In twee eerdere reviews hadden we het al kort over dit probleem. In zowel Otome Domain als Kunado Chronicles zag uitgever Shiravune zich genoodzaakt een route van het spel te schrappen, waardoor kostbare world building en H-scenes verloren gingen. Uiterst zonde en daarom gaf ik ook het dringende advies de uncensor patch te gebruiken. Dit advies moet ik herhalen voor Tamayura Mirai, want zonder dat ga je het echte einde van het spel niet zien.
Even terugspoelen
Laten we het, voor we het over een einde hebben, eerst maar eens hebben over het begin. Tamayura Mirai vertelt het verhaal van Yohane Mutsuki, een reguliere tiener overdag, maar ’s nachts de tovenaar die het dorpje Fukano beschermt door de fragiele vrede tussen mens en het bovennatuurlijke te bewaren. Als de tovenaar van de regio is hij degene waar mensen, geesten en zelfs goden naartoe gaan wanneer ze een probleem hebben. Met zijn wijsheid en vaardigheden probeert hij vervolgens een oplossing te vinden, die meestal neerkomt op een vorm van mediation.
In de jaren sinds hij dit doet, heeft hij een bescheiden netwerk weten op te bouwen. De succubus met mannenvrees genaamd Midari woont in zijn werkplaats en draaft daar op als secretaresse. Op school is hij maatjes met de water spirit Hanako, wiens informatienetwerk onmisbaar is voor zijn werkzaamheden. En Shiro is de enige mens die weet wat hij achter de schermen doet. Daar komt verandering in wanneer twee vriendinnen in het dorp komen wonen.
Vrede is zo snel verloren
Yukina en Makina ogen op het eerste oogopslag als normale jonge vrouwen, zelfs als de eerste een beetje een gewelddadig temperament heeft. In werkelijkheid zijn ze echter beide spirit-seers, die het bovennatuurlijke waar kunnen nemen. Vele monsters geloven dat mensen met deze gave consumeren een levensverlengend effect heeft en omdat ze pas net in het dorp wonen, staan ze nog niet onder Mutsuki’s bescherming. Het gevolg is dat de vrede die hij met veel moeite heeft weten op te bouwen, enkel al door hun aanwezigheid in gevaar komt.
Na deze gebeurtenissen komen zaken in een stroomversnelling. Mutsuki besluit dat een van de twee meiden zijn leerling zal gaan worden, om zo op een dag zijn positie over te kunnen nemen. Dit doorbreekt de status quo van de drie vrouwen in zijn nabijheid, die niet langer in stilte om zijn aandacht willen vechten. Wanneer dit tot een openlijke confrontatie komt, eindigt de common route en heb je een aantal keuzes.
Zonder de patch…
…kun je kiezen voor Midari of Yukina. Midari’s route draait vooral om haar zelf en haar minderwaardigheidscomplex als een succubus. Een succubus leeft van de energie van mannen, maar Midari heeft altijd de boot afgehouden en wordt nu in leven gehouden door een brouwsel van Mutsuki. Ze is daarom reeds verbannen uit haar thuis, maar is zich er van bewust dat ze nog een grotere taboe is begaan: ze is verliefd geworden op een mens. Wanneer jij als Mutsuki besluit om die gevoelens ook op haar te richten, gaat dit gepaard met de nodige complicaties. Aan het eind van de dag is het echter een verhaal dat vooral draait om liefde en een happy end.
Yukina’s verhaal is wat dat betreft wat complexer en ook substantieel langer. Niet enkel omdat het het verhaal van zowel Yukina als Makina vertelt, maar ook omdat het een hoop opzet voor het ware einde en hiervoor ook dieper ingaat op het achtergrondverhaal van Mutsuki. Ook hier is liefde een prevalent onderwerp, maar er is ook ruimte voor hele andere tonen, zoals de pijn van verlies en persoonlijke groei.
Met de patch…
…kun je ook kiezen voor Hanako. Als een eeuwenoude geest heeft ze meer dan genoeg tijd gehad om liefde te leren kennen, maar in Mutsuki heeft ze pas de eerste man gevonden die ze daadwerkelijk wil erkennen als haar gelijke. Hanako is echter niet zo bekend met mensen als Midari is en is daarom nogal overdreven in haar advances, waardoor ze in eerste instantie niet serieus wordt genomen. Vastbesloten om haar tanden in haar prooi te zetten, verandert ze beetje bij beetje om zijn aandacht te vangen, al valt dat niet bij iedereen in goede aarde.
Hanako’s route is een beetje de vreemde eend in de bijt. Qua toon zit het ergens tussen de vorige twee in, al ligt het wel een stuk dichter bij Midari. Hanako is bezitterig en jaloers, heeft een opvliegende persoonlijkheid, maar kan ook ontzettend kwetsbaar zijn. Ze is de meest menselijke van de vier opties, wat gezien haar oorsprong best ironisch is. Daarom is het ook jammer dat mensen zonder de patch haar route missen, puur omdat ze wat minder curvy is dan de andere dames en Valve haar daarom allicht onterecht het stempel van minderjarig opdrukt. Het belang van die patch is echter pas echt duidelijk wanneer je deze drie routes hebt voltooid.
De vierde route
De vierde route, Shiro, en daarmee het ware einde, wordt pas ontgrendeld nadat je de andere drie dames het hof hebt gemaakt. Tegelijkertijd is het de route waar ik het minst over kan zeggen, maar het meest over kwijt wil. Door de gehele game heen, wordt er gehint dat er meer is met Shiro en aan het eind van de common route krijgt je een antwoord dat zoveel meer vragen oproept. Wat zeker is, is dat Shiro en Mutsuki een historie hebben die teruggaat tot aan hun kindertijd en dat zij de reden is dat hij de mantel van sorcerer op zich heeft genomen.
Dat Shiro’s route is geblokkeerd, is ergens nog begrijpelijk. Haar leeftijd is op meerdere fronten discutabel, maar het argument kan worden gemaakt dat ze een jaar of zeventien zou kunnen zijn, al is dat met een hoop aannames en opgerekte waarheden. Het is haar route die echter de touwtjes allemaal aan elkaar knoopt en uitmondt in een einde waarbij ik het niet droog hield. Hiermee komt het in het korte rijtje met onder andere Kinkoi en Muv-Luv: Alternative van games die me enorm hebben weten te ontroeren. Dat jezelf ontzeggen is hetzelfde als de game niet daadwerkelijk beleven.
XXXtra
De reden dat zo’n patch er moet zijn, is natuurlijk vanwege erotische content. Tamayura Mirai neemt ruim de tijd om er bij uit te komen, maar eens je een relatie met een van de dames bent aangegaan, wordt er met volle teugen genoten van vleselijke geneugtes. De screenshots zullen het reeds hebben weggegeven, maar op het gebied van artwork heb je daarbij niets te klagen, tenzij je een probleem hebt met mosaic. De voice acting is ook van topniveau, met uitzondering van Yukina’s pikante scenes, die ik persoonlijk erg geforceerd vond klinken. Dat stoorde echter niet enorm.
Wat dat wel deed, was de rommelige vertaling. Enkel al in Yukina’s route vond ik tientallen vertaalfouten zonder er echt naar te zoeken, zoals ‘’hear’’ dat als ‘’here’’ werd geschreven, verkeerde werkwoordsvormen en typfouten. Lokaliseren is lastig, vooral voor een kleinere uitgever met een beperkt budget, maar ik hoop wel dat een patch dit nog op gaat vijzelen, want het oogt soms wel heel erg slordig.
Conclusie:
Ondanks opvallend veel vertaalfouten, is Tamayura Mirai een zeer degelijke visual novel met vier gevarieerde routes. Al krijg je er daar maar twee van als je niet de patch van Johren trekt. Mijn advies is echter om dit zeker te doen. Niet enkel krijg je daardoor het ware einde waar de game naartoe werkt, maar je mist anders ook een hoop world building van een behoorlijk boeiend universum.