Als we het hebben over games die gebaseerd zijn op anime, hebben we het nagenoeg uitsluitend over spellen van Bandai Namco. De uitgever van games als Ni No Kuni, Tales of en Little Nightmares heeft de meeste grote licenties (waaronder Dragon Ball, Naruto, One Piece, My Hero Academia en Sword Art Online) in bezit en heeft dit specifieke subgenre daarmee in een houdgreep. Koei Tecmo wist echter zijn handen te leggen op de rechten van de populaire Attack on Titan-serie, hetgeen nu resulteert in alweer de tweede A.O.T.-game.
Een belangrijke waarschuwing vooraf: Attack on Titan 2 volgt de gebeurtenissen van de eerste twee seizoenen van de anime of de eerste vijftig hoofdstukken van de manga. Mensen die de serie nog aan het volgen zijn of willen gaan volgen, wil ik dan ook sterk adviseren om zorg te dragen dat ze in het medium naar keuze tenminste dit punt bereikt hebben, om zo te voorkomen dat cruciale momenten verpest worden. Want hoewel A.O.T. 2 het verhaal wel volgt, neemt het enkel de belangrijkste momenten, waardoor een hoop impact van het bronmateriaal verloren gaat als je dat niet al kende voor het spelen van de game. In het resterende deel van deze review zal ik er dan ook vanuit gaan dat je dit advies hebt opgevolgd. Zo niet, dan is verder lezen op eigen risico.
Hetzelfde maar anders
Hoewel ik zojuist nog stelde dat A.O.T. 2 het verhaal van de anime en manga volgt, doet het dit niet tot op de letter. Het spel toont namelijk niet de avonturen van Eren, Mikasa en Armin, maar van een origineel karakter die je zelf mag maken in de character creator van de game. Deze soldaat in spé komt uit Shiganshina en was net als de hoofdpersonen van de serie aanwezig toen Wall Maria viel. En net als Eren verloor ook jij je ouders in deze slachtpartij en bezwoer je wraak op de titanen die je familie uiteenrukte. Daarom volg je in de voetstappen van de helden van de franchise en werd je een van de leden van het 104th Cadet Corps.
Als een van de kompanen van Eren en zijn vrienden, ben je aanwezig bij alle belangrijke gebeurtenissen van de serie, zoals de aanval op Trost, de vangst van de Female Titan en de strijd in the forest of giant trees, al zijn veel van die gebeurtenissen lichtelijk aangepast om jouw karakter er een plekje in te geven. Het is hier dat Koei Tecmo bewijst dat het prima in staat is om te manoeuvreren binnen de beperkingen van een licentie.
Bij een opzet als deze, waarin een original character in een bestaand universum wordt geschreven, is het makkelijk om in een power fantasy verstrikt te raken waarin het nieuwe karakter té relevant wordt en de bestaande cast verdrijft, met als gevolg dat het verhaal een andere richting op wordt geduwd. In A.O.T. 2 ben je echter geen soldaat met bijzondere gaven of uitverkorene die de mensheid kan redden. Die rol is nog altijd weggelegd voor Eren. Wat je wel bent, is een soldaat die ruim bovengemiddeld presteert en daardoor op de radar van het Recon Corps komt en mag deelnemen aan de gevaarlijke missies die we in de serie zien. Hierin speel je geen sleutelrol, maar ben je een deel van het geheel dat een bitterharde strijd voert en vecht om de dag van morgen te halen. Tegelijkertijd sta je echter wel dicht genoeg op de gebeurtenissen dat het geen ver-van-je-bed-show wordt. Het is deze nagenoeg perfecte balans die Attack on Titan 2 op verhalend gebied boven het gemiddelde verheft, wat gecombineerd met de prachtige visuals zorgt voor een spektakel van jewelste. Het is desondanks echter de gameplay die de game draagt.
WOOHOO
Iedereen met wie ik het over de Attack on Titan-serie heb gehad, was na het zien van de anime het met twee dingen eens: 1. titans zijn absoluut angstaanjagend en we mogen van geluk spreken dat ze enkel in fictie voorkomen en 2. vertical maneuvering equipment is een van de coolste dingen ooit en ik wil het zelf proberen! En in het gameplay-aspect van A.O.T. 2 komen deze beide dingen goed naar voren.
Vanaf het eerste moment dat je zelf de controle over je karakter krijgt, voelt het simpelweg goed om met de VME over het speelveld te scheren. In de anime en manga kreeg je het gevoel dat men met enorme snelheden manoeuvreerde en dat gevoel van snelheid komt ook terug in de game zelf. Met je gasaangedreven kabels lanceer je jezelf als het ware over het speelveld, maar door op het juiste moment weer aan te haken kun je momentum opbouwen of scherpe bochten maken. Het kost wat moeite om dergelijke moves in het heetst van de strijd te kunnen gebruiken, maar eens je het onder de knie hebt, wordt de feitelijk eentonige combat zó vermakelijk, dat ik er persoonlijk na de twintig uur durende campaign nog geen genoeg van had.
Met je VME lanceer je jezelf richting een titan, waarbij je kunt richting op beide benen, armen of het hoofd. Hier schiet je vervolgens je haken in, om jezelf in een goede positie te plaatsen om aan te vallen. Eens je dat gevonden hebt schiet je op het doel af en moet je op precies het juiste moment toeslaan om ledematen of het hoofd van de romp te scheiden. Ook hier geld dat oefening de sleutel tot succes is, vooral bij het hoofd, dat enkel kwetsbaar is op het stuk waar de nek en rug in elkaar overlopen.
Om het makkelijker te maken om dit kleine doel te raken, kun je de benen eerst uitschakelen, om zo de bewegingen van de titan flink te verminderen, of kun je de armen afhakken, om zo te voorkomen dat een titan je grijpt. Een volleert VME-gebruiker zal dit zelfs aan elkaar kunnen rijgen zonder de grond ooit te raken, wat een onbeschrijfelijk bevredigend gevoel geeft. Toch zal je vaker wel dan niet een titan in volle vaart moeten kunnen neerhalen. Hoewel het afhakken van ledematen je van voordelen in het gevecht én beloningen na de strijd voorziet, is het geen doen om elke titan zo te verzwakken. Net als in het bronmateriaal hebben jouw zwaarden in A.O.T. 2 namelijk slechts een beperkte levensduur. Het door armen en benen hakken plaatst flink wat stress op het ijzer van je wapen, dat botter en botter wordt, tot het uiteindelijk breekt. Het is juist hierom dat soldaten meerdere zwaarden bij zich dragen. Daar zit echter wel een limiet aan.
Hetzelfde kan worden gezegd van het gas dat je gebruikt in je VME. Eens dat op is, word je namelijk aanzienlijk langzamer en daarmee ook kwetsbaarder. En dat is heel slecht nieuws. Want hoewel Attack on Titan 2 veel weg heeft van een musou fighter, vergelijkbaar met games als One Piece: Pirate Warriors, Hyrule Warriors en Dynasty Warriors, heb je hier niet hordes aan verwaarloosbare vijanden die je in stukjes hakt. De titans komen slechts met enkele tegelijk op je af, maar kunnen je wel in één keer uitschakelen als ze je te pakken krijgen, wat dan ook verklaart waarom de mensheid de strijd langzaam maar zeker verliest. Gelukkig vecht je niet alleen.
Een voor allen en allen voor een
Als squad leader kun je maximaal vier teamleden op sleeptouw nemen die je ondersteunen op het slagveld. Dit kunnen bekende figuren uit de serie zijn, maar ook reguliere soldaten die je in een level rekruteert, en die hebben ieder hun eigen krachten. Christa en Armin bijvoorbeeld, helen je wanneer je geraakt wordt, terwijl Miche en Levi met jouw karakter samenwerken voor een vernietigende teamaanval. De meeste karakters zullen echter simpelweg hetzelfde doel als jou aanvallen wanneer je ze ertoe beveelt. Maar dat betekent niet dat je zelf rustig aan kunt doen. Aan de hulp van je teamleden zit immers een fikse cooldown verbonden.
Mocht je geen vrienden hebben om je te helpen, dan heb je nog wat handige gadgets die je mee kan nemen. Denk hierbij aan extra gasflessen en zwaarden, flitsgranaten en netten om verzwakte titans mee te vangen voor experimentatie. Hiernaast heb je ook een vuurpistool, waarmee je een beperkt aantal basissen mee kan plaatsen. Deze basissen kunnen jouw zwaarden, gas en voorwerpen (gedeeltelijk) aanvullen, je ondersteunen met kanonnen of voorwerpen voor je verzamelen die je tussen de gevechten door kunt gebruiken om betere gear te maken. Je krijgt slechts een heel beperkt aantal van deze vuurpistolen, waardoor je goed moet overwegen wat voor basis je bouwt. Geloof me namelijk maar als ik zeg dat je peentjes zweet wanneer je met een bot zwaard en amper gas tegen een gigantische titan staat zonder een basis in de buurt. Zelfs die angst wist Koei Tecmo goed naar de game te vertalen. Het loont zich dan ook om in de extra content te duiken om je karakter te versterken.
Deze content varieert van scout-missies (een serie gevechten) die je materialen en geld geven, het spelen met gevangen titan om betere anti-titan wapens te maken en het socializen met je medesoldaten om tips en tricks te krijgen die zich vertalen naar vrij te spelen skills die vaak écht een verschil kunnen maken. Je kunt bovendien in another mode duiken, waarin je met vrijwel elke andere soldaat van de serie kunt spelen.
En nu het gezeur
Ondanks dat mijn loftrompet langzamerhand aan onderhoud toe is, is Attack on Titan 2 absoluut geen perfecte game. Dat ik het persoonlijk na twintig uur nog niet zat was om titans al vliegend neer te halen, doet namelijk niets af aan het feit dat het voortdurend hetzelfde is en dat niet iedereen er zolang plezier mee zal kunnen hebben. Vermoedelijk ben ik zelfs de uitzondering!
Verder is de uitwerking van de game op sommige punten wat slordig. Gezien het feit dat de originele voice cast werd opgetrommeld, zou je denken dat het ontwikkelteam heel erg bekend was met het bronmateriaal. Toch zijn er hier en daar wat foutjes ingeslopen. Zo zie je in de proloog een wapen staan in het trainingskamp, dat pas ruim drie jaar later wordt uitgevonden. De game benoemd dat op dat punt van het verhaal zelfs en maakt er best een grote scène van.
Verder haalt een karakter zo nu en dan gebeurtenissen op waar die zowel in de anime, manga als game niet bij was (of zelfs kon zijn om verschillende redenen). Veruit de grootste fouten zijn echter gemaakt door het lokalisatie team, die op meerdere fronten afwijkt van de officiële benamingen van karakters en zelfs een karakter dat duidelijk een man is, ondanks dat die Connie heet, een vrouw noemt in verschillende dialogen. Dit alles is echt slechts een kleine smet op een verder uitstekende game.
Conclusie
Als je fan bent van de Attack on Titan-serie en zelf maar wat graag aan de zijde van Eren en zijn vrienden wilt vechten, dan stelt Attack on Titan 2 niet teleur. De actie zoals de anime die op het scherm tovert is perfect vertaald naar deze game, waardoor rondvliegen met je vertical maneuvering equipment extreem bevredigend voelt, vooral wanneer je zo de ene na de andere titan omlegt. Combineer dit met de originele voice cast, hopen extra content en een verhaal waarin jouw original character een perfecte rol toegewezen krijgt, en de kleine schoonheidsfoutjes zijn het noemen niet waard.