10 Syndicate (DOS)
Een game waar ik verhaal technisch geen ene bal van begreep (mede doordat het achtergrondverhaal besproken werd in de handleiding van de game). Gameplaywise was het niet veel beter, maar hè het zag er futuristisch uit en je bestuurde cyborgs en dat was voor mij genoeg reden om de game keer op keer op te starten. Als ik het zelf niet speelde, zat ik wel mee te kijken naar hoe mijn vader aan het spelen was, totaal flabbergasted door hoe weinig zijn cyborgs dood gingen en hoe ver hij kwam. Maar door telkens met hem mee te kijken, begon ik de game ook telkens beter te begrijpen, al zoog ik in vergelijking met mijn vader nog steeds in deze game.
09 Lotus: The Ultimate Challenge (DOS)
Wat is jou favoriete race game Mario? Nou, dat is Lotus: The Ultimate Challenge. Dit was mijn kennismaking met race games en natuurlijk zijn er sindsdien veel betere race games uitgekomen, maar Lotus zal voor mij altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben. Het had mooie graphics, veel flitsende kleuren en alle auto's reden en bestuurde heerlijk vloeiend. Ook was het natuurlijk erg vet dat je de game met z'n tweeën kon spelen en het spel werd dan ook vaak met z'n te tweeën gespeeld (meestal mijn broer of vader maar soms ook met mijn beste vriend uit die tijd). Maar de soundtrack stal toch echt wel de show. De soundtrack was echt een moodbringer en zorgde voor the need for speed.
08 Sam and Max Hit the Road (DOS)
Een Point & Click game zoals ze jammer genoeg niet meer echt gemaakt worden. Ik heb echt geweldige herinneringen aan deze game. De puzzels waren uitdagend maar leuk, de humor was ook top notch al gingen sommige "volwassen" grappen volledig over mij heen en pas een paar later begreep. De cartoony art stijl was voor mij als vijfjarige natuurlijk ook erg boeiend. De game had ook leuke minigames, zoals Whac-A-Mole waarbij je levende ratten neer moest meppen en Battleship met auto's in plaats van schepen.
07 Body Blows (DOS)
Dus Mario in een jaartal dat Mortal Kombat en Street Fighter II Turbo: Hyper Fighting uitkomen, heb jij het lef om die games te negeren en het inferieure Body Blows boven die games te kiezen? Hell fuckin yeah dat ik dat doe. Misschien zijn die games wel beter dan Body Blows, maar het gaat er in deze reeks artikelen om over welke games ik de meeste herinneringen heb. MK1 en SFIIT:HF heb ik weinig herinneringen aan. Body Blows daarentegen heb ik veel herinneringen aan. Van de personages zoals bijvoorbeeld Danny, Kossak, Nik en Ninja (mijn favoriete personages want ninja's). Wat ik mij ook nog goed kan herinneren, is dat de "profielfoto" van de verliezende partij er gehavend uit zag (blauw oog, bloedneus, bult op hoofd en bij bijvoorbeeld Ninja zijn masker gescheurd) na het gevecht. Een ander iets wat ik mij nog kan herinneren van deze game is dat speler één de toetsen W, E, R, S, D, Z, X, C, en J moet gebruiken en de tweede speler moet de numerieke toetsen en de enter toets gebruiken, en twee kinderen naast elkaar op hetzelfde toetsenbord stond garant voor kleine ruzies.
06 Streets of Rage 2 (Sega Mega Drive 2)
De Street of Rage-reeks zullen veel mensen wel kennen, aangezien niet zo kort geleden deeltje 4 nog is uitgebracht. Dit is een van de games die ik veel heb gespeeld bij mij opa en oma op de Sega Mega Drive 2, eigenlijk altijd samen met m'n broer (hij speelde altijd met Eddie "Skate" Hunter en ik altijd met Axel Stone). Een afspraak was altijd dat ik de bovenste rij van het veld voor mijn rekening nam en m'n broer de onderste rij, meestal ging het goed, maar soms kwamen we in elkaars vaar water en deden we elkaar pijn. Ik kan mij ook nog goed de ruzies herinneren, omdat ik het zwaard pakte die mijn broer wou hebben of een taart of kalkoen pakte terwijl ik maar een kwart van m'n healthbar kwijt was en m'n broer al de helft. Good fuckin' times.
05 Space Quest 5: The Next Mutation (DOS)
Dit is misschien wel mijn meest favoriete game van de developer Sierra On-Line. Nu zijn alle Space Quest games goed en leuk, maar deel vijf is naar mijn mening echt de kers op de taart van de Space Quest games. Dit komt mede omdat vooral in dit deel Star Trek (ook iets wat mijn vader er met een paplepel bij mij heeft ingegoten) word geparodieerd. En de humor in deze game is echt geweldig. Net zoals bij Sam and Max snapte ik als vijfjarige sommige grappen niet want die hadden een volwassen ondertoon, maar nu in retrospect gezien zijn die grappen echt damn funny. En ja, ook bij deze game had ik nog wel eens de hulp van mijn vader nodig.
04 Jurassic Park (DOS)
Dit is één van mijn favoriete games of all time, want dinosauriërs en niet alleen dinosauriërs, maar ook nog eens Jurassic Park dinosauriërs. Nu neemt deze game als film game heel erg veel vrijheden, maar ik vond het heerlijk wegspelen. Het overgrote gedeelte van de game speelt als een top-down shooter, maar zodra je een gebouw binnen gaat, verandert het in een shooter in de stijl van DOOM (en ondanks het niet zo eng is als DOOM, scheet ik wel in mijn broek als er een velociraptor op mij afkwam in first-person modus). Je speelt overigens voor Dr. Alan Grant en je moet onder andere Tim en Lex zien te vinden en redden, en een helikopter oproepen om van het eiland ontsnappen.
03 Day of the Tentacle (DOS)
Oh man wat heeft LucasArts toch geweldige Point & Click games gemaakt en Day of the Tentacle is toch wel één van hun beste games ooit. Humor zoals alleen de mensen van LucasArts het kunnen doen en de drie speelbare personages, Bernard, Laverne en Hoagie, zijn een geweldig team. De puzzels zijn uitdagend, maar ook erg leuk om te doen. Een puzzel verkeerd doen of een verkeerde interactie kan ook leuk momenten opleveren. Sowieso is het leuk dat je ook nog op een humoristische manier wat leert over het America van 1794 (alhoewel sommige gebeurtenissen iets te laat gebeuren, ach ja, het blijft nog steeds een geschiedenisles). Wat ook erg leuk is, is dat je de voorganger van Day of the Tentacle genaamd Maniac Mansion volledig kan spelen op een computer in de game (iets wat nu wel vaker wordt gedaan, maar in de tijd van Day of the Tentacle uniek was).
02 Goblins 3 (DOS)
Het derde deel in de Goblins serie is mijn meest favoriete Goblins game, mede doordat dit de eerste Goblins game was die ik zonder hulp van mij vader heb kunnen uitspelen. In Gobliiins bestuurde je drie Goblins, in Gobliins 2 bestuurde je twee Goblins, en in Goblins 3 bestuur je één goblin genaamd Blount, maar soms kan je ook andere personages besturen zoals Chump de papegaai of Ooya de magiër. Ook kon Blount veranderen in een weerwolf, en wat is er nu vetter dan weerwolven? Ja, oké dinosauriërs, maar toch je kon als een weerwolf spelen hoe bruut is dat. De puzzels waren ook erg enternaining.
01 Prince of Persia 2: The Shadow and the Flame (DOS)
In het eerste deel van deze reeks nieuwe artikelen kon je lezen dat hoewel ik pas echt in 1992 ging gamen. De originele Prince of Persia mijn gateway naar het fenomeen gaming was. Ik was dan ook dolenthousiast toen er in 1993 een vervolg uitkwam op de game. Eindelijk kwam er weer een nieuwe PoP uit en in alle opzichten was het beter dan het origineel: meer actie, meer gestroomlijnde platforming mechanics, betere graphics, en heel wat meer variatie in omgevingen. Tot op de dag van vandaag blijft dit voor mij de beste Prince of Persia game, overigens is dit de game die in retrospect mijn liefde voor freerunnen heeft aangewakkerd, iets wat ik door een noodlottig ongeval jammer genoeg nooit meer zal kunnen doen.
Nu is het jammer genoeg tijd om weer terug te gaan naar 2024. Tot de volgende keer en dan neem ik jullie mee naar 1994.