In 2020 kwam in de Verenigde Staten een document uit van de American Psychological Association waarin wordt vermeld dat gewelddadige games niet leiden tot gewelddadige gedachtes, nadat eerder er een andere conclusie getrokken was. Het menselijk brein is echter zeer complex en er bestaan veel oorzaken die geweld tot gevolg kunnen hebben en er is nergens aangetoond dat games een onderdeel hiervan is. Voor gamers als ik is het nog weleens lastig, want moet ik weer in discussie gaan met een ouder op een verjaardag die niet begrijpt wat het plezier is van het spelen van Call of Duty of Grand Theft Auto. Vandaar mijn stelling.
Peter
Ouders geef ik wel vaker het advies om goed in de gaten te houden wat hun kinderen doen op de PlayStation of de Nintendo Switch. Je wil tenslotte wel op de hoogte zijn wat er bij deze kleine mensjes speelt. Hun hoofd is een stoomlocomotief aan gevoelens en soms is het handig om ze een beetje sturing te geven wat ze in de digitale werelden meemaken. Echter, het gaat mij dan meer om bijvoorbeeld ervoor te zorgen dat kinderen niet zomaar de winkel van Fortnite leegkopen van het geld waar jij als ouder hard voor moet werken, dan dat het gaat om excessief geweld. Ik ken niemand die games speelt en snel agressief is. Het slaat voor mijn gevoel dan ook nergens op om te bedenken dat games kunnen leiden tot agressie, behalve als het niet goed gaat en je weer een controller stuk gooit, maar dat kan op momenten juist enorm tegen aggressie helpen.
De discussie zal blijven bestaan en dat is op zichzelf natuurlijk niet verkeerd, maar misschien moeten de mensen die zich hier druk over maken eens bij een verjaardag roepen dat Ajax terecht verloren heeft en dan de reacties eens nagaan. Over het algemeen genomen leidt dit vaak tot stukken agressievere reacties dan ik ooit bij gamers heb gezien. Agressieve reacties beteken dan echter nog niet dat voetbal een gewelddadige sport is.
Sil
Ik denk dat de enige personen die geloven dat games voor agressie zorgen degene zijn die het niet begrijpen. Kijk immers maar eens naar de geschiedenis. Televisie, rockmuziek, Dungeons & Dragons en zelfs boeken zijn in het verleden aangewezen als de oorzaak van gewelddadige uitbarstingen. Het is immers veel makkelijker om zo'n medium de schuld te geven dan toegeven dat ouders, overheid of onderwijs heeft gefaald. Natuurlijk zijn er mensen die games als inspiratie hebben gebruikt voor hun daden, dat staat buiten kijf.
Echter zijn dit malloten die al voornemens waren om schade te doen of mensen met een mentale aandoening die niet goed realiteit en fictie kunnen onderscheiden. Die hadden nog de Looney Tunes als trigger kunnen hebben bij wijze van. Onderzoek heeft keer op keer geen verband aangetoond tussen videogames en agressief gedrag buiten de games in kwestie. Sterker nog: de lijst van voordelen bij gamers wordt steeds langer, met onder andere betere sociale vaardigheden, nota bene.
Anne
Het is onzin dat gewelddadige games zorgen dat mensen sneller agressief worden. Hier ben ik het mee eens, hoewel er bepaalde games zijn die naar mijn idee beter niet op jonge leeftijd kunnen worden gespeeld om te voorkomen dat er een verkeerd beeld wordt afgegeven, denk ik dat een volwassene prima in staat zou moeten zijn om een game van de werkelijkheid te scheiden. De meeste spelers zullen voorafgaand zo’n game wel inzien wat wel en niet kan in de wereld. Als een speler zich anders (agressief getint) gaat gedragen na het spelen van een game lijkt dit me iets wat eerder aan de persoon te weiden valt dan de game. En vergeet niet, er komt ook een hoop “agressiviteit” vrij bij spelers die compleet andere games spelen waarbij het af en toe niet lukt. Het enige waar ik me in kan vinden is dat sommige spelers hier op den duur een korter lontje door ontwikkelen, maar dit valt naar mijn mening niet te weiden aan “gewelddadige games”