Column: Waar ik me bij gamen aan erger

Dat mijn hart bij gamen ligt mag duidelijk zijn. Het is met veel plezier dat ik games speel, recenseer en nazoek voor het laatste nieuws. Toch is de gamewereld verre van perfect. Zeker met de laatste generatie consoles, hebben zich trends ontwikkeld die mijn gamershart in tranen doen uitbarsten. Om dat hart wat stoom af te laten blazen heb ik een top vijf van gamegerelateerde ergernissen samengesteld.


Laat ik eerst even iets voorop stellen. Het concept van DLC vind ik prachtig. Om het wachten op een vervolg van een van je favoriete games te verzachten, is aanvullende content een welkome manier om de originele games te verlengen. Ik betaalde dan ook met plezier voor Shivering Isles (The Elder Scrolls VI: Oblivion), Awakening (Dragon Age: Origins) of soort gelijke DLC’s. Ook pakketjes met daarin extra wapens, auto’s, multiplayer-maps en dergelijke gebundeld voor een leuk prijsje gaan er bij mij in als zoete koek.

Het lachen vergaat me echter als ik zie hoe sommige uitgevers dit prachtige concept misbruiken. Een harnas voor je paard (The Elder Scrolls IV: Oblivion) voor zeven euro is pure waanzin. Hetzelfde kan gezegd worden van vier multiplayer-maps voor vijftien euro (Call Of Duty), een helm van twee euro (MX VS ATV: Alive) of een auto voor dezelfde prijs (DiRT 3). Veel van jullie denken bij het lezen van dit stuk vast: Dan koop je het toch niet! Helaas blijft het aan me klagen als ik weet dat ik bepaalde content voor me game niet heb. Dus ik koop het toch tot ergernis van me bankrekening en blijdschap van de ontwikkelaars. Daarom dure DLC op 5.


Sommige van jullie zullen wel Soul Calibur II of IV gespeeld hebben. En die weten nu al waar ik heen wil. In Soul Calibur II had elke versie van de game zijn eigen unieke gastpersonage. De Xbox had Spawn, de Gamecube Link en de PlayStation 2 had Heihachi. Wie met alle drie de personages wil spelen zal de game drie keer moeten aanschaffen en met een van de drie tegen een van de andere twee is niet mogelijk. Dit gebeurde opnieuw bij Soul Calibur VI op de Xbox 360 en PlayStation 3 waar respectievelijk Yoda en Darth Vader hun opwachting maakte.

Ik ga nu niet verklaren dat Namco Bandai de wortel van al het kwaad is ofzo. Ook andere uitgevers en ontwikkelaars maakten zich hieraan schuldig. Denk maar eens aan Kratos in Mortal Kombat 9, Mewtwo en Celibi in Pokémon Mystery Dungeon: Explorers of Time & Darkness of EA’s actie met Medal Of Honor. Deze bracht twee verschillende limited editions uit, wat op zich vaak genoeg gebeurd, maar beide versies hadden content die de ander niet hadden waardoor je dus om alles te hebben twee keer de game moest kopen. Stelletje geldwolven, bah!


Nu we de top drie bereikt hebben komen we bij een kwestie die mij dicht aan het hart ligt. Regio exclusieve games, oftewel games die wij nooit krijgen. Ik heb een voorliefde voor Japanse games, altijd al gehad overigens. Des te pijnlijker is het daarom dat 70% van de games waar ik naar uitkijk het land van de rijzende zon nooit verlaten. Van de games die wel richting het westen komen blijven de meesten steken in Amerika. Door dit feit zijn wij onder andere al Earthbound, Xenogears 1, Baton Kaitos 2 en Kingdom Hearts Final Mix, II Final Mix, Coded, Re:Chain Of Memories en Birth By Sleep Final Mix misgelopen.

Maar er is licht aan het einde van de tunnel. Zo komen niet alleen steeds meer Japanse games richting het westen. Steeds vaker nestelen de games zich ook in de Europese winkelrekken. Recent was er Operation Rainfall, een demonstratie van gamers tegen Nintendo. De aanleiding was een bericht van Nintendo Of America dat aangaf dat ze een drietal JRPG’s niet gingen lokaliseren. Onder de vlag van Operation Rainfall werd Nintendo bestookt met brieven, Facebook berichten en tweets. De drie RPG’s stegen binnen een dag naar de top van de Pre-Order Charts op Amazon. Het mocht niet baten, Nintendo Of America houdt voet bij stuk. Ondertussen mogen wij al aan de slag met Xenoblade Chronicles en ook The Last Story en Pandora’s Tower zijn onderweg. Maar Xenoblade, Pandora’s Tower en TLS, gecombineerd met de kleine stroom aan eerder niet gelokaliseerde Japanse games op WiiWare, PSN en Xbox Live is genoeg om mijn honger voor even te stillen.


Stel je voor: Je hebt een game gepre-ordered, je wacht maanden in spanning terwijl je constant het laatste nieuws in de gaten houdt. De nacht voor de release doe je geen oog dicht en ’s morgens is het dan eindelijk zover. Je vliegt naar de winkel en daarna nog sneller weer terug. Je speelt de singleplayer uit om je met de gameplay bekend te maken en maakt je dan klaar om online te gaan. Error!

Het zou niet de eerste keer zijn dat een ontwikkelaar bij de release van een game zijn servers niet op orde heeft. Een server die niet werkt komt misschien niet zo heel vaak voor. Servers die met ernstige problemen kampen zijn echter aan de orde van de dag. Lang wachten op een match, lag tijdens het gamen, op door slechte verbinding uit de match gegooid worden. Het is slechts een fractie van de klachten die ik regelmatig hoor van andere gamers. Zelf game ik zelden online, eigenlijk alleen om Achievements of Trophies te halen. Maar als ik voor een recensie een game online moet spelen, en ik stuit op dergelijke problemen, levert me dat genoeg onnodige stress op om dit probleem op twee te zetten.


Pre-Order Bonussen, als ik de term hoor begin ik al te gruwelen. Als verzamelaar wil ik zoveel mogelijk spullen hebben, zowel fysiek als in-game. Maar als je bij een pre-order een exclusief in-game item krijgt kun je hem slechts eenmalig gebruiken. Dus in tegenstelling to bijvoorbeeld beeldjes, soundtracks en posters is de kans dat ik deze tweedehands krijg nihil. Echt vervelend wordt het wanneer verschillende winkels hun eigen exclusieve pre-orders hebben. Mijn lievelingsgame, L.A Noire had maar liefst achttien verschillende pre-order bonussen lopen. Gelukkig zijn alle in-game pre-orders van deze game daarna als DLC uitgebracht, dan heb ik er geen problemen mee. Maar helaas wijst ervaring uit dat dit lang niet altijd gebeurd. En zolang ik geen geld schijt zal ik dus altijd last blijven hebben van dit probleem. Natuurlijk zal dit voorlopig niet veranderen, al vind ik het nog zo’n rotsysteem. Maar ik moest het tenminste even gezegd hebben