The Legend of Zelda: Breath of the Wild

Vooraf gaf Nintendo al aan dat het op de E3 all-in zou gaan met de nieuwe Zelda, op wat andere demo’s en aankondigingen na. De prachtige trailer van The Legend of Zelda: Breath of the Wild toonde ons een game die een ietwat andere weg inslaat door deze keer een open wereld naar voren te schuiven als hoofdrolspeler. Wij waren aanwezig bij het Nintendo preview-evenement en hebben de frisse lucht van het nieuwe Hyrule alvast op kunnen snuiven.

Honderd jaar later

De demo die we in onze handen kregen begon al drastisch anders dan Link die wakker wordt in zijn knusse boomhut. Deze keer wordt Link wakker in een soort technologische badkuip en krijgt hij te horen dat hij honderd jaar heeft geslapen. Hij loopt de grot uit terwijl de camera over de Great Plateau zweeft, waarbij je ziet wat er in al die jaren is veranderd.

Breath of the Wild is niet voor niets de ondertitel van deze Zelda. De interactie met de omgeving is namelijk de grootste vernieuwing die de open wereld met zich meebrengt. Link kan sprinten, springen en elke boom of berg beklimmen. Helaas konden wij niet aan de slag met de paraglider of het hilarische schild om op te surfen, maar we merkten wel dat de physics een hele nieuwe weg openen naar bijzonder creatieve gameplay. Elke boom kan bijvoorbeeld omgehakt worden om vervolgens in het water te fungeren als provisorische brug naar de overkant. Diezelfde boom kan, zonder het omringende gras in de hens te steken, gebruikt worden als hout voor een kampvuur of andere items.

The Legend of Zelda RPG

De game is namelijk meer RPG dan ooit. Link heeft niet meer enkel zijn groene shirt, maar overal in de wereld kan kleding worden gevonden met eigen statistieken die aangeven hoeveel bescherming het biedt. Hetzelfde geldt voor de zwaarden, knotsen, hamers, bijlen, bogen en verschillende pijlen die verspreid liggen over de hele wereld. Zelfs het koken van verschillende bessen, paddenstoelen etc. hebben ieder een eigen doel, zodat het loont om constant alle items te looten.

Zo kregen wij te zien hoe je je het beste kunt voorbereiden op het ijskoude gebied om daar de Shrine of Trial te bereiken, die je na een puzzel beloont met een item en fast travel-punt. Om echter niet dood te vriezen en Links vertrouwde hartjes te behouden, kun je bepaalde (uiteraard hete) pepers eten om je een aantal minuten warm te houden in combinatie met je koudebestendige kleding. Een andere manier is om jezelf op te warmen is het meenemen van een fakkel of je hout slim te plaatsen bij een vuursteen en de omgeving iets warmer te maken. Een goede voorbereiding zorgt er dus voor dat je kunt overleven om bepaalde stukken van de map vrij te spelen.

Vechten in het wild

Al deze interacties zorgen ervoor dat er verschillende manieren zijn om je doel te bereiken. Om een groepje vijanden te verslaan kan Link ze met grof geweld aanvallen met zwaard of pijl en boog. Veel leuker is om ze de stuipen op het lijf te jagen met je magneet, het eerste nieuwe item dat we te zien kregen, of een bom van een berg af te rollen nadat je ze eerst hun HP hebt gecheckt met je GPS-achtige apparaat. Bij het vechten is het trouwens wel een noodzaak om de stamina-meter in de gaten te houden, want voor je het weet is Link te moe om die gigantische bijl rond te slingeren.

Al deze manieren maken het reizen en de combat een stuk leuker dan voorheen. We hebben het nog niet eens gehad over de Wolf-Link die op te roepen is met de Amiibo of over de sluip-knop waarmee je ongezien blijft in hoog gras. Aan de besturing die hierbij komt kijken kan echter nog wat gesleuteld worden. De camera is bijvoorbeeld lastig te besturen tijdens het sprinten en de attack-knop zit op een onwennige plaats. Het is niets wat de bij gameplay roet in het eten gooit, maar het zorgt er wel voor dat bijvoorbeeld het klimmen niet altijd zo vloeiend gaat als je wilt.

Klassieke Zelda?

Een vraag waar de demo ons mee achterliet is hoe de progressie in de game gaat zijn. Wij konden ons werken naar drie van de meer dan honderd Shrines of Trials om verschillende puzzels op te lossen en items te verkrijgen, maar van de klassieke dungeons die Nintendo ons beloofd heeft was nog niets te bekennen. Rondom de nostalgische vervallen Temple of Time konden we wel al gebruik maken van de eerder genoemde magneet of speciale bommen, maar nog nergens was een echte dungeon te ontdekken. Wel kwamen we enkele referenties naar eerdere delen tegen, zoals The Old Man, een vulkaan á la Dead Mountain en een beest dat rondom het vervloekte kasteel cirkelde. Al deze knipogen in het nog onbekende verhaal duiden erop dat Nintendo de oude games in ieder geval niet geheel verlaat.

Conclusie

Breath of the Wild is een frisse wind binnen the Legend of Zelda. De physics in de open wereld zorgen voor creatieve en hilarische gameplay en de RPG-achtige elementen lijken prima in de prachtige open wereld te passen. Hoe het zit met de klassieke dungeons en in hoeverre de Shrines of Trials belonend genoeg blijven om naartoe te reizen moet nog maar blijken, maar voor nu hebben we goede hoop dat Breath of the Wild het wachten waard gaat zijn.