Stelling van de maand: Het verhaal in een game is erg belangrijk voor me

Ondertussen zijn er gigantisch veel verschillende genres te bekennen in de gaming industrie. Van een simpele puzzelgame tot een RPG met vele verschillende verhaallijnen. Sommige gamers hechten enorm veel waarde aan een goed verhaal, andere interesseert het vrij weinig en gaan puur voor het spelen van het spelletje. De redactie van GameQuarter denkt er als volgt over:



Voor mij is het verhaal in sommige gevallen een leuke toevoeging en zelden echt belangrijk. Heavy Rain reken ik tot dat laatste geval: die game moet je spelen voor het verhaal, omdat het eerder een interactieve film is dan een volledige game met gameplay van het begin tot het eind. Buiten die game heb ik echter weinig games gespeeld waarbij het verhaal een zeer grote impact had. Oke, de BioShock games hebben bijvoorbeeld een ijzersterk verhaal en dat is absoluut een pré, maar de gameplay die de games bevatten vind ik veel en veel belangrijker. Killzone 3 had bijvoorbeeld een redelijk slap verhaal, maar zette daar tegenover een epische beleving middels de fantastische gameplay en de geweldige beelden. Tetris heeft helemaal geen verhaal en is toch ook super leuk?



90% van de games die ik speel, speel ik voor het verhaal. RPG's als Persona, Final Fantasy en Xenoblade drijven immers op hun sterke verhaal vertelling. Maar zelfs buiten dat genre is het belangrijk. Heavy Rain en L.A.Noire zouden bijvoorbeeld amper interessant zijn zonder de verhalende stukken. Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Wie speelt nou een Pac-Man voor het verhaal bijvoorbeeld. Deze uitzonderingen zijn in mijn collectie, welke gedomineerd wordt door RPG's, een zeldzaamheid.

Een goed verhaal in games is één van de beste features die je kunt hebben. Dat is wat het interessant maakt om te spelen, anders zit je maar hersenloos acties uit te voeren. Je hebt dan geen benul van wat je aan het doen bent. Ik kan me niet voorstellen dat iemand dan nog plezier beleeft. De plot maakt het namelijk mogelijk om je (meer) in te leven, of dit nu in het hoofdpersonage of de setting is. Op die manier weet een game waarschijnlijk ook een plaats te veroveren in je geheugen. Misschien zal deze daar een hele lange tijd zal blijven hangen. Daarom blijft Red Dead Redemption in mijn hoofd zitten als de beste Western-game die ik ooit speelde. Mede dankzij het verhaal van John Marston. Dus ja, een verhaal is zeer belangrijk voor mij. En als het kan, laat het dan alsjeblieft een goed verhaal zijn.

Het verhaal maakt deel uit van de immersie die een game heeft, en immersie is het belangrijkste wat een singleplayer game in mijn ogen mogelijk kan hebben. Als het verhaal te oppervlakkig is of overal gaten in het plot heeft, verliest de game in kwestie meteen geloofwaardigheid en wordt het voor mij lastig om mezelf er echt in te verliezen, zoals ik dat bij een goed spel altijd doe. Vanuit dit standpunt zeg ik dan ook dat een verhaal alleszins essentieel is voor een singleplayer van een spel. In multiplayer-modi maakt het verhaal echter opeens niks meer uit; hersenloos vrienden afknallen is leuk met of zonder verhaal. Voor speelplezier is het verhaal in een spel dus niet noodzakelijk, maar voor immersie wel.



Een verhaal in een game is voor mij toch wel belangrijk. Ik wil mijzelf kunnen verplaatsen in de personages die ik speel, zodat ik de beste ervaring uit de game kan halen. Je hebt uitzonderingen waar een verhaal dan niet zo belangrijk is zoals één FIFA game. Ik heb laatst Tomb Raider uitgespeeld, het verhaal van deze game vind ik geweldig. Je kon jezelf echt verplaatsten in haar emotionele keuzes. Ik zal meer genieten van een game waar een goed verhaal in zit dan een game met goede graphics.

Ik denk dat een verhaal wel belangrijk is. Het is ook fout om te zeggen dat games zoals FIFA geen verhaal hebben. Er zijn allerlei modi ingevoerd die een verhaallijn met zich meebrengen. In de eerste FIFA's had je inderdaad gewoon wat wedstrijden, maar als je nu een seizoen start, moet je tal van keuzes maken. Je moet jouw supporters tevreden houden, je sponsers kiezen, transfers onderhandelen, etc. Dit is ook niet alleen het geval bij FIFA, ook andere sportgames gaan hierin steeds verder. NBA 2K13 is hier ook een knap voorbeeld van, waarbij je zelf naar de coach kunt stappen om meer speelminuten te vragen. Verder vind ik dan voor de niet-sportgames dat men meer en meer moet streven naar het maken van games die men ervaart als een film, maar waarin men zelf alles in handen heeft.

Vandaag de dag kun je je als ontwikkelaar onderscheiden door een goed verhaal te schrijven. Er verschijnen talloos veel games op de markt en het wordt steeds moeilijker om het kaf van het koren te scheiden. Er verschijnen in een jaar misschien wel veertig shooters. Hoeveel hebben er een fatsoenlijk verhaal? Die zijn op één hand te tellen. Tuurlijk is er een markt voor hersenloos geschiet, maar ik zoek meer in een game dan alleen dat. Wanneer een game je zo kan boeien dat je vanwege het verhaal verder wilt spelen, dan heb je wat mij betreft een blockbuster in handen. Niet voor niets leveren games steeds meer een filmische ervaring. Dat is wat de wereld wil.

Om heel eerlijk te zijn merk ik dat het verhaal mij niet heel veel meer interesseert. Ook ik heb Tomb Raider gespeeld, de Uncharted trilogie, de Dead Space trilogie en de God of War delen. Vaak is het verhaal maar bijzaak. Tomb Raider vond ik qua verhaal niet erg sterk en Uncharted was bijvoorbeeld niet origineel. Ik put gewoon veel plezier uit het spel zelf, de settings, (scripted) events/gebeurtenissen, vette (baas)gevechten en een toffe ervaring. De enige game die mij op verhalend gebied kon boeien, was Heavy Rain. Die game greep je beet van begin tot eind om je na afloop nog even op te zadelen met een gevoel van 'wauw, dit was kicken'. Mede vanwege Heavy Rain ben ik dan ook erg benieuwd naar Beyond: Two Souls, welke de betere van de twee lijkt te worden.

Het verhaal van een game is een belangrijk onderdeel dat bijdraagt aan de totale sfeer van een "gestroomlijnd" spel. Het is een element dat het verschil kan maken tussen een paar uur button-bashen of je wraak tegen de Griekse goden voltrekken. Het is ook wat je vaak voortdrijft om die ene puzzel nogmaals te proberen in plaats van een game gefrustreerd aan de kant te schuiven. Voor eerder rechtlijnige games is een goede verhaallijn zeker een pluspunt in mijn ogen. Toch moet ik eerlijk toegeven dat veel van mijn favoriete games eigenlijk mij zo sterk boeien door hun sandbox-karakter en de vrijheid die je daardoor als speler krijgt. Ik denk daarbij aan de Total War-reeks of aan Mount & Blade. Bovendien zijn vele van mijn beste herinneringen uit de GTA-reeks - die wel telkens een boeiend verhaal weet te bieden - epische momenten die ontstonden toen ik me even helemaal los liet gaan in de stad. Kortom, lang niet elke game moet een fantastisch verhaal bieden om een goed spel te zijn. Als regel zou ik kunnen stellen: hoe beperkter de in-game vrijheid, hoe belangrijker het verhaal doorweegt in mijn totaalervaring.