Forever Lost

Het grote verschil tussen het schrijven van een preview en een review, is de mindset waarmee je het benaderd. Een review game, zelfs zoiets als een live-service, wordt nú verkocht in de staat waarin ik het gespeeld heb. Mogelijk gaat het beter worden, maar er is geen garantie en dus kan dit niet meewegen. Een preview build is precies het tegenovergestelde: je weet dat deze nog gaat wijzigen en moet inschatten in hoeverre op hetgeen wat je gezien hebt voortgebouwd kan worden.

Met dat in het achterhoofd, vind ik het heel bijzonder dat Forever Lost met een demo meedeed aan LudoNarraCon. De build die ik heb mogen spelen, was immers nog lang niet toe aan een publieke vertoning. Gezien de grote waarschuwing waar de game mee begint, waarmee Altered Gene ons voorbereidt op de staat van het spel, wist men dit zelf ook wel een beetje.

Maar hier zijn we dan

In Forever Lost ontwaken we in een kamer in een verlaten gebouw. De deuren zijn op slot en op enkele objecten na, is de kamer leeg. Het zal niemand verrassen dat deze objecten precies zijn wat je nodig hebt om je vrijheid (deels) terug te krijgen. Een sleutel op een plankje brengt je naar de badkamer, waar je een schroevendraaier kunt vinden. Met dit werktuig in handen, kun je een ventilatierooster openen, waarin je een mes vind. Daarmee ga je het opvallend bultige matras in het midden van de kamer te lijf, waarin je een sleutel vindt die jou naar de gang laat gaan. Voor je daarheen wandelt, moet je echter nog snel een legpuzzel oplossen om een camera in handen te krijgen.

Als de logica van deze reeks acties je ontgaat, ben je duidelijk geen oude puzzels gewend. Een schroevendraaier had prima het matras kunnen vernielen en een schroevendraaier ligt doorgaans ook niet op een badkamer. Voor het maken van puzzels heiligt het doel echter de middelen, zelfs als het een persoonlijke pet peeve is.

Traag

In het vervolg van de demo ontdekte ik al snel dat ik in een ziekenhuis of gesticht was aanbelandt. Op een tergend traag tempo slenterde ik van kamer naar kamer om alles te verzamelen en onderzoeken wat ik kon en vervolgens dingen te combineren om nieuwe informatie te verkrijgen. De game is ietwat rigide en ouderwets in zijn benadering, maar de oplossingen zijn goed te volgen. Dus ook daar zul je mij niet over horen klagen.

Waarom ik verbaasd was over Forever Losts toevoeging in LNC, is de technische staat van de game. Ik zei al dat je echt met een absurd sloom tempo door de kamers beweegt, maar zelfs daar aangekomen duurt alles ontzettend lang. Dit heeft te maken met objecten die niet goed reageren en puzzels die je daardoor niet kunt oplossen. Ik snap dat Forever Lost zich nog in een vroeg stadium bevindt, maar als de kern van je gameplay niet werkt, is het allicht nog te vroeg om het te delen.

Verwachting:

Op zijn best zou Forever Lost een niet bijzondere, ietwat ouderwets aanvoelend first-person puzzelavontuur zijn. De tergend trage loopsnelheid en nukkige controls laten het echter zelfs onder deze lat door dansen. Natuurlijk kan dit nog verbeteren, maar als ze het in deze staat als demo durven aan te bieden, is dat geen goede voorbode.