Column: Gamescoms vijf grote no-no’s

Waarom ik zekere uitnodigingen aan heb genomen en andere weer niet, is een complex proces waarbij men locatie, tijd, genre, smaak, persrelatie en meer in overweging neemt. Er zijn echter vijf dingen die, wanneer ze in zo’n uitnodiging staan, mijn interesse sneller laten verdwijnen dan geld in een casino. Als ik dit post ben ik nog op de beurs, maar laat het alvast een les zijn voor volgend jaar:

Web3

De blockchain, crypto mining, NFT’s en alles wat aan Web3 te relateren valt, krijgt uit principe geen coverage van mijn hand. Ik zie het als achterlijke buzzwords zonder inhoud en hoewel ik meermaals ontwikkelaars de kans heb gegeven mijn ongelijk te bewijzen, heb ik nog geen goed argument gehoord over waarom dit een meerwaarde zou zijn voor gaming (of wat dan ook). En tot ik anders kan waarnemen, ga ik er dus geen tijd of ruimte op de website aan verspillen.

Soulslike

Begrijp me niet verkeerd: games als Bloodborne en Elden Ring zijn fenomenaal. Dat erken ik direct. Maar al die games die het succes van FromSoft proberen te evenaren, weten mij niet echt te overtuigen. Mechanics kopiëren is niet zo moeilijk en ook een moeilijkheidsgraad die je spontaan tegelijkertijd constipatie en diarree geeft, is niet al te lastig te implementeren. Dat is echter niet voldoende om een daadwerkelijke soulslike te zijn. De naar horror neigende sfeer, de immens verontrustende lore die je zelf bij elkaar moet puzzelen en een algeheel gevoel van hulpeloosheid en malaise, meer dan de moeilijkheidsgraad, maken een soulslike. Dat je voor elke overwinning moet vechten, versterkt dat enkel.

Roguelike

Nog zo een die niet zal verrassen als je regelmatig op GameQuarter rondhangt. Ik heb in het verleden best genoten van roguelikes en -lites als de Pokémon: Mystery Dungeon-titels, Inscryption, Shiren the Wanderer en Hades, maar ze komen me ondertussen de strot uit, vooral in de combinatie met deck builder. Het feit dat je game elke run anders is, is niet voldoende om het te dragen. Sterker nog: het betekent dat het meer polijst moet hebben dan gebruikelijk om te zorgen dat het bij elke permutatie leuk blijft. 90% van de ontwikkelaars begrijpt dat echter niet, waardoor de games vooral voelen alsof ze met plakband aan elkaar hangen.

Live-service

Ik weet zeker dat ik niet uniek ben in dit standpunt. Dingen als Call of Duty: Warzone, Fortnite en HELLDIVERS 2 mogen dan wel succesvolle live-services zijn, maar het is duidelijk dat deze markt enorm oververzadigd is. Buiten dat het concept mij persoonlijk ook gewoon niet aanspreekt, ik wil een game voltooien en door naar de volgende, merk je ook gewoon dat het allemaal op elkaar begint te lijken. Dezelfde structuur, dezelfde menu’s en dezelfde geldklopperij die telkens weer de lat verlegd. Ik blijf wel fijn in singleplayer-land

Farming sims

De afsluiter is er nog een die ik al eens eerder benoemd heb. Farming sims hebben voor mij persoonlijk een vieze nasmaak gekregen door Harvest Moon: 3D A New Beginning, maar zelfs als we dat buiten beschouwing laten, valt op dat dit genre uit zijn voegen barst. Zelfs buiten gamescom gaat er zelden een dag voorbij waarin ik geen nieuws in mijn inbox krijg over een titel waarin je mag boeren en allemaal lijken ze op elkaar. Een andere setting of de toevoeging van dinosaurussen en monsters doet hier weinig aan af, waardoor ook dit genoeg is om van mij een dikke nee te krijgen. Niet enkel voor gamescom, maar ook voor enige vorm van review. Het is echter geen Web3, dus verwacht wel gewoon interessant nieuws op onze homepage. En had jij iets op deze lijst nu wel graag willen zien? We zoeken nog personeel, dus voel je vrij om te solliciteren en wie weet ga jij volgend jaar namens ons naar Keulen.