Wie vandaag de dag een racespelletje wil spelen, moet zich over het algemeen eerst gaan afvragen wat je van het spelletje verwacht. Met andere woorden: Mario Kart heeft natuurlijk bar weinig te maken met een titel als Driveclub. Ja, je moet bij beide zorgen dat je als eerste over de finish komt, maar verder houden de overeenkomsten op. Zoek je naar spellen die wat meer met de werkelijkheid te maken hebben, dan kom je al snel in de buurt van spellen als Gran Turismo en F1. Met Monster Energy Supercross ontwikkelde Milestone een gelicenseerde motorcrossgame die alles zou moeten omvatten wat de fan van de Amerikaanse volkssport warm maakt.
Nederlanders en Belgen zijn niet stapelgek op de gigantische stadions gevuld met modder en heuveltjes. Natuurlijk zullen er fans zijn, maar die trekken niet in grote getalen naar Noord-Amerika om motorcross te aanschouwen. Toch brengt Milestone Monster Energy Supercross toch ook naar Europa, in de hoop dat er genoeg gamers zijn die zich wel aan de ultieme mannensport willen wagen. Omdat GameQuarter voor een ultieme mannensport uiteraard aan een ultieme man als ikzelf dacht, ging ik aan de slag met de ronkende motoren die met hoge snelheid door de stadions vliegen.
Een goed begin is het halve werk
Toegegeven, mijn kennis van motorcross is niet om over naar huis te schrijven. Ik was dan ook razend benieuwd wat ik op mijn bordje zou krijgen en hoe het racen mij zou vergaan. Monster Energy Supercross geeft je geen tijd tot nadenken, want na de ietwat haperende intro (op de PS4 Pro) mocht ik al meteen aan de bak. Geen tutorial, geen uitleg; niks. Een kansloze laatste plek met veel modder in mijn smoelwerk was het resultaat. Er werd door ondergetekende naarstig naar een tutorial gezocht, maar verder dan een lap tekst kwam ik niet. Met een grote schok kwam ik tot de ontdekking dat ik veel aan mijn motor kon finetunen, zoals de remmen. Als dit de sleutel is naar overwinning richting het eind van het spel, dan ben ik flink de sigaar, zo dacht ik. De toegepaste methodiek binnen Monster Energy Supercross moge in ieder geval duidelijk zijn: oefening baart kunst.
Genoeg om te kiezen
Het spel geeft je vele mogelijkheden om te racen. Voor een vlugge race kun je het beste aan de slag met een single race of een time trial, waarin je logischerwijs de beste tijd moet neerzetten. Voor de mensen met een langere adem is er de championship- en careermodus. Bij eerstgenoemde is het de bedoeling om West of East 250SX te winnen, waarna je ook nog met 450SX aan de slag kunt. De carrièremodus geeft je de mogelijkheid om je eigen personage te customizen. Hier ben je echter al snel mee klaar, daar de art models er echt schandalig matig uitzien. Niet iets wat we op deze generatie consoles eigenlijk nog mogen waarnemen. De carrìere is erg uitgebreid qua aankleding. Denk aan sponsordeals, maar ook aan veel items om je motor of personage te customizen zijn aanwezig. Hier zie je goed dat het hier om een gelicenseerd spel gaat, iets wat ook terug te zien is door de aanwezigheid van 22 gelicenseerde coureurs.
Naast het zelf racen kun je ook tracks ontwikkelen voor je medespelers. In een uitgebreide en toegankelijke track-editor kun je fantastische banen ontwerpen, die online uitgebreid kunnen worden uitgetest. Het is modus die uitsteekt boven de rest dat het spel te bieden heeft en wordt minder aantrekkelijk door de laadtijden die deze editor rijk is. Hierdoor kun je al snel uitgekeken raken, tenzij je engelengeduld hebt.
Soepel de bochten door
Dat Milestone je alle mogelijkheden wilt geven om je de besturing echt eigen te maken, is al snel duidelijk. Het gaspedaal moet je erg gedoseerd gebruiken, wil je niet elke bocht op je plaat gaan. Daarnaast is het belangrijk om bij de vele heuvels je motor en personage goed in balans te houden. Dit levert extra snelheid op en zorgt er doorgaans voor dat je niet overeind hoeft te krabbelen. De besturing werkt soepel en zorgt ervoor dat je binnen enkele potjes wel de finish zonder al te veel frustratie kunt behalen. Vaak ook met wat coureurs achter je. Verwacht niet dat zij je makkelijk laten winnen. Zelfs op de makkelijkste moeilijkheidsgraad is het in het begin flink aanpoten om een podiumplek te bereiken. Wederom de formule: oefening baart kunst.
Technisch geen hoogvlieger
Het is de grote bottleneck van Monster Energy Supercross: de laadtijden. Het spel vraagt ontzettend veel geduld bij het laden van races, maar al helemaal bij het laden van de track-editor. En dat is nu juist het beste gedeelte van de game. De character models stammen uit de prehistorie en ook de physics op de baan zelf doen de wenkbrauwen fronsen. Regelmatig beuken motors elkaar in de bocht of in de lucht, zonder dat er iemand uit balans raakt. Daarnaast landen motorrijders nog wel eens op elkaar waarna er vrolijk wordt doorgereden en spawnt er lukraak een tegenstander met zijn motor op je schouders. Het ziet er meer niet uit dan dat het de gameplay in de weg zit, maar het doel wel veel af aan de sfeer die het stadion, het circuit en de crossmotors wel uitademen.
Conclusie
De vraag is of Monster Energy Supercross niet meer gepolijst had moeten worden voordat het werd uitgebracht. De content is er en de track-editor nodigt uit om naar hartenlust te customizen, maar de laadtijden zorgen ervoor dat je hier al vrij snel geen zin in hebt. De matige physics en character models doen verschrikkelijk af aan de algehele ervaring, die door wat betere designkeuzes een stuk meer had kunnen bekoren.