Gouwe Ouwe: Tekken Tag Tournament

 Het is ondertussen al meer dan tien jaar geleden dat Tekken Tag Tournament, een spin-off in de Tekken-franchise, de wijde wereld ingestuurd werd. In die tijd was het een van de launchtitels voor de PlayStation 2. Mijn eerste PlayStation 2-game en al gauw een onvoorkoombare verslaving.

Als klein, actief mannetje heb ik uren, zoniet dagen versleten aan dit vierde spel uit de Tekken-serie. Het tijdperk van de Kinect en de Move-controller was nog niet aangebroken, maar ten huize van deze redacteur werden toch behoorlijk wat bewegingen gemaakt, met als gevolg dat de PlayStation of de televisie van tijd tot tijd aardig van plaats verschoven.

Niet alleen gedurende het spelen van de game ontpopte ik mezelf als een ware vechtersbaas. Van tijd tot tijd probeerde ik wel eens iets uit op de speelplaats ook, met alle gevolgen van dien. Deze game heeft me dus zeker en vast mijn mannetje leren staan op de speelplaats. Een verhaallijn in deze game is er niet, maar aangezien mijn Engels in die tijd beschamend slecht was, was dit zeker geen gemis.

Door die jaren heen dat ik deze game gespeeld heb, heb ik verschillende lievelingskarakters gehad. Ik weet nog dat dit in het prille begin Yoshimitsu was. Nadat ik nieuwe, complexere aanvallen onder de knie kreeg, botste ik op een wel heel bijzondere aanval: Poison Wind. Een vrij beschaafde naam voor wat eigenlijk neerkomt op boeren in het gezicht van de tegenstander. Als kleine knaap was dit natuurlijk altijd lachen.

Op den duur kende ik van elk karakter wel de leukere en efficiëntste aanvallen. Zo vond ik het enorm leuk om met de True Ogre de lucht in te gaan en de tegenspeler met vuur te bestrijden. Ook de breakdance moves van Eddy Gordo vond ik helemaal te gek.

Naast al dat vechten, kon je ook Tekken Bowl vrijspelen. Al gauw had ik in deze gamemode door dat je niet alleen achter de kegels kon mikken, maar ook achter de dansende supporters. “K.O.” verscheen toen steeds opnieuw op het scherm. Het sadistische kantje in mij kwam weer naar boven. Het was ook altijd genieten als jouw karakter met bal en lijf tegen de kegels aan vloog. Ook hier hadden de verschillende karakters weer hun eigen voor- en nadelen. Al ging mijn voorkeur wel resoluut naar de robotkarakters.

Kortom een klassieker die elke 90’s-gamer wel gespeeld moet hebben. Ik ben reeds benieuwd of er binnen hier en tien jaar ook mensen met zoveel passie terug zullen kijken naar de nieuwe Tekken Tag Tournament 2!