Niet dat het jaar zo ontzettend gevuld was met verschrikkelijke games; meer games die simpelweg teleurstellend waren om verschillende redenen. Net als in voorgaande jaren zijn de games met de slechtste scores dus ook niet per sé degene die mijn lijstje mogen vullen. Dat gezegd hebbende, beginnen we met
3. Viewfinder
Viewfinder was voor mij liefde op het eerste gezicht. Ik zag de game voorbijkomen in een van de vele streams rondom Summer Game Fest en wist het gelijk: dit moet ik spelen! Het concept van perspectief gebruiken om de wereld naar je hand te zetten, is er een die ik immens kon waarderen en waar ik allerlei mogelijkheden voor zag. Helaas zag ontwikkelaar Sad Owl Studios die in mijn optiek niet. De game werd goed ontvangen, zowel door spelers als reviewers, maar ik vond hem vooral absurd makkelijk en blies er in no-time doorheen. En dat terwijl ik niet een hele fanatieke speler ben van puzzeltitels.
Het concept staat nog steeds als een huis, maar een puzzel game waarin ik mij mentaal niet uitgedaagd voel, heeft simpelweg geen kans van slagen. Desondanks hoop ik wel op een vervolg, maar dan wel een die stukken pittiger is.
2. Stray Gods
Aan het begin van dit jaar speelde ik in het kader van LudoNarraCon tientallen demo’s door om er previews van te schrijven. Velen wisten me niet te bekoren, één haat ik met een passie en enkele kwamen op mijn watch-list. Stray Gods viel in die laatste groep en ik hoopte oprecht dat de game goed zou worden. Iets zat me echter niet helemaal lekker.
Dat iets bleek, na de game volledig gespeeld te hebben, de muziek te zijn. De nummers in Stray Gods, welke de kern zijn van iets wat zich een roleplaying musical noemt, zijn op de beste momenten niet opmerkelijk en op de meeste momenten rommelig, matig gezongen en iets wat je liever het snelst vergeet. Maar in dit lijstje mag die niet worden vergeten.
1. Dragonstone / Office Affairs
Speel ik vals door twee games op de eerste plek te zetten? Ja en nee. Ik had ze ieder hun eigen entree kunnen geven, maar net als de ontwikkelaar van deze software had ik dan slechts de minimale hoeveelheid moeite in dit artikel gestoken. Laat de Steam listings je overigens niet misleiden, zelfs al staan er aparte bedrijven vermeld, dan nog komt dit van dezelfde bron die de Ren’py engine misbruikt en er een ogenschijnlijk door AI geschreven script in flikkert, voor een verhaal dat onsamenhangend, tegenstrijdig, rommelig en als geheel gezien onspeelbaar is. Toch had deze meuk bijna niet op nummer 1 gestaan, puur omdat ik hiermee moet erkennen dat het technisch gezien games zijn. En dat is al te veel eer.
