Towerborne

Om alvast kennis te maken met Towerborne, greep ik daarom een andere journalist en sloot aan bij de demopods. Zij kreeg een kerel met een gigantische knuppel onder de knoppen en ik een jongedame met twee dolken. Qua hoe ze spelen, lijkt het niet al teveel verschil te maken, hetgeen ergens logisch is. In tegenstelling tot de meeste van dit soort games kun je namelijk jouw vechter zelf uitrusten, waardoor karakters inwisselbaar zijn. Dit merk je ook bij hun special, welke voor beide een soort energy blast was á la Dragon Ball Z.

Over DBZ gesproken; voor Towerborne is gekozen voor een cartooneske artstyle die ik zeer kon waarderen. Assets oogden scherp en bewegingen vloeiend, met vijanden die niet zouden misstaan in ouderwetse superhelden shows. Dat is het goede nieuws.

Technical troubles

Het slechte nieuws is dat de game verre van vlekkeloos werkte. Mijn medespeler en ik constateerden meer dan eens dat onze schermen niet hetzelfde lieten zien. Ik stond in te hakken op een gigantische rat met een schild, welke op het scherm naast mij al geruime tijd overleden was. Of mijn partner was in het nauw gedreven en moest een revive krijgen, welke ik niet kon bieden omdat die bij mij nog vrolijk stond te knuppelen. Vermoedelijk was dit een internetprobleem gezien de enorme hoeveelheid verkeer die over het netwerk zal gaan tijdens gamescom, maar het kwam de ervaring zeker niet ten goede.

Verwachting:

Als je een volledig team van vier kunt optrommelen en de problemen die ik op de beursvloer ervaarde niet representatief zijn voor de eindervaring, zie ik het positief in voor Towerborne. De game oogt prachtig, speelt vloeiend en had het geniale idee om karakters inwisselbaar te maken. Weg is het gekibbel over wie welk karakter mag spelen.