Commandos: Origins

Dit genre verdween uiteindelijk van het toneel, tot het enkele jaren geleden nieuw leven werd ingeblazen door Mimimi Games, met titels als Shadow Tactics en hun Desperados-vervolg. Grappig genoeg was de originele Desperados op zijn beurt geïnspireerd door Commandos. Inmiddels bestaat Mimimi Games helaas niet meer, maar de ontwikkelaars van Commandos: Origins hebben zich deze keer laten inspireren door Desperados III. Beide titels zijn bovendien prequels in hun respectievelijke series.

Verhaal en setting

Commandos: Origins vertelt het verhaal van hoe de bekende personages uit de Commandos-serie elkaar ontmoetten en hoe de elite-eenheid “The Commandos” werd opgericht. Het is een eenvoudige maar effectieve verhaallijn voor een moderne prequel, en bovendien een ideale manier om nieuwe spelers kennis te laten maken met de wereld en haar personages.

Het verhaal speelt zich af in het begin van de Tweede Wereldoorlog, met missies in zowel Noord-Afrika als doorheen Europa. Dit zorgt voor veel variatie in het level design, iets wat erg welkom is voor dergelijke thema.

Geïnspireerd door de besten

Dat de ontwikkelaars goed naar het werk van Mimimi hebben gekeken, is overduidelijk. Besturing en moderne mechanics zijn bijna één op één overgenomen en dat is geen klacht. De ontwikkelaars van Mimimi wisten perfect hoe ze dit genre moesten moderniseren en Commandos: Origins profiteert daarvan.

Zo heeft deze titel ook een eigen variant van de bekende “Showdown Mode”, hier “Commando Mode” genoemd, waarmee je de tijd kan stilzetten en meerdere acties tegelijkertijd kunt plannen.

Stealth First

Commandos Origins is een real-time tactical game. Voor wie de serie niet kent: je bestuurt een groep van zes unieke personages, elk met hun eigen vaardigheden. Je krijgt per missie meestal een selectie van deze personages, afhankelijk van de opdracht. Één personage is bijvoorbeeld een bomexpert, terwijl een ander uitblinkt in stille eliminaties. De bedoeling is om je missie te voltooien zonder al te veel op te vallen. Dat doe je door vijanden te ontwijken, af te leiden of stilletjes uit te schakelen en uiteraard hun lichamen slim te verstoppen in bosjes of iets gelijkaardigs.

Het spel voelt aan als een puzzel, maar het biedt gelukkig meerdere oplossingen. Dat gezegd hebbende, zit daar ook een zwak punt: sommige situaties kun je te vaak op exact dezelfde manier oplossen. Één personage kan soms bijna alles doen, terwijl de rest slechts in specifieke gevallen nodig is. Dat was ook al een kritiekpunt bij de originele game, dus in dat opzicht blijft Origins trouw aan zijn roots.

De levels zijn enorm en het afronden van een missie kan gemakkelijk uren duren. Geduld is dus een vereiste. Je moet de omgeving zorgvuldig verkennen en alle mogelijkheden uitpluizen. Maar het is het waard. Het opblazen van doelen of het stil uitschakelen van nazi’s blijft ongelooflijk bevredigend. En voor wie zich stoort aan nazisymboliek: de game biedt de optie om die te vervangen door alternatieve, neutrale assets.

Bugs, bugs en nog meer bugs

Al binnen tien minuten spelen kwam ik mijn eerste glitch tegen: vijanden die ik had uitgeschakeld begonnen, eenmaal verstopt, wild met hun ragdoll-ledematen te flapperen. Hilarisch? Ja, even. Maar het gebeurde om de haverklap en veel te vaak om als toeval weg te zetten.

Soms kon ik ook voorwerpen niet oprapen, zonder duidelijke reden. Ook al zat mijn inventaris niet vol, toch werkte het gewoon niet. En dan heb ik het nog niet eens gehad over hoe vijanden reageren als ze je spotten: ze lopen achterwaarts weg van je met hun geweer op je gericht maar zo snel en onnatuurlijk dat het lijkt alsof ze bezeten zijn.

Andere bugs zijn onder andere personages die over water lopen of onder de map verdwijnen, vaak na het laden van een savefile. Gelukkig kun je meerdere saves bijhouden om zulke situaties te corrigeren.

Technisch wat wankel

Bij het opstarten begon mijn krachtige 5090 GPU meteen te zweten. Alles stond standaard op maximale instellingen, zonder FPS-limiet. Mijn pc leek plots onderdeel van een stresstest. Met DLSS kon ik het wat drukken, maar zelfs dan merkte ik af en toe stotterende frames. Niet dramatisch, want dit genre vereist geen hoge framerates, maar bezitters van minder krachtige systemen zijn gewaarschuwd.

Conclusie:

Commandos Origins is hier en daar wat buggy, maar de belonende gameplay maakt veel goed. Voor fans voelt het vertrouwd aan, en voor nieuwkomers is het een prima instappunt. Als je houdt van dit genre, dan is dit een aanrader. Hopelijk blijft deze nieuwe studio het genre levend houden, het verdient het.