Conan: Exiles (Early Access)

De wereld van survivalgames is nog lang niet uitgestorven. Sterker nog, het idee bestaat eerder dat deze wereld groeiende in. Met Minecraft als absoluut vlaggenschip zijn er nog genoeg andere games die het noemen waard zijn. Onder andere Ark: Survival Evolved weet dagelijks duizenden gamers bezig te houden, door het overleven in een wereld vol dinosaurussen mogelijk te maken. Funcom wil graag aan die trend deelnemen met Conan: Exiles, een titel die wat meer inspeelt  op de sadistische gedachtegang van de mens.

Conan: Exiles plaatst je in de wereld van Conan the Barbarian, waarin met name woestijnen te vinden zijn, maar ook wat mooie groene gebieden (de mens moet immers aan water komen). Aan het begin van het spel wordt je van het kruis gered en zul je moeten overleven in een wereld waarin praktisch iedereen je vijand is. Je raapt wat stenen bijeen, zoekt wat bladeren en takjes en probeert al snel voor wat kledij te zorgen om je tegen de zon te beschermen. Totdat je maag begint te knorren en je snel op zoek moet gaan naar enige bron van voedzaamheid. Is die tor wel te eten? Of is die rups giftig?

Een goed begin is het halve werk

De beginfase van een spel als Conan Exiles moet niet onderschat worden. Rauwe voedselbronnen zijn namelijk niet de beste remedie voor een lege maag en vullen daarnaast slecht. Je zult dus al snel een kampvuur moeten bouwen om vlees dat je hebt weten te bemachtigen klaar te maken. Door vijanden te verslaan en dingen te bouwen, zul je ervaringspunten opdoen. Met deze eerste ervaringspunten zul je slim moeten kiezen. Wil je eerst een knots kunnen maken? Of een hakbijl? Wat heeft de prioriteit?

Het duurt wel een aantal uurtjes voordat je gesettled bent en een onderkomen hebt weten te bouwen. Dit gaat sneller dan in vergelijkbare games als Ark: Survival Evolved, maar duurt alsnog wel even. Na deze fundamentele benodigdheden is het tijd om dieper in het spel te duiken. Conan Exiles onderscheidt zich namelijk in het aanbidden van goden, die je in ruil daarvoor een gunst kunnen verlenen.

Goden die wel ten tonele verschijnen

Door altaars te bouwen, krijg je namelijk de mogelijkheid om offers te brengen, die je gezegend voedsel, wapens en andere voordelen kunnen opleveren. Als ultieme gunst kunnen er goden voor je ten tonele verschijnen. Dit doen ze maar heel even, maar hiermee zou je wel een nederzetting van één van je vijanden in één klap kunnen verpulveren. Het kost een hoop offers, maar dan heb je ook wat. Het oproepen van zo’n God moet ongetwijfeld voor een ultiem geluksgevoel zorgen, alhoewel ik er zelf nog geen één heb mogen trotseren, laat staan oproepen.

Niets voor jou alleen

Conan Exiles kent eigenlijk precies dezelfde voorwaarde als de meeste survivalgames: speel het niet alleen. Niet zozeer dat het spel dan onspeelbaar is, maar het maakt het zoveel leuker om samen met iemand de wereld vol monsters en al dan niet vreedzame dieren te verkennen. De eerste uren die ik in Conan Exiles besteedde, waren er dan ook vooral op gericht om contact te maken met de medemens. Na enkele uren en vele ‘game overs’ later, kwam ik dan eindelijk een vriendelijke medespeler tegen. Enkele uren hebben we in het Engels over vanalles gepraat en had hij mij van wat kleren en wapens voorzien. Midden in de nacht, toen we de game wilden afsluiten, kwam de echte climax: we bleken al die tijd allebei Nederlanders te zijn die Engels spraken.

Dat Conan: Exiles ook bedoeld is voor drukke spelwerelden, blijkt wel uit het feit dat je tegenstanders nogal kunt toetakelen. Met een ‘wheel of pain’ kun je anderen als een slaaf behandelen, waarna je ze ook nog eens kunt offeren aan de God die jij op dat moment aanbidt. Het moet niet gekker worden…

Work in progress

Conan Exiles is nog lang niet waar het uiteindelijk wil zijn. De game wordt met enige regelmaat gepatched en krijgt ook updates met nieuwe vijanden en items. Met consoleversies in het verschiet lijkt ontwikkelaar Funcom dus nog wel aan de bak te moeten. Het is te hopen dat het spel niet voor eeuwig in ‘Early Access’ blijft, iets waar games van deze schaal nog wel eens een handje van hebben. Funcom mikt op een release aan het begin van 2018. Tegen die tijd kijken we het nog eens aan.

Conclusie

Conan Exiles is een game met potentie. Met het concept waarin het aanbidden van goden kan leiden tot de verschijning van levensgrote animaties, liggen veldslagen van ongekende grootte op de loer. Wanneer dit gebalanceerd en stabiel wordt uitgewerkt, lijkt Conan Exiles vooral end-game een eye-catcher te hebben. Het is te hopen dat de ontwikkelaar haar beloftes inlost en het spel aan het begin van 2018 af heeft, want op Steam is al te zien dat de reacties steeds sceptischer worden. De wil van de community is er, Funcom moet er echter nog een klap met de hamer op geven.