Back to the Past with Mario 1995 edition

10 Zorro: A Cinematic Action Adventure (pc)

Een Zorro game in de stijl van de 2D Prince of Persia games; in theorie zou dat een goede combinatie moeten zijn, maar helaas is deze game eigenlijk maar erg matig. Waarom staat deze game dan in deze lijst? Nou omdat ik er sterke herinneringen aan heb plus ik was in die tijd helemaal into Zorro en ik was zeven jaar oud en totaal niet kritisch (de legende gaat dat ik dat nog steeds niet ben). Nu zeg ik wel matig, maar van wat ik mij kan herinneren, was het lopen en springen erg clunky, maar was het zwaardvechten heel erg leuk.

09 Slipstream 5000 (pc)

Een race game met vliegtuigen waarbij je jouw tegenstanders uit mag schakelen met wapens. De game was niet moeders mooiste en het schietwerk miste power, maar het racen zelf was echt heerlijk. De vliegtuigen waren responsive en het gevoel van snelheid was echt aanwezig. Nu is dat bij elke race game uiteraard een belangrijk aspect, maar bij games met vliegtuigen (die 500 km plus gaan) is het natuurlijk van uiterst belang dat de snelheid echt voelbaar is.

08 The Need for Speed (PC)

Dit is een game die gewoon niet kan ontbreken in dit soort lijstjes. Het had voor die tijd erg realistische graphics en het rijden zelf was ook erg realistisch. Wat ook erg leuk was was dat je een cockpit view had (iets wat ontbrak in de vervolgdelen tot Pro Street volgens mij). Een cockpit view geeft race games zoveel meer immersie, vind ik. Dit was ook één van de eerste games waarvoor mijn vader en onze buurman een gat in de muur hadden geboord om een netwerkkabel met onze PC en de PC van mijn buurman te koppelen om de game zo met zijn tweeën te spelen.

07 FX Fighter (pc)

Een fighting game kan natuurlijk niet ontbreken in mijn lijstje. FX Fighter is een redelijke rechttoe rechtaan fighting game. Je kiest één van de acht speelbare personages en vervolgens moet je de andere zeven personages verslaan door ze K.O. te meppen in twee rondes of ze uit de ring te meppen. Daarna moet je de eindbaas verslaan en de eindbaas van FX Fighter valt in de categorie Shao Kahn, een oneerlijk vechtende baas dus. Tijdens mijn research over deze game kwam ik er achter dat deze game beter ontvangen werd dan ik dacht. Ik dacht het negatief tot mixed ontvangen was, maar de game is juist gemixed tot positief ontvangen toendertijd. O en dit is echt zo'n game die beter een herinnering kan blijven, want de game nu spelen zal de mening over de game geen goed doen.

06 Big Red Racing (PC)

Je ziet het goed. Er staat nog een race game in deze lijst. Alleen dan 100% minder realistisch dan The Need for Speed. Ik bedoel je racet niet alleen op aarde, maar ook op de Maan, Mars en Venus. Het racen in de game is wel oké, maar wat de game uniek maakt, is dat je dus op bijvoorbeeld Venus kan racen. o en het moet ook hebben van de humor, die vooral gericht is op de afkomst van de racers en de locatie waar je racet. Deze game zal anno nu dus ook nooit meer gemaakt kunnen worden, want men heeft bepaald dat stereotype grapjes slecht zijn. Onzin als je het mij vraagt. Grappen die gericht zijn op stereotypen zijn de beste grappen ooit.

05 Worms (PC)

Ook deze game zal geen introductie nodig hebben. Een leuke game om tegen de computer te spelen, maar geweldig om tegen vrienden te spelen. Wat ook erg leuk was aan deze game, was dat je de wormen zelf namen kon geven. Aangezien ik nog maar zeven was, gaf ik ze altijd random aparte namen die nergens op sloegen of ze kregen de namen van familieleden of vrienden.

04 Warcraft: Orcs & Humans (pc)

De game die mij introduceerde aan het RTS-genre, een genre dat ik tot op heden nog steeds een warm hart toedraag. Ik was natuurlijk nog maar zeven en was nog niet zo tactisch als ik nu ben (nu zeg ik niet dat ik nu wel een meester tacticus ben, verre van zelfs) en had soms nog wel de hulp van mijn vader nodig. Of course speelde ik altijd voor de Orcish horde, want orcs zijn awesome. Natuurlijk heb ik de human campaign ook gespeeld, maar die was niet zo tof als de Orcish campaign. Die netwerkkabel die door de muur was getrokken door mijn vader en buurman kwam mij goed uit, want ik heb deze game veel gespeeld met mijn buurmeisjes, en mijn ass werd hard gewhooped (omdat de meiden een alliantie hadden).

03 Mortal Kombat 3 (SEGA Mega Drive)

Voor mij de ultieme MK game, mede omdat dit de enige MK game was waar ik echt een pro in was. Het was jammer dat Scorpion ontbrak, maar MK3 introduceerde wel Sektor, Cyrax en Kabal, en dat zijn voor mij op Scorpion na de coolste MK personages en ik was dan ook erg goed met deze personages. Zelfs Motaro was easy met hun, alleen Shao Kahn blijft een bitch eerste klas dat blijft toch wel de meest oneerlijke eindbaas ooit. Wat dan wel weer leuk was, was dat je via een cheat code voor Motaro en Shao Kahn kon spelen al waren ze wel iets zwakker dan hun eindbaasversies.

02 Full Throttle (pc)

Zoals ik al eerder heb gezegd: LucasArts maakte echt geweldige point & click games en hoewel ik Day of the Tentacle wel echt hun beste point & click game vind, is Full Throttle toch ook wel een heel erg goede game. Net zoals in DotT zijn de puzzels weer lekker uitdagend, maar ook erg leuk om te doen. Een puzzel verkeerd doen of een verkeerde interactie kan ook leuke en pijnlijke momenten opleveren. Het verhaal van Full Throttle is redelijk volwassen en dat moet eigenlijk ook wel met biker gangs als thema. Het levert ten opzichte van DotT dan ook wat in qua humor en de game kan bij vlagen soms ook wel erg gewelddadig zijn.

01 Battle Arena Toshinden (Playstation)

Zoals je ziet, worden fighting games deze keer goed gerepresenteerd in mijn lijstje. Sommige mensen zullen nu denken waarom zet je Battle Arena Toshinden boven een game zoals Mortal Kombat 3 (en de jonkies zullen zeggen wat de F is een Battle Arena Toshinden)? Nou omdat ik deze game gewoon een stuk leuker vond dan MK3 en ik er meer herinneringen aan heb. Het was sowieso de eerste 3D Fighter waarbij je wapens gebruikt. Voor de rest is het wel een standaard 3D fighting game inclusief oneerlijke eindbaas, alleen is hij hier niet zo erg als in bijvoorbeeld MK, sowieso door het feit dat je de eindbaas naar de rand van de arena kan lokken en als je dan op tijd side stepped of weg rolt, hij van de arena af valt. Dit kon ook verkeerd lopen en dan ben jij degene die van de arena af flikkert. Mijn favoriete personages waren Fo Fai met als wapens Wolverine blades en Ellis, een acrobatisch meisje met dolken als wapens.