Column: Hou rekening met de volwassen gamer!

Wie heeft als kind nooit gedacht dat die volwassen wilde zijn als ze spelcomputer uit moesten zetten omdat ze naar bed moesten van paps en mams. Ooit geloofden we echt dat we als we ouder waren, we konden doen en laten wat we wilden. Echter weten de meeste lezers ondertussen wel beter.

Terwijl ik dit schrijf, besef ik me dat ik me wat dat betreft in een luxepositie bevind. Niet enkel heb ik nog geen kinderen rondrennen die mijn aandacht opeisen, maar ik heb een vrouw die zelf ook een gamer is en dus mijn hobby en de tijd die het kost grotendeels respecteert, vooral omdat ze weet dat games reviewen gebonden is aan deadlines. Maar toch. Toch zou ik willen dat ontwikkelaars iets meer rekening hielden met het feit dat een aanzienlijk deel van hun klandizie ondertussen veel meer aan zijn hoofd heeft dan games.

Een voorbeeld

Afgelopen week krijg ik zowel een goed als slecht voorbeeld hiervan met twee verschillende DLC’s. In Tanta We Trust, een uitbreiding op Forspoken, begrijpt dat je de game mogelijk al maanden niet meer hebt aangeraakt en geeft je in de eerste paar minuten een recap van de mechanics en besturing.

Reunion of Memories, de DLC voor One Piece: Odyssey, deed precies het tegenovergestelde. Het stelde mijn kennis van de mechanics op de proef met uitdagingen zijn die lastiger zijn dan ooit tevoren. Ik wist nog wel van hun bestaan af, maar je moest me echt niet meer vragen onder welke knop of welk menu bepaalde acties zaten. Het help menu doorspitten was voldoende om de kneepjes van het vak weer te leren, maar in dat opzicht deed Square Enix het stukken gebruiksvriendelijker dan BANDAI NAMCO.

O ja!

Wie ook een veer in de reet verdient, is CD Projekt RED. Want als je ooit The Witcher 3 hebt gespeeld en je bent midden in het verhaal gestopt, zal de game je begroeten met een recap van de gebeurtenissen tot op dat moment. Het is geen enorme video die je bij zal praten als je een save van twee jaar geleden laadt, maar als het een paar weken is en de details staan niet meer helder op het netvlies, is het een fijn geheugensteuntje voor de drukbezette gamer.

Een combinatie van die twee, is iets wat ik graag altijd zou zien in voornamelijk verhalende games. Dat als je het opstart en de game ziet dat je niet gisteravond nog heb gespeeld, dat het je vraagt of je allicht de tutorial opnieuw wil spelen en een samenvatting van de gebeurtenissen tot dan wil lezen op je gemak. Ja, dit is een idee wat al langer de rondte doet op internet, maar toen ik eerdergenoemde DLC achter elkaar speelde, viel pas echt het kwartje over waar deze behoefte vandaan komt. En daar een kleine ook aan mijn horizon gaat verschijnen, vind ik dat best een fijn idee.