Red Dead Redemption (PS5)

Het blijft een grappige ervaring om Red Dead Redemption, dat al in 2010 verscheen, opnieuw te spelen, dit keer op de PlayStation 5. Na de game eerder op de PlayStation 3 te hebben gespeeld, was ik vooral benieuwd of het spel op de PS5 het waard is om opnieuw te spelen. Uiteraard speelt nostalgie daarbij een rol, maar het verhaal is nog steeds erg interessant en wordt vermakelijk gebracht met goed uitgewerkte personages en is dit toch de weg naar diens vaak geroemde opvolger, Red Dead Redemption 2. Het verhaal en wetende dat diens opvolger nog steeds de tongen losmaakt, maakt dat dit aspect van de game hedendaags zeker nog de moeite is. Al moet je wel wat geduld hebben, want je rijdt nog steeds veel rond op je knol. Maar gelukkig is er wel de mogelijkheid om fast travel te gebruiken om naar een andere missie te gaan.

Graphics en performance

De grootste veranderingen zitten wel in de performance en de visuals. De verbeterde textures en belichting maken het spel een stuk oogstrelender. De landschappen en elementen als zonnestralen zijn een stuk mooier en realistischer dan in het origineel. Al moet ik eerlijk zijn, het niveau van hedendaagse titels haalt het helaas niet. Maar de vraag is of je dat mag verwachten.

Een ander punt waarop het spel verbeterd is, is de framerate. Zo is Red Dead Redemption nu te beleven in 4K met een framerate van 60FPS.

Maar…

Hier stopt het feestje een beetje. Hoewel het landschap beter tot zijn recht komt, kan dat helaas niet gezegd worden over de karaktermodellen. Hier zie je echt dat de game oud is. Datzelfde kan gezegd worden over de gezichtsuitdrukkingen. Zo zijn gezichten erg blokkerig en zijn de animaties van het gezicht al helemaal gedateerd. Ook lip-sync blijft wel een issuetje. Soms blijven de lippen zelfs stijf op elkaar.

Helaas is dat niet het enige minpunt, want de besturing voelt eveneens gedateerd aan. Zo gaat het paardrijden niet altijd vlekkeloos en is het volgens van andere personages soms best wel een ding. En dan heb ik het nog niet gehad op de vreemde manier om je paard te stoppen met R1. Een andere vreemde keuze is dat de map onder options zit, waarna je naar map moet navigeren. In mijn ogen had het veel logischer geweest om dit onder de touchpad te stoppen. Sowieso kunnen we wel stellen dat met de update de DualSense controller niet ten volste wordt benut.

Een ander punt waarop de game piept en kraakt is de gunplay. Deze voelt eveneens zo’n beetje vooroorlogs aan. Al is dat misschien ook een kwestie van smaak, want dat vind ik eveneens van het schieten in GTA V en de gelijkenissen op dit vlak zijn enorm.

Conclusie:

Het verhaal van Red Dead Redemption staat anno 2025 nog steeds als een paal boven water. Karakters zijn goed uitgediept en het verhaal weet te boeien. Grafisch is het, met name op het gebied van de landschappen, een stuk mooier geworden voor het oog. Helaas geldt dat alleen niet voor de modellen en gezichtsanimaties. Ook de besturing is gedateerd. Daarom zou ik zeggen dat mocht je Red Dead Redemption in het verleden al hebben gespeeld, het niet de moeite is om het opnieuw te spelen. Als dat niet het geval is, speel het dan zeker eens voor het verhaal.