De grens tussen films en games lijkt zo langzamerhand te verdwijnen. Tenminste, als dit de bedoeling is van de ontwikkelaar. Telltale Games wist met verschillende series als The Walking Dead, Game of Thrones en Back to the Future de speler controle te geven over een interactief verhaal, waar de keuzes die je maakt invloed hebben op het verloop van de game. Uitgever Square Enix had ondertussen niet onder een steen geleefd en werkte met Dontnod Entertainment aan het episodische Life is Strange. Die game werd goed ontvangen, waarna er besloten werd een prequel te ontwikkelen. Dit leverde echter wel de nodige veranderingen op.
Niet ontwikkelaar Dontnod Entertainment, maar Deck Nine werd aangewezen om de prequel te produceren. Het laatstgenoemde bedrijf had achter de schermen wat ontwikkeltools laten zien, waarna Square Enix enthousiast raakte en hen het project gunde. Life is Strange: Before is Storm was het gevolg. Weet de nieuwe ontwikkelaar met deze kans hoge ogen te gooien?
Realisme voert de boventoon
In Life is Strange: Before the Storm volgen we Chloe, die als 16-jarige flink de puber aan het uithangen is. Drank, drugs en rock ’n roll passeren allen ongegeneerd de revue, waarmee het de bekende body geeft aan het verhaal. De strijd tegen de ouders en de algehele maatschappij zijn onderwerpen die daarbij uiteraard aan bod komen. Meteen aan het begin van de prequel zal je dus al moeten kiezen hoe begripvol je bent voor je eigen ouders, of dat je figuurlijk schijt aan ze hebt. Je keuzes hierin hebben logischerwijs de nodige gevolgen voor de rest van het verhaal. Dit is immers hét gameplay-element van dit genre.
Naast de keuze voor dit thema heeft Deck Nine ook gekozen voor een meer realistische benadering. Daar waar in het eerste deel het bovennatuurlijke toch min of meer centraal stond, daar is dit in Before the Storm niet meer van de partij. Max kon in het eerste deel nog de tijd terugdraaien, wat verdomde handig was, maar Chloe is niet bekend met deze truc. Wel heeft ze altijd haar mondje klaar, waarmee ze door ‘Backtalk’ de gesprekspartner flink kan intimideren. Door goede keuzes binnen de dialogen te maken, kun je zo krijgen wat je wilt. Een leuk gameplay-element dat voor meer realisme zorgt.
Zo lang als je zelf wilt
Het maken van keuzes staat in games als deze natuurlijk centraal. In de eerste aflevering ligt dan ook vooral de focus op het leren kennen van het hoofdpersonage en de directe omgeving. Het dient als een springplank naar de episodes die daarna verschijnen. In elke episode krijg je daarnaast weer de keuze waar je allemaal op door wilt gaan. Wil je van iedereen op het schoolplein weten wat hij of zij heeft beleefd? En wil je aansluiten bij een potje Dungeons & Dragons of sla je liever over? Dit soort beslissing zorgen ervoor dat je zelf in de hand hebt hoe hoog het tempo moet zijn en hoezeer je je wilt verdiepen in de spelwereld. Het tempo van het spel en daarbij het genre ligt al niet erg hoog, dus je zult wel tegen spellen moeten kunnen die langzaamaan naar een climax opbouwen, wat in dit geval de derde episode is.
Bonusje voor de trouwe fan
In de derde en ‘laatste’ episode komt alles samen en worden er pas echt keuzes van je gevraagd die bij de emotionele medemens onder ons door merg en been zullen gaan. Voor de trouwe fans is er nog een bonusepisode gebrouwen, waarin je met een jongere Chloe en Max te maken krijgt. Het betreft een zeer korte episode waar je vooral goed kunt gaan zitten met een glaasje fris en een kommetje borrelnootjes, want erg veel wordt er niet van je gevraagd. Zitten en genieten, dat is wat van je gevraagd wordt.
Conclusie
Life is Strange: Before the Storm is een interessante titel geworden waarmee Deck Nine een prima werk heeft afgeleverd. De keuze om geen bovennatuurlijke elementen in te bouwen en te kiezen voor het realisme, heeft zijn vruchten afgeworpen. Tel daarbij het nieuwe element Backtalk bij op, en je hebt een prima graphic adventure. Life is Strange: Before the Storm vereist niet om het origineel te spelen, wat het een prima stand-alone avontuur maakt.