Na het verschrikkelijke Cake Ninja: XMAS had ik weinig hoop voor Forgotten Legions, een nieuwe DSiWare-titel van ontwikkelaar Cypronia. Wellicht dat ik daarom nu kan zeggen dat de game me best is meegevallen.
In Forgotten Legions ontmoeten we Merkhovius, een magiër die onder het mom van het grote goed experimenteert met de dood. Een dergelijke rare knakker is niet gewenst in het rustige stadje Riverkeep en dus wordt hij verbannen en zint hij op wraak. Eens de kunst van necromanie onder de knie heeft gekregen, verzamelt Merkhovius zijn ondode leger en marcheert richting Riverkeep. Dit flinterdunne verhaaltje wordt verteld in 'book I', bestaande uit vijftien 'chapters' of levels. 
Wat volgt doet nog het meeste denken aan Plants VS Zombies, al ben jij nu degene die de zombies plaatst. Uitgerust met de opties om negen verschillende units te plaatsen, welke een voor een worden vrijgespeeld in de story mode, moet je je lijken op een van de vijf sporen plaatsen.
Deze sporen, met de tergend trage units erop, lopen van rechts naar links in een rechte lijn en wanneer op een van de sporen een vijand verschijnt zullen deze elkander automatisch te lijf gaan. De vijf sporen verschijnen ten alle tijden als vijf lijnen op je top screen met rode pixels (vijanden), groene pixels (afstandsvijanden) en gele pixels (healers), waardoor je in zekere zin kunt anticiperen en je units goed tussen de sporen kan verdelen.
Mocht dit toch niet lopen zoals gepland dan kun je je stylus tevoorschijn toveren en middels markers op de sporen je karakters van baan laten wisselen. Het werkt zodanig simpel dat een kleuter het kan snappen en als het ook nog een goed zou werken was het helemaal mooi geweest. Helaas heb je in de praktijk echter nauwelijks controle over welke unit je van baan wilt laten wisselen, waardoor het vaker je strategie in de heksenketel gooit dan dat het daadwerkelijk nuttig is.
Wat ook niet nuttig is, is het gros van de units die je tot je beschikking krijgt. De skeletten en later na de draken en geesten zijn je voornaamste aanvalskracht, vanwege de simpele reden dat ze op afstand kunnen schieten en dus niet bij elke anderste confrontatie aan vervanging toe zijn. Melee units zullen dan ook voornamelijk dienen als dunne lijn aan de voorhoede om afstandsaanvallen van de vijand op te vangen. Waarom zou je immers lang sparen voor een unit die na twee slagen het loodje legt? Nee, dan nog maar een makkelijk skelletje erbij!
Na de nodige frustratie en herstarts kun je zo in een uurtje of drie het boek van Merkhovius ten einde brengen en kun je door met het tweede boek. Hier zullen de rollen omgedraaid worden en het ondode leger je vijand zijn. Leuk en aardig maar alles wat hierboven gezegd is gaat ook op voor de goede kant, alleen zijn het andere units.
In de intro stelde ik dat Forgotten Legions me nog best mee viel, dit terwijl ik toch me tot nu toe vooral negatief heb uitgelaten. Forgotten Legions is dan ook zeker geen goede game, maar in tegenstelling tot eerder werk van Cypronia is het nog geen complete bagger. De graphics zijn nog steeds om te huilen, maar er is een licht stijgende lijn waarneembaar. De audio, welke in Cake Ninja gewoon pijnlijk was om te horen, is deze keer acceptabel, zij het wel inwisselbaar en inspiratieloos.
Ster van de show is eigenlijk endless mode, waarin je met goed of slecht aan de slag kunt om een zo hoog mogelijke score te halen. Het zal je geen dagen bezig houden, maar op een hele lange treinreis zie ik mezelf nog wel een potje spelen. De leaderboards zal ik dan weer niet gebruiken, want ik heb weinig zin met codes te moeten werken die je moet invullen op de website van Cypronia.
Conclusie
Ik kan niemand aanraden om Forgotten Legions aan te schaffen, maar indien je het al gedaan hebt kun je je gelukkig prijzen met het feit dat Cypronia deze keer nog een speelbare game heeft afgeleverd. Iets speciaals is het niet, bijzonder goed in elkaar gezet ook niet, maar het is speelbaar en kan voor een minuutje of tien tussendoor misschien nog wat afleiding bieden. En dat is, met het oog op eerder werk, al een hele verbetering.