Hallo lezer en welkom bij dit segment genaamd: Gratis Maar Geinig?, waarin we een kijkje nemen naar de vele gratis games die je kunt vinden op het internet. Voor we beginnen, wil ik even wat regels uitleggen. Games die in dit artikel terugkomen, mogen geen verdienmodel hebben, zij het door advertenties, DLC of microtransacties. Tevens mogen ze geen aparte betaalde versie hebben of illegaal gedownload zijn en vallen zaken als open bèta’s voor toekomstige betaalde games buiten de boot. En daarmee beginnen we aan ons negende deel, waarin we beginnen met ...
Hoewel de meeste gratis spellen die we bespraken in de vorige acht delen van deze serie vielen onder noemers als GameJam-titel en fangame, zijn er ook andere redenen om spellen voor nop weg te geven. Om iets te promoten bijvoorbeeld, zoals de DualSense van de PlayStation 5.
Astro’s Playroom staat voorgeprogrammeerd op elke PS5, zodat nieuwe spelers een idee kunnen krijgen van wat de nieuwe controller van de console zo bijzonder maakt. Het is immers een gevoel, dat van zichzelf iets lastigs is om uit te drukken in woorden. Toch ga ik mijn best doen, al was het maar omdat ik absoluut overdonderd werd door wat het spel mij voorschotelde.
Als een van de Astrobots doorkruis je een viertal prachtig vormgegeven driedimensionale platformlevels geïnspireerd op de geschiedenis van PlayStation. Dit uit zich in platformen gemaakt van memory cards, Astrobots die games als Flower, Ghost of Tsushima, Crash Bandicoot en ICO uitbeelden en de meest obscure PlayStation-accessoires die je opgraaft als artefacts. Het is een feest van herkenning voor de meest hardcore gamers, terwijl het een uitstekende platformer is voor alle andere spelers. Meer dan dat is het echter een ervaring in je handen.
Wanneer het botje over vaste grond loopt, in de modder baggert of met zijn metalen poten op ijzer klopt, voel en hoor jij als speler het verschil dankzij de haptische feedback, ingebouwde speaker en next-gen rumble-functies. Wanneer de regen op je manneke druppelt, voel je het zacht trillen in je handen. Ben je uitgerust met een springveer? Dan voel je de weerstand in de trigger wanneer je die aanspant. Zoals gezegd is het lastig uit te drukken in woorden, maar het was deze titel die mij eigenhandig overtuigde dat dit een nieuwe standaard moet worden voor controllers. Meer lof dan dat kan ik het niet geven. Behalve een perfecte score.
Voor mij is gamen doorgaans een solo-aangelegenheid. Mij zul je niet snel zien rondrennen in Call of Duty of Battlefield, noch voel ik veel voor een potje Mario: Party. Zo af en toe weet mijn vrouw me echter toch om te praten, wat is hoe ik We Were Here ging spelen.
In deze asymmetrische first-person puzzelgame is het aan twee spelers om samen te werken om uit een mysterieus kasteel te ontsnappen. Speler 1 ziet bijvoorbeeld een schilderij met symbolen, terwijl speler 2 hetzelfde schilderij ziet zonder tekens, maar met blokjes waar de tekens op staan. Door met elkaar te communiceren kom je erachter welke blokjes waar moeten worden geplaatst, zodat je naar het volgende obstakel kan. Het idee is leuk, maar de uitwerking laat te wensen over.
De eerste en belangrijkste reden hiervoor zijn de puzzels zelf, die simpelweg niet interessant zijn. Als je helder met elkaar communiceert is de oplossing nooit ver weg. Allicht dat daarom hekelpunt twee is geïntroduceerd: je kunt niet tegelijkertijd communiceren. In plaats daarvan moet je via walkietalkies praten, waarmee slechts een persoon kan praten, terwijl de andere luistert, waarbij je V-knop ingedrukt moet houden om die verbinding te openen. Zoals je al kon raden verhuisden wij het vocale stuk al snel naar Discord, om binnen een uur de chatroom onvoldaan te ontbinden.
O Jezus, wat ga ik hier over zeggen. De naam en de screenshot hieronder zeggen vrijwel alles wat je moet weten…dit is Tetris. Tetris zonder kleur welteverstaan. En zonder een oplopende moeilijkheidsgraad of snelheid. En met een waardeloze kopie van het iconische deuntje. Waarom zou je dit spelen als je gewoon die puzzelgame die iedereen kent kunt spelen?
Budget-Tetris kan hier worden gedownload.
Een andere titel waarvan ik niet inzie waarom iemand het zou spelen, is 1BIT CASTLE. Deze tower defense-titel oogt alsof het is verschenen op een oude Atari, hetgeen zeker zijn charme heeft. Maar buiten het visuele aspect, heeft het maar weinig meezitten. Spelers hebben toegang tot vier soorten troepen, die geplaatst moeten worden op vaste plekken op een recht pad. Een vrij standaard opzet voor dit genre en op zichzelf niets mis mee is. Het probleem zit hem meer in de vijanden, daar die volledig willekeurig zijn. Niet enkel in aantallen en plaatsing, hetgeen prima zou zijn, maar ook in sterkte. In een run werd vrijwel mijn volledige leger bij de eerste confrontatie uitgeroeid. Skill en tactiek zijn daardoor ondergeschikt aan geluk, vooral omdat een gevallen soldaat zijn plek bezet houdt en terugkomen van zo’n RNG-moment bijna geen doen is.
1BIT CASTLE is zeker geen verschrikkelijke tower defense-titel, maar heeft gewoonweg geen bestaansrecht. Het is doet alles matig en zelfs als je puur kijkt naar concurrentie in het gratis games-segment, zijn er talloze betere alternatieven.
Het gebeurt niet vaak, maar soms speel ik ook games op mijn mobiel of tablet. Zo ook voor de hekkensluiter van dit artikel. Stop! Thief! is het perfecte voorbeeld van waarom ik aan het begin van deze serie besloot meerdere titels tegelijkertijd te bespreken, want er valt gewoon bijna niets over te zeggen.
Als een agent achtervolg je een dief en moet je naar links, rechts, boven of onder swipen om obstakels te ontwijken. Als je vlak achter hem zit moet je nog op hamers tikken die hij gooit, om hem vervolgens te tackelen. The end, want meer dan dat herhalen kun je niet doen.
Disclaimer: Alle karakters, trademarks en namen in deze fangames zijn eigendom van hun respectelijke eigendomhouders en zijn gebruikt onder het fair use-principe. GameQuarter biedt de downloadlinks van de oorspronkelijke makers aan en kan de game helaas niet verstrekken als deze besluiten de game offline te halen of wanneer de oorspronkelijke eigenaar van de gebruikte assets bezwaar maakt tegen diens inhoud. Wij zullen in dat geval de downloadlink uit het artikel verwijderen.
