Killzone 2 was ongeveer twee jaar geleden een enorme hype. Dat was terecht, want Guerrilla Games had een meesterwerk afgeleverd met deze game. Toegegeven: er zat een aantal kleine mankementen in het spel, maar de totale ervaring die het bood was fenomenaal en onvergetelijk. De dood van de grote slechterik Visari aan het eind van het spel betekende gelukkig niet het einde van de serie en daar danken wij Guerrilla Games op onze blote knieën voor, want Killzone 3 is een meesterwerk in het kwadraat.
De dood van Visari heeft niet tot het einde van de oorlog tussen de ISA en Hellghan geleid. Sterker nog, de trots van een aantal kopstukken op Hellghan zorgt ervoor dat de Hellghasts meer dan ooit de aarde willen vernietigen. Echter willen ze beginnen bij het aardse uitschot dat momenteel nog op Hellghan rondloopt en tot dat uitschot behoor jij. Als Sev beland je in de strijd tussen de aarde en Hellghan. In het begin zul je vooral bezig zijn met de op Hellghan aanwezige mensen te redden, maar op den duur krijg je er lucht van dat de aarde zelf ook bedreigd wordt en zul je dat tegen moeten houden.
Het verhaal is slechts een excuus om zo’n acht uur lang achterelkaar onafgebroken te knallen. Het is namelijk flinterdun en een band met de personages zul je niet snel krijgen. De manier waarop het verteld wordt, middels prachtige tussenscènes en ijzersterke voice-acting, is echter wel weer een pluspunt. Belangrijker dan het verhaal is echter de gameplay.
Wat dat betreft zit het wel snor met Killzone 3. In Killzone 2 was er al weinig reden tot klagen, want de verschillende levels daar waren al spectaculair, maar in Killzone 3 worden er nog wat schepjes bovenop gedaan. Om te beginnen is er veel meer variatie te bespeuren. De ouderwetse en actierijke schietlevels te voet worden afgewisseld met spectaculaire levels in voertuigen. Zo zul je plaatsnemen op een ijsbreker, een jeep op het strand en in een grote Mech. Daarnaast zijn er in verschillende levels jetpacks aanwezig, waarmee je tijdelijk door de lucht kan zweven.
Dit zorgt voor een extra dimensie, want dankzij dit hulpmiddel kun je je snel verplaatsen naar hoger gelegen platformen om zo je vijanden te slim af te zijn. Echter zijn het plaatsnemen in voertuigen en het vliegen met de jetpack niet de enige dingen die voor afwisseling zorgen. De levels op zich variëren ook behoorlijk van elkaar. Zo zit je op een bepaald moment met een sniper rifle Hellghasts uit een toren te knallen en loop je even later onopvallend door de jungle. Jawel, er zijn zelfs stealth-momenten aanwezig in de game. Oké, het is niet zo dat je niet betrapt mag worden, maar je gooit je eigen glazen in als je je op die momenten laat zien.
De vijanden zijn namelijk meedogenloos in Killzone 3. Niet alleen schieten ze als de beste, ze nemen ook slimme beslissingen. Dat zorgt ervoor dat jij snel moeten handelen. Blijf je eventjes te lang zitten, dan vliegt er of een granaat op je af, of omsingelen de tegenstanders je. Continu in beweging zijn is het beste dat je kunt doen, maar daarbij moet je jezelf niet te vaak blootgeven, want de schutters op Hellghan zijn echt van niveau.
Net als in Killzone 2 is het dekking zoeken fantastisch uitgewerkt. Je kunt achter muurtjes en boxen blijven “plakken” en met je hoofd en geweer er langs of overheen kijken om te schieten. Nieuw is dat je nu vanuit een sprint ook in de dekking kunt glijden. Het draaien en richten is ten opzichte van het vorige deel flink verbeterd. Het draaien gaat veel sneller en is zelfs gemakkelijk tijdens een sprint.
Qua wapenarsenaal is Killzone 3 uitgebreider dan ooit. Je kunt nu, buiten je mes, drie wapens bij je dragen, waaronder een handpistool, een normaal geweer en een zwaar wapen. Onder die laatste categorie vallen bijvoorbeeld miniguns, rocketlaunchers, de “wasp” en een erg stoer wapen dat middels een enorme energiebal vijanden uiteen laat spatten. Daarnaast zijn de melee-aanvallen erg gruwelijk. Het is niet alleen iemand neer rammen met een geweer. Je kunt namelijk ook de nek van je tegenstanders omdraaien, een oog uit steken of iemand tegen een muur aan slaan.
Guerrilla Games heeft dit erg goed in beeld gebracht, wat overigens voor het gehele spel geldt. Superlatieven schieten te kort om te omschrijven hoe prachtig het is wat er op je beeldscherm vertoont wordt. De levels zijn allemaal tot in de details uitgewerkt. Ze zijn meestal erg kil en grauw en dat geeft de sfeer van de oorlog goed weer. Op het ene moment wandel je in de jungle tussen allerlei gevaarlijke planten, ren je verderop door een sneeuwstorm en loop je tegen het einde over een grote vuilstortplaats. Hier vliegt het stof om je oren en zie je allerlei afval voorbij vliegen, om nog maar te zwijgen over de torenhoge robot die over het veld paradeert.
Hier vliegen de kogels en raketten om je over het beeldscherm en het geluid dat daarbij komt is geweldig. Als je Dolby Surround hebt, dan is het een waanzinnig genot. Je hebt echt het gevoel dat je op een enorm slagveld bent dankzij de geluidseffecten die uit je speakers komen. Inslaande raketten, rondstampende robots en schreeuwende Hellghasts. De Hellghasts hebben dankzij hun maskers stoere stemmen en hebben allemaal wel wat zinnetjes die ze roepen als ze aangevallen worden, of iemand aanvallen. De manier van voortbewegen van de Hellghasts is ook erg realistisch. Ze springen over hekken, vallen op de juiste manier naar de grond wanneer ze geraakt zijn en rennen soms zelfs weg als ze denken geen kans te maken. De bewegingen die je zelf vanuit het eerste persoonsperspectief maakt zijn ook realistisch.
Naast deze super sterke singleplayer, die ongeveer acht tot negen uur in beslag neemt en die je ook offline in co-op kan spelen, is er nog een multiplayer. Deze is zowel offline tegen bots als online tegen andere gamers te spelen. Met een aantal verschillende modi, waaronder de traditionele team death match en operations mode, is deze ook van hoogstaand niveau. De balans tussen de verschillende klassen is goed, er zijn voldoende wapens en gadgets te unlocken en de levels zien er ontzettend strak uit. Sommige modi vereisen een goede samenwerking, terwijl andere je de kans bieden om lekker los te gaan. We hebben de multiplayer pas enkele dagen kunnen testen, maar alles wijst erop dat je hier erg lang plezier aan kunt beleven.
Conclusie
Killzone 3 is een van de beste shooters ooit. Dat bewijst de single player door de fantastische graphics, de enorme variatie, de slimme vijanden, het goede dekkingssysteem en de enorm vette sound. De adrenaline giert door je aderen als je verwikkeld bent in de strijd met de Hellghan. Daarnaast is ook de multiplayer erg sterk. De aanwezige modi variëren voldoende en de balans tussen de verschillende klassen is erg goed. Je zou kunnen vallen over het ietwat te dunne verhaal, of over het feit dat er geen online co-op is. Echter, als dat ook nog dik in orde was geweest, dan hadden we waarschijnlijk een 11 moeten uitdelen. Nu houden we het op bijna perfect!