle aanschaffen nooit af. Eerlijk toegegeven ben ik, nu ik een tijdje op mezelf woon, wel iets minder snel. Soms ben ik gewoon even bereid te wachten tot een game of film wat goedkoper is, maar de dingen die ik echt leuk vind, die moet ik gelijk hebben. Een kleine flits in mijn hoofd dat het apparaat leuk is, is vaak al voldoende en er is altijd wel een manier om het geld bij elkaar te krijgen, door ergens iets te besparen, of desnoods iets te verkopen. Volgend jaar komt de Wii U uit en je kan er de klok op gelijk zetten dat ik het apparaat op dag één in huis heb, want ik zal niet nog een keer te laat zijn met reserveren.