3. Beat Souls
Laten we beginnen met een game die ik in het begin van dit jaar speelde. Beat Souls leek als een ritmetitel een makkelijke voldoende. Je kunt er immers niet héél veel fout aan doen. Dat dacht ik tenminste. Helaas vond de game het heel belangrijk om mij het tegendeel te bewijzen met een soundtrack zonder enig hoogtepunt, een speelduur van amper drie uur, maps die amper iets met de muziek te maken hebben en visuele effecten die ons eraan herinneren waarom games een epilepsiewaarschuwing hebben.
Het enige positieve wat ik kon zeggen over de titel van eastasiasoft, is dat het op technisch vlak geen gebreken vertoonde. En toch was dit maar nummertje drie op deze lijst…
2. MONARK
De titels van FURYU zijn doorgaans van matige kwaliteit. Dit wist ik voor ik aan MONARK begon. De trailers hadden me lekker gemaakt voor de setting en in de eerste uren dacht ik oprecht dat dit misschien wel het spel zou zijn waarmee de uitgever zich positief zou profileren in het Westen. Maar nee.
Een game van tachtig uur klinkt als waar voor je geld, tot je je beseft dat dit vooral is omdat het spel dermate slecht gebalanceerd is, dat het verhaal constant moet worden opgebroken voor grind-sessies. Grinden is voor de meeste mensen al een saaie bedoening, maar in MONARK, waar alle stages hetzelfde ogen en gevuld zijn met dezelfde vijanden, wordt het een dermate groot ergerpunt dat het alle positieve aspecten van het spel, zoals het verhaal en diens thematiek, overschaduwd. Bah bah.
1. Pokémon: Scarlet en Violet
Als je me een paar jaar geleden had gezegd dat een Pokémon-spel mijn slechtste titel van het jaar zou worden, was ik waarschijnlijk heel sceptisch geweest. Had je me verteld dat dit twee jaar op rij zou gebeuren, dan had ik je vierkant uitgelachen. Maar hier zijn we dan.
Pokémon: Scarlet & Violet zijn niet objectief de slechtste spellen die ik dit jaar gespeeld heb. Degene die ik het laagste scoorde staat zelfs niet op deze lijst. Deze lijst is immers niet objectief, maar subjectief. Het gaat om wat mij persoonlijk negatief is bijgebleven. En dan steekt Pokémon: Scarlet & Violet met kop en schouders boven de rest uit. Niet enkel om wat het is: een buggy game met een lege open wereld, slechte optimalisatie en graphics die zelfs op de Switch niet kunnen, maar vooral om wat het had kunnen zijn. Wie de game echt bekijkt, ziet immers dat Game Freak op de goede weg was, maar de game maar half heeft afgemaakt voor het werd verscheept. Ash moet immers naar nieuwe regio’s blijven reizen…
