Super Mario Bros. Wonder Review

Recentelijk heb ik gevraagd aan mijn moeder of zij weet wie Super Mario is. Mijn moeder wist meteen met een wedervraag te antwoorden of dat niet een computerspel was. Mijn moeder heeft nog minder met games als een glanzende BMW met duivenpoep. Dat ze dan toch weet wat Super Mario is verbaast mij niet. Hoewel ze nooit iets met games hebben gehad, zullen ze ergens in hun leven Mario tegen het lijf hebben gelopen. Ik denk dat de hoeveelheid mensen die niet weten wie dit symbool van Nintendo is, lager is dan de hoeveelheid mensen die nooit in hun leven een computer hebben gezien. Het is niet alleen het symbool van Nintendo, maar ook van games in het algemeen. Dat is niet zonder reden. Ooit begon het spelen van games op de televisie populair te worden met deze gezellige Italiaanse loodgieter, die het liefst op alle schildpadden in de wereld springt.

Het verhaal van Mario Bros bevat niet veel meer dan we gewend zijn van dit type games. Flower Kingdom is een landje naast het woongebied van Mario. Op een dag worden onze gezellige snor, Luigi, Princess Peach en de vele vrienden die onze Italiaanse lachebek heeft, uitgenodigd voor een feest door Prince Florian. Hoewel hij prins is, regeert hij over het land. Er blijkt een goede reden te zijn voor het feest, want deze monarch laat zijn nieuwste aanwinst zien: de Wonder Flower. Dit is een bloempje dat de realiteit om kan buigen naar iets anders. Verder is het, zoals ik zie, een saai feestje.

Over de bloemetjes en de loodgietertjes

Gelukkig is er altijd één iemand die saaie feestjes grondig weet te verpesten. Bowser komt binnengestormd, grijpt de Wonder Flower onder iedereen zijn neus vandaan en gebruikt deze fantasiebloem om het kasteel van Prince Florian samen te voegen met hemzelf, waardoor hij in een zeer groot vliegend fort verandert en wegvliegt. Overal waar hij komt, verandert hij de wereld ingrijpend. Dat is maar goed ook, want als hij dat niet had gedaan, was deze platformer nooit van de grond gekomen.

Het is nu aan jou, Mario, om de rotzooi voor Prince Florian op te ruimen, al kun je in plaats daarvan ook kiezen voor een ander personage. Ze verschillen allemaal hoofdzakelijk qua uiterlijk van elkaar. Het enige verschil wat je hebt, is dat je met de vier Yoshi's en Nabbit geen schade op kunt lopen. Dit klinkt eenvoudig en daar is het ook een beetje voor gemaakt. Ik heb van diverse mensen begrepen dat kinderen het erg fijn vinden om door de wereld te lopen en in co-op brengt het een onwijs leuke extra ability. Je kunt namelijk, net als bij Super Mario World, op de rug van Yoshi springen die je dan door de spelwereld loodst. Zeker wanneer Mario in een olifant is veranderd, is dit een hilarisch gezicht.

Zes werelden

Er zijn in totaal zes spelwerelden. Iedere wereld heeft zijn eigen thema, wat terug te zien is in de levels. Qua look-and-feel zijn al deze gebieden heel anders. De bergen bevatten sneeuw en gras en ook veel wolken, terwijl er ook een wereld is, die zich op eilanden afspeelt en waar voor een groot deel in gezwommen moet worden.

Je begint in een groene spelwereld en daarna ga je door naar diverse andere onderdelen van Flower Kingdom. Alle spelwerelden zien er bijzonder divers uit. Dit was altijd al bij Mario, maar ze hebben het nu wel tot nieuwe extremiteiten gebracht. Ieder level heeft een ander thema en een andere opzet. Iedere keer weer is het net even iets anders, hoewel het op geen moment te moeilijk wordt of de charme van een Mario game verliest.

Zo is er een spelwereld in de hoge bergen. Je ziet wat plateaus met diverse levels. Om van het ene naar het andere plateau te gaan, moet je een level vrijkopen met Wonder Seeds. Wanneer je een level uitspeelt, krijg je een Wonder seed en tijdens het level kun je, als je een beetje zoekt, een tweede Wonder seed tegenkomen. Het laatste level van een wereld bevat een eindbaas en als je deze hebt verslagen krijg je de zeer begeerde Royal seed.

Het komt er dus op neer dat je van alle zes de spelwerelden de Royal Seeds moet bemachtigen. Daarna kun je naar de spelwereld van Bowser gaan en is het einde van de game in zicht.

Daar is niet alles mee gezegd. Super Mario Bros staat altijd bekend om het goede design van de levels en om de geheimen die daarbij komen kijken. Voor je het weet spring je ergens net even op een plek waar een onzichtbare steen is die ervoor zorgt dat je in een compleet nieuwe spelwereld belandt of waar je nieuwe levels kunt vinden. Dit zorgt er weer voor dat je veel meer bezig bent met het verkennen van een level, want wie wil er nu niet nog meer levels in een game.

Animaties

Wat Super Mario Bros. Wonder zo goed maakt, is dat vergeleken met de eerdere 2D Mario games er enorm veel verbeteringen zijn. De animaties zien er fantastisch uit. Details als hoe Mario in een buis kruipt, het is een loodgieter en dit is wat hij doet, zijn prachtig om te zien. Hij duikt er vreselijk gretig in, verliest zijn hoed en op het laatste moment zie je nog net een handje tevoorschijn komen die de hoed pakt en meeneemt. Wanneer je met Princess Peach speelt is de animatie net iets anders, want zij heeft tenslotte een kroon. Wat echter nog het meest in het oog springt, is een ability waar de afgelopen maanden het meeste over gesproken is: namelijk de olifant.

Mario en kornuiten kunnen allemaal veranderen in een olifant. Of dit een soort kritiek is op de Westerse wereld waar steeds meer mensen leiden aan obesitas of dat dit gewoon voor plezier is gedaan kan ik niet zeggen, maar het werkt verbazingwekkend goed. Ieder personage, behalve de Yoshi's en Nabbit, kunnen veranderen een olifant. De olifant is geweldig. Hij slaat met zijn slurf iedereen uit het level of hij kan op iedereen springen, wat echt geen pleziertje moet zijn. Als olifant zijn ze niet alleen langer, maar op alle manieren groter. Ze zijn letterlijk veranderd in hele dikke versies van zichzelf met een slurf. Het werkt enorm op de lachzenuwen. De manier hoe een olifant zich probeert in een pijp probeert te wurmen blijft geweldig om te zien.

Dit was niet het enige wat opviel. Je begint als een kleine versie van jezelf en dan lijkt het ook alsof je nog een kind bent, weliswaar bij de mannen met een snor. De prinsessen lijken echt op kleine meisjes vanwege het tekort aan beharing in het gezicht. Wanneer je een paddenstoeltje te pakken weet te krijgen, wordt je een maatje groter, namelijk het normale formaat. In dit formaat ben je niet klein en ben je simpelweg een overactief volwassen persoon. Het volgende formaat is de al eerder benoemde olifant. Het gaat niet om het spelmechaniek, wat al sinds het begin in de Mario games terug te vinden is, maar de details hoe het er nu uitziet. Het is geen kleine versie van Mario meer, maar meer ook nog eens een kinderlijke versie.

Nintendo heeft het weer laten zien. Mario is een fantastische game. Het geluid is weer enorm in de sferen van deze vriendelijke held: vrolijk en sfeervol tegelijk. In iedere spelwereld zijn de soundtracks anders. Het is een lust voor het oor en oog.

Hoewel de hardware van de Nintendo Switch misschien wat verouderd aanvoelt, zie je hier niets van terug. Ondanks de 2D-wereld ziet alles er prachtig uit en ik heb geen enkel moment gehad dat ik dacht dat hij langzaam liep of lang moest laden. Hoewel ze het al eerder lieten zien met The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom, geven ze nu weer een workshop hoe je met weinig hardware nog altijd een moderne game kunt maken.

Conclusie:

Super Mario Bros. Wonder is voor iedere fan van Super Mario Bros. een must-have. De game is vrolijk, kleurrijk en geschikt voor het hele gezin. Hij bevat co-op die eenvoudig is en effectief. Ook kun je kiezen uit meerdere personages, die tot op zekere hoogte de moeilijkheid van de game zullen bepalen, omdat de Yoshi’s en Nabbits geen schade op kunnen lopen. Het verhaal is zeer effectief door zijn eenvoud en de gameplay werkt bijzonder luchtig en verslavend. Ik kan eigenlijk niets anders dan iedereen die een Nintendo Switch heeft van harte adviseren om deze game te gaan spelen. Je zult er geen spijt van krijgen.