FirstLook 2010

Sinds enkele jaren is FirstLook hét nieuwe game-evenement van de lage landen. Uitgevers uit alle hoeken van de wereld komen naar Amsterdam om hun nieuwste games aan ons te tonen en ons deze in sommige gevallen zelfs te laten spelen. Dit jaar was de line-up van FirstLook iets minder spectaculair dan vorig jaar, maar GameQuarter is er, net als vorig jaar, gewoon weer bijgeweest. Redacteuren Sander van Genderen en Sebastiaan Quekel reisden voor jullie af naar Amsterdam, om verslag te doen van de nieuwste games.

In tegenstelling tot vorig jaar hebben wij het anders aangepakt. De pers heeft slechts twee uurtjes om de games uit te testen en dit is simpelweg niet lang genoeg om elk spel aan een goede speelsessie te onderwerpen. Daarom hebben wij dit jaar besloten om ons in minder spellen te verdiepen en voor enkel de grote titels in de rij te gaan staan.

Sander (LittleBigPlanet 2)

Nadat we bij de Westergasfabriek arriveerden, besloot ik om zo snel mogelijk bij de stand van Sony Computer Entertainment te gaan kijken. Zij hadden in mijn ogen de meest spraakmakende line-up. Als eerste zag ik LittleBigPlanet 2 op een scherm, waarna ik erheen sprintte om hem te spelen. Ik kreeg te maken met enkele levels van de verhaallijn, waarin al snel duidelijk werd dat de ontwikkelaar niet stil heeft gezeten. Dit jaar speelt het verhaal zich af in een grote stofzuiger, welke je door verschillende tijdperken stuurt. Larry Da Vinci is diegene die je daarvoor gaat begeleiden, maar deze was in de speelsessie nergens te bekennen. De controls voelen hetzelfde aan als die van het eerste deel, maar de omgevingen zijn veel interactiever. Ook zitten er midden in het level kleine minigames, wat aangeeft wat we allemaal met de nieuwe level-editor zullen kunnen over een paar maanden. Zo was er in het level waar ik was een arcadehal, waar je achter kleine beeldschermen kon gaan zitten met je Sackboy, om vervolgens een minigame te spelen. Veel heb ik niet aan LittleBigPlanet 2 kunnen zitten, want er waren nog andere games die om mijn aandacht schreeuwde!

Sebastiaan (Fable III)

De rij was lang, zelfs al bestond de massa enkel uit gamejournalisten, maar de half uur durende presentatie van Fable III was het helemaal waard. We zien dat er veel veranderd is in de wereld van Albion. Je bent koning, en hebt nu nóg meer vrijheid in je doen en laten als in de vorige delen. Zo kun je voor een goede reputatie besluiten om scholen te bouwen, terwijl je voor een slechte reputatie kunt kiezen voor fabrieken.

In de presentatie zagen we veel nieuwe elementen, zoals The Chamber, een huis dat via een druk op de knop op elk moment te bezoeken is. De heer des huizes is een butler, ingesproken door de komische acteur John Cleese. Veel hoorden we niet van hem, maar wat hij zei was al meteen grappig dus dat belooft heel veel goeds eind deze maand. Afijn, het huis is verdeeld in verschillende kamers, waarvan de dressing room ongetwijfeld de belangrijkste is. In deze kamer kun je je personage op werkelijk alle fronten aanpassen. Zo moest onze presentator zich verkleden als een bandiet, om zo een vijandelijk kamp binnen te dringen.

Het gevechtsysteem kwam in dit kamp aan de pas, welke nu een stuk strakker oogt als in het tweede deel. Het aanvallen werkt nu een stuk soepeler omdat je gemakkelijker en sneller tussen de verschillende wapens kunt wisselen. Tevens zijn er veel meer speciale aanvallen te bespeuren, die allen erg filmisch in beeld werden gebracht. Je krijgt overigens door het verslaan van vijanden geen ervaringspunten meer; die zijn in z’n geheel geschrapt. Hetzelfde geldt voor de gezondheidsbalk, die door ‘principiële redenen’ is weggehaald.

Kortom waren we uiterst tevreden over de ontwikkeling van Fable III, ondanks dat het op het eerste gezicht er grafisch weinig op vooruitgegaan. De sfeer was daarentegen wel gewoon weer fantastisch, zoals we van deze fantasierijke RPG-reeks gewend zijn.

Sander (Killzone 3D)

Na LBP 2  was ik nog niet klaar bij de stand van Sony. Er was namelijk een klein kamertje waar je Killzone 3 in 3D kon bekijken en spelen. Ik moest er weliswaar bijna anderhalf uur voor in de rij staan, maar deze kans kon ik niet laten liggen. Terwijl een oude opa van waarschijnlijk eind 70 zich het kamertje binnenwurmde, moest ik nog zeker drie kwartier wachten om een blik te mogen werpen op de nieuwe titel van de Amsterdamse ontwikkelaar. Toen ik uiteindelijk aan de beurt kwam, kwam ik in een gloedhete kamer waar twee grote 3D TV’s stonden. Je kreeg een bril en koptelefoon, waarna je één van de sneeuwlevels mocht spelen.

Het level bevatte al enkele kleine spoilers, waardoor ik hier niets over ga zeggen. Ik kreeg het bekende standaard wapen van de ISA uit Killzone 2 in mijn virtuele handen gedrukt, om vervolgens de Helghasts omver te knallen. De moordlustige wezens zochten goed dekking, waardoor ik besloot dat granaten beter zouden werken dan het geweer, wat achteraf een goede beslissing bleek te zijn. De controls voelden meteen vertrouwd aan en tegelijkertijd makkelijker. Daarnaast moest ik naast het spelen natuurlijk ook aandacht besteden aan de 3D effecten. Deze waren in eerste instantie verbazingwekkend, maar tegelijkertijd was te zien dat 3D nog in zijn kinderschoenen staat. Als je enkel al iets te veel naar links of rechts kijkt, zie je dat de 3D effecten niet meer werken. Er moet dus nog een hoop gebeuren voordat de gamewereld echt aan de slag kan met 3D gaming.

Sebastiaan (Donkey Kong Country Returns)

Terwijl Sander veel plezier had met de Helghasts en 3D effecten, nam ik de terugkeer van Donkey Kong in Donkey Kong Country Returns onder de loep. De speelsessie bood mij het allereerste level van het spel aan, welke duidelijk refereerde naar het eerste level van het origineel uit de jaren ’90. De verhaallijn lijkt ook deels op het deel gebaseerd, daar het huis van onze aap geplunderd is tesamen met al zijn eigendommen. Gelijk ga je op onderzoek uit en stuit je op precies weer dezelfde taferelen. Je verzamelt namelijk nog steeds bananen, KONG-letters, muntstukken en ballonnen. De geheime plekjes, waar je bijvoorbeeld met afschietbare tonnen bananen kunt bemachtigen, zijn eveneens terug van weggeweest.

Om het idee achter verborgen kamertjes uit te diepen heeft Nintendo Donkey Kong nieuwe specialiteiten gegeven. Wanneer je bijvoorbeeld je beide handen naar boven en beneden zwaait, veroorzaakt de aap een trommelbeweging waarmee je voorwerpen stuk kunt maken. Hier zitten meestal de al eerder genoemde verzamelstukjes verstopt. Een andere nieuwe functie is de mogelijkheid om te blazen, waarmee je bijvoorbeeld paardebloemen weg kunt proesten. Diddy Kong, de kornuit van Donkey, heeft ook iets nieuws gekregen, te weten een Jetpack. Dit is vooral erg handig wanneer de omgeving interactief begint te worden. Vaak komt het namelijk voor dat gebouwen instorten of dat – in mijn geval – ik belaagd werd door een kleurrijk monster dat plotseling uit de achtergrond verscheen.

Al met al heeft het eerste level van Donkey Kong Country Returns mij erg weten te overtuigen. Het spel ziet er fantastisch uit, biedt een leuke coöp functie en is vooral erg nostalgisch. De leukste game van FirstLook 2010? Ik denk het wel.

Sebastiaan (F.E.A.R. 3)

De presentatie van de nieuwe Mortal Kombat-game werd op het allerlaatste moment geannuleerd, maar in de plaats daarvoor kregen we F.E.A.R. 3, het derde deel in de horrorserie. Of dit erg was? Totaal niet! We kunnen zelfs zeggen dat de game ons het meest verrast heeft op FirstLook. De enorme grafische vooruitgang was hetgeen waar wij het meest warm voor liepen. Op speltechnisch gebied is er immers weinig veranderd; nog steeds jaagt Alma je gedurende het spel constant de stuipen op je lijf. Het feit dat ze in dit derde deel zwanger is geraakt maakt alles een stuk angstaanjagender. ‘Kinderen zijn ook gewoon eng’, was een reactie van GameKings-presentator JJ. Over de multiplayermodus werd door een medewerker van ontwikkelaar Monolith weinig losgelaten, maar ook deze belooft door diverse en nieuwe modi ‘veelbelovend’ te worden.

Sander (Epic Mickey)

Na klaar te zijn met Killzone zag ik schuin tegenover de stand van Sony een Wii met Epic Mickey, waar geen wachtrij te vinden was! De game, welke Mickey in een totaal andere setting weergeeft dan we gewend zijn, was namelijk speelbaar op twee Wii consoles. De game liet mij kennismaken met de eigenschappen van de kwasten die Mickey in zijn bezit heeft. Met de ene kwast kon hij voorwerpen onzichtbaar maken, terwijl hij met de andere kwast voorwerpen kon tekenen, zoals bruggen. De game zag er grafisch niet zo goed uit als Donkey Kong Country Returns waar Sebastiaan zich op stortte, maar de setting mocht er zeker wezen. De echte Disney-sfeer, die vooral geweldig was in Kingdom Hearts, was in dit deel ook aanwezig. Boris Boef liet van zich zien en nog één of ander figuur, welke ik niet herkende. Daarnaast lopen Donald en Goofy natuurlijk ook rond, maar deze waren niet te vinden tijdens mijn speelsessie. Het level speelde zich af in een kasteel, waar ik van hot naar haar werd gestuurd. Ik moest hindernissen passeren met behulp van de kwasten, wat een aangename gameplay voorschotelde. Ik denk dan ook dat Epic Mickey het gaat redden. Vooral de hardcore gamers van de Wii zullen zich met deze titel vermaken.

Sebastiaan (Dead Space 2)

Lang was onze speelsessie met Dead Space 2 helaas niet, maar in de korte minuten konden we al concluderen dat het spel duidelijk voortborduurt op de successen van het eerste deel. De verkopen van dat spel vielen echter tegen, waardoor deze opvolger een nu wat toegankelijker tintje heeft gekregen. Het lopen met je personage werkt wat verfijnder en ook het richten voelt een stuk makkelijker aan. Ook zijn de wapens wat meer mainstream geworden, al verzorgen ze nog minstens zoveel bloed en afgehakte ledematen als bij het origineel. Verder lijken de omgevingen een stuk meer variatie te kennen, gezien het feit dat we in een soort van sneeuwruimte bivakkeerden. Nogmaals was het een vrij korte speelsessie, maar de tijd die we in Dead Space 2 hadden gestopt was indrukwekkend, alhoewel die tijd net als bij F.E.A.R. 3 tergend voor mijn hartje waren.

Sander (Gran Turismo 5)

Toen ik eenmaal klaar was met Mickey en zijn magische kwasten, zag ik dat er weer een plekje vrij was bij de stand van Sony: Gran Turismo 5 was aanwezig op FirstLook 2010. Jawel, de titel die in 2006 werd aangekondigd was speelbaar. Echter niet met controller, maar met stuur, gaspedaal, rempedaal, koppeling en luxe stoel. De game speelde je op een grote Full HDTV, waardoor Gran Turismo 5 helemaal tot zijn recht kwam. Over het grafische plaatje is niet veel te zeggen. Alle trailers logen er niet om, en tijdens het racen was het dan ook genieten van de grafische pracht. De controls van Gran Turismo 5 voelden erg realistisch aan, maar vergden wel enkele rondjes om er goed in te komen. De menu’s waren vlot te doorlopen en een gebrek aan modi lijkt er ook niet te zijn. De baan waar ik mijzelf mocht laten gaan bestond uit niet veel hoeken, waardoor ik het gaspedaal dikwijls goed kon indrukken. Uiteraard hebben niet veel mensen deze luxe setting thuis, waardoor we niet hebben kunnen testen hoe het met een controller aanvoelt. Het was in ieder geval een aangename speelsessie, welke zeker naar meer smaakte.