Psychotic Bathtub

Zoals je allicht al had geraden door de naam, speelt deze game zich af in een badkuip. Ophelia ligt hierin te weken, maar in tegenstelling tot de meeste van ons is dit geen relaxende ervaring. Ophelia leidt aan waanbeelden, audiovisuele hallucinaties en gedachtes van zelfverminking- en doding. Het avontuur begint daarom achter haar oogleden, vechtend met de stemmen in haar hoofd.

Choose your ending

Ik zeg vechtend, maar combat is niet iets wat je gaat vinden in deze titel. Het laat zich het beste omschrijven als een visual novel, waarin je keuzes moet maken om de inzinking van Ophelia onder controle te houden. Echter, net zoals de hersenkronkels van een echt persoon met een psychotische stoornis, is niets in deze game wat het lijkt. Het badeendje dat je gezelschap houdt, kan plotseling je overleden vader zijn? Of ben jij het zelf? Wie zal het zeggen.

Het concept is prikkelend, maar wist niet te imponeren toen ik er zelf mee mocht stoeien. De eerste keer stuurde ik bewust aan op een slecht einde, die kwam zoals verwacht, wanneer ik het verwachtte. De tweede keer maakte ik keuzes met gezond boerenverstand en kreeg ik moeiteloos het ‘’goede’’ einde tot verbazing van de ontwikkelaar. Hij gaf daarbij wel aan dat dit einde een hele hoop open laat en dat je meer kunt leren door andere opties te verkennen. Ik geloof het direct, maar voel me na dit voorproefje niet geroepen dit te doen. Games over dit onderwerp zijn er genoeg en Psychotic Bathtub lijkt niet echt iets nieuws met het concept of de gameplay te doen, dus tenzij ze voor mei 2024 (de beoogde release) nog flink gaan sleutelen aan de basis, zie ik het niet veel bekijks trekken.

Verwachting:

Psychotic Bathtub speelde, oogde en proefde als een dertien-in-een-dozijn-titel in een niche markt die nu al meer dan verzadigd is. Tenzij er nog een hoop is wat gaat imponeren in de volledige build, zie ik het daarom niet gebeuren dat de game heel veel zoden aan de dijk gaat zetten.