Bij sommige games ging er geen dag voorbij of er werd wel gezeurd of de ontwikkelaar het spel ook naar de next-gen consoles zou brengen. Bij de Metro-games was dit echter niet het geval. Toch besloot 4A Games om Metro 2033 en Metro: Last Light naar de PC, PlayStation 4 en Xbox One te brengen onder de naam Metro Redux. Is dit de juiste keuze geweest, of is deze remake compleet overbodig?
Al meerdere keren is de wereld dicht bij een nucleaire oorlog gekomen, maar hoe lang zou dat nog goed gaan? Stel je eens voor: over negen jaar komt het ineens tot die nucleaire oorlog. Wat doen de mensen dan om te overleven? Waar schuilen ze? Juist, in de metro’s. Echter, als je dacht dat je daar gemakkelijk voor de rest van je leven zou kunnen wonen, heb je het mis. Het zit namelijk in de mens om ruzie te maken, en aangezien er drie groepen mensen in de metro’s wonen, zijn er regelmatig conflicten. Je hebt de Communisten, de Hansa’s en de Nazi’s (want wat is nou een first-person shooter zonder Nazi’s?). Echter zijn andere bevolkingsgroepen niet de grootste angst van de mensen in de metro’s.
Door de nucleaire bommen zijn er namelijk ook diersoorten gemuteerd waardoor je de raarste monsters tegen zult komen. Het allergrootste gevaar zijn echter ‘The Dark Ones’. Deze schepsels hebben de mogelijkheid om in het hoofd van hun slachtoffers te komen en kunnen hen daarna de raarste dingen laten doen. Maar gelukkig is er één man die minder goed gemanipuleerd kan worden door The Dark Ones, onze protagonist: Artyom. Het wordt zijn taak om The Dark Ones uit te schakelen en een oorlog in de metro’s te voorkomen.
Dit lijkt op het eerste gezicht misschien niet een verhaal dat je op het puntje van je stoel laat zitten. Het is waar dat het verhaal van Metro zo zijn zwakke momenten kent, maar soms komt 4A Games ineens met iets wat het toch weer interessant maakt. Denk aan de gruwelijkheden die de verschillende groepen elkaar aandoen, zoals een concentratiekamp van de Nazi’s. Het zet je aan het denken: heeft de mens het zelfs na zo’n grote ramp niet in zich om samen te werken en samen te overleven? Verder maak je tijdens je avonturen kennis met de meest hartverscheurende verhalen.
Maar nu kun je je misschien afvragen: als iedereen in de metro’s leeft, is dat dan ook de enige omgeving die je tegenkomt in de Metro: Redux? Nee, zeker niet. Naast stations, bunkers en grotten moet je ook met enige regelmaat het platgebombardeerde Moskou verkennen, maar dan natuurlijk wel met een gasmasker. Metro 2033 en Metro: Last Light hebben gevarieerde omgevingen, iets wat ik bij het begin niet had gedacht.
Hetzelfde geldt voor de vijanden. Omdat de monsters allemaal van verschillende dieren zijn gemuteerd, heb je natuurlijk ook meerdere soorten monsters. Dit zijn echter niet gewoon verschillende soorten die er wat anders uitzien maar wel allemaal op dezelfde manier te verslaan zijn. Nee, naast de monsters die je met een simpele kogel door de kop kan doden, zijn er ook genoeg schepsels die je op een heel andere manier moet vermoorden. Zo is er een enorm lomp beest waar je nog wel 200 kogels in kan rammen, maar wie je dan toch niet beschadigt. Hem versla je door hem recht in het gezicht aan te kijken, waarna hij bang wegrent. Daarnaast heb je ook nog spinnen die je vermoordt door er licht op te schijnen en heb je natuurlijk ook nog gewoon menselijke tegenstanders. Doordat 4A Games gebruik heeft gemaakt van verschillende omgevingen en vijanden, worden de Metro-games maar zelden repetitief.
Alhoewel de Metro-games vaak de sticker ‘survival horror game’ krijgen opgeplakt, is dit naar mijn mening eigenlijk niet waar. Last Light en 2033 hebben beide wel hun enge stukjes, maar in de spellen wordt vooral gefocust op de gevechten. Echt eng worden de games niet. Terwijl ik mijn horrorgames expres niet in de nacht speel, had ik daar bij Metro Redux geen problemen mee. Er is echter wel een manier om Metro: Redux enger te maken.
En daarmee komen we ook meteen bij de belangrijkste nieuwigheid: de nieuwe gamemodi. Naast het kiezen van een moeilijkheidsgraad, moet je voor het beginnen van het spel namelijk ook kiezen uit ‘Survival Play’ of ‘Spartan Play’. Bij die eerste modus heb je bijna altijd wel een tekort aan kogels, waardoor je automatisch zuiniger om moet gaan met je munitie. Hierdoor komt ook meteen de nadruk meer op horror te liggen omdat je je niet simpelweg door alle levels heen knalt maar iedereen in stilte moet proberen te vermoorden, met de constante angst om ontdekt te worden. Wil je je geen druk maken om kogels en houd je totaal niet van horror? Kies dan gewoon Spartan Play en je hoeft je nooit zorgen te maken over een leeg pistool of een tekort aan filters voor je gasmasker. Door de verschillende spelmodi wordt niet enkel aan spelers aangeboden om te spelen hoe zij willen, er wordt ook op een simpele manier de duurzaamheid van het spel verhoogd.
De nieuwe spelmodi zijn dan ook een belangrijke reden om over te gaan op een aankoop van Metro: Redux. De verbeterde graphics zijn een minder belangrijke reden. Dat betekent niet dat 4A Games niet haar best heeft gedaan om de games mooier te maken. Zo is bij het spelen van Metro 2033 Redux totaal niet te zien dat de originele game onderhand al weer vier jaar oud is, aangezien het er nu gewoon uit ziet als een hedendaagse game. Bij Metro: Last Light is de grafische update natuurlijk minder groot. Die game is simpelweg nog redelijk jong waardoor er niet veel te verbeteren is. Beide games laten je niet echter zien waarom jij next-gen bent gegaan. Lelijk is het zeker niet, maar zoals je zou verwachten van een remake is het niet het mooiste wat je tegen zult komen op jouw next-gen console of PC.
Maar zoals ik al eerder meldde: Metro 2033 Redux ziet er veel mooier uit dan de originele titel die op de PC en Xbox 360 uitkwam. Het mooie is dat uitgever Deep Silver je de mogelijkheid geeft om deze remake apart te kopen, waar je dan maar een luttele 20 euro voor betaalt. Dezelfde mogelijkheid heb je natuurlijk ook als je enkel Last Light wilt kopen. Heb je echter nog nooit een Metro-game gespeeld? Doe me een lol, en koop alsjeblieft de Metro Redux Bundle. Het aantal uren spelplezier dat je terugkrijgt voor je 40 euro is het meer dan waard.
Enkel is er helaas één ding dat je spelplezier kan bederven: bugs. Zo heb ik last gehad van een bug waardoor een nieuw level niet laadde, was er op een gegeven moment iets mis met mijn savebestand en lagen lijken een meter boven de grond. Bugs die niet voor grote problemen zorgen zijn mee te leven, maar fouten in het spel die je er van weerhouden om te spelen, zijn compleet onaanvaardbaar. Er is echter natuurlijk een grote kans dat er binnenkort nog genoeg patches uitkomen die al deze problemen verhelpen.
Conclusie
Het is compleet onterecht dat de roep om Metro 2033 en Metro: Last Light een remake te geven niet erg luid was. 4A Games is erin geslaagd om erg goede games nog beter te maken door de nieuwe spelmodi en natuurlijk de betere graphics. Helaas is dat laatste wat minder van toepassing bij Metro: Last Light Redux. Dat betekent echter niet dat je Metro: Redux moet negeren. Nee, als je nog nooit een Metro-game gespeeld hebt en je van shooters houdt, is Metro: Redux naar mijn mening gewoon een must. Heb je dat al wel gedaan? Dan is Metro: Redux nog steeds elke cent waard.