Line War

Het lijkt al een flinke tijd geleden dat ik voor het laatst een nieuwe snelle Real Time Strategy (RTS) game heb gespeeld. Hoewel er diverse remasters zijn gemaakt van klassieke games van dit prachtige genre, is er niet één release geweest die het onthouden waard was. Een tekort aan vernieuwing en de onmogelijkheid deze games op de console te spelen zorgt ervoor dat het niet erg aantrekkelijk is voor grote uitgevers om de uitdaging aan te gaan. Op dit moment zijn RTS-liefhebbers als ik afhankelijk van een kleine ontwikkelaar die zich geroepen voelt een poging te doen nieuw leven in te blazen in dit verloren genre. Studio Centurion doet een dappere poging om het ijs te breken met hun eerste game Line War. Weten zij de vernieuwing in het genre te brengen die het nodig heeft?

Line War is een multiplayer RTS, waarbij de units die je kunt bouwen voor beide partijen exact gelijk zijn, zodat het echt om de kwaliteit gaat van de spelers en niet wie net wat meer profijt kan halen van een factie dan de andere speler. Er is geen singleplayer in deze game, behalve een training modus, die erg lijkt op een potje schaken terwijl je alleen bent. Je speelt in feite tegen jezelf, zodat je in ieder geval bekend kan raken met de mechanieken van de game. En dit is nodig ook, want de besturing van deze game is uniek.

Hoe kun je dit leren?

Wanneer je de game start en je wilt beginnen, merk je dat het moeilijk is om te weten wat je precies moet doen. Er wordt dan ook geadviseerd om eerst de tutorials te volgen, wat neerkomt op het bekijken van zes filmpjes die allemaal laten zien hoe de game werkt. Ze leggen heel veel uit in een vrij korte tijd en daarna moet je het zelf uitzoeken. Persoonlijk vind ik dit een vrij vervelende manier van het bestuderen van de spelmechanieken. Veel liever heb ik een interactieve tutorial, zoals tegenwoordig normaal is, maar het beste zou een singleplayer campaign zijn, zoals je dit terugziet in bijvoorbeeld StarCraft 2. Met zo’n campaign geeft de ontwikkelaar de speler een goed inzicht wat allemaal mogelijk is per unit en hoe alles werkt. Dit is echter geen peperdure Blizzard-game en ik kan mij voorstellen dat dit niet mogelijk is. Toch geven de ontwikkelaars aan dat ze in de toekomst iets met singleplayer willen doen. Het is er echter nu nog niet.

Wanneer je een potje start, wordt er een automatisch gegenereerde map gemaakt. Alle partijen moeten akkoord gaan met de map en daarna kun je aangeven waar jij wilt beginnen met het bouwen van jouw basis. De map is opgedeeld in een bepaalde hoeveelheid zones en je kiest een hoofdzone. Daarna kun je nog vijf extra zones toevoegen. Als dit is gedaan gaat de game echt van start.

Innovatieve mechanieken

De manier hoe resources werken is redelijk gelijk aan dat van Supreme Commander. Je hebt energy en economy. Energy is voor het bouwen van gemotoriseerde voertuigen en krijg je door energiecentrales of raffinaderijen te bouwen op plaatsen waar geschikte grondstoffen zijn. Economy is voor het bouwen in het algemeen. Deze resource wordt aangevuld door steden te bouwen of extra zones te veroveren. Wanneer je units maakt, kost dit een bepaalde hoeveelheid van je totale resources per seconde. Je ziet dan ook hoeveel resources je in de plus staat. Wanneer meer bouwt dan je economie aankan, zie je dit in de min schieten. Dit klinkt ingewikkeld en als je geen Supreme Commander of Planetary Annihilation hebt gespeeld is dit echt even wennen. De tutorial hierover volgen is dan ook bijzonder aan te raden. Als je begrijpt hoe dit systeem werkt, is het heerlijk overzichtelijk en buitengewoon effectief. Schiet je economie in de min, moet je ervoor zorgen dat je meer inkomsten genereert of minder produceert.

In het verleden bouwde je units die je vervolgens selecteerde en naar een locatie stuurde. Het was mogelijk om aan te geven dat ze direct na het bouwen naar een bepaalde plek moesten gaan, maar daar hield het mee op. Bij Line War gaat dit helemaal anders. Je tekent een pijl naar de plek waar de eenheden naartoe moeten gaan. Pijlen kun je zo maken dat alleen bepaalde onderdelen van jouw leger de pijl mogen gebruiken en je geeft aan wat er moet worden gedaan als er een vijand wordt ontdekt. Je kunt kiezen om stoïcijns door te rijden naar de eindbestemming, of eerst de tegenstander van de bodem te vegen. Verder kun je ook lijnen trekken die veranderen in een verdedigingslinie. Infanterie maakt daar dan een loopgraaf van en zijn dan extra beschermd tegen vijandelijk vuur.

Dit werkt, tegen mijn verwachtingen in, zeer goed. Je bouwt je eenheden door simpelweg een keertje te klikken wie je waar wilt bouwen en daarna hoef je er niet meer naar om te kijken, vervolgens gaan de units uit zichzelf naar de juiste plek die jij hebt aangewezen. Voor je het weet heb je over de hele map een flink complex systeem aan loopgraven, artillerie-eenheden en tanks die klaar staan om aan te vallen. Line Wars wordt daarmee echt een game waar tactiek boven alles gaat. Het is zeer belangrijk hoe de lijnen op jouw slagveld uitgetekend zijn. Het gaat op den duur dan ook best wel lijken op oude strategische tekeningen van veldslagen tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Hoewel er veel innovatie te vinden is, mis ik veel te veel traditionele onderdelen van de RTS. Het ontbreken van een singleplayer-modus is toch echt een belangrijk nadeel van deze game. Alleen multiplayer kan en dan alleen één tegen één gevechten. Na enkele potjes was ik er eigenlijk wel klaar mee. Geen mogelijkheid om een beetje fatsoenlijk te oefenen zal een hoop mensen weghouden van deze game. Dat er niet echt een keuze is met welke factie je wilt spelen is zeker jammer. Dat maakt het nog eenzijdiger.

Conclusie

Line War is absoluut een sprong vooruit voor het RTS-genre. Het systeem met de pijlen en het trekken van lijnen is veel efficiënter dan ik eerder had verwacht en ik hoop dat in de toekomst bij andere RTS’en terug te zien. Deze game heeft helaas net wat te weinig inhoud. Het ontbreken van een singleplayer-modus en het kiezen van verschillende facties maken de game snel repetitief. Voor een RTS is het dan ook net wat te weinig om lang boeiend te blijven.