Stelling van de maand: De Nintendo Switch is er eigenlijk vooral voor kinderen

Stefan:

De Nintendo Switch is niet enkel voor kinderen in mijn ogen. De console is erg goed in party games en spellen als Zelda zijn geschikt voor het grotere publiek. Wel denk ik dat er voor de “volwassen” gamer betere alternatieven zijn op het moment dat er een keuze gemaakt dient te worden voor een console. Wanneer je de afweging echter voor een kind moet maken, dan springt voor mij de Switch er juist uit. Dat komt door de kleurrijke spellen, die erg kindvriendelijk zijn. Denk bijvoorbeeld aan Kirby. Ik ben het dan ook voor een groot deel eens met deze stelling, want de grote doelgroep voor de Nintendo Switch zijn in mijn ogen toch vooral kinderen.

Sil:

Is niet elk platform deels gericht op kinderen? Hoewel onterecht is de associatie tussen kinderen en gamen sterk ingeprent bij het reguliere publiek. Bij Nintendo is het allicht wat sterker, maar ook dat is meer een kwestie van correlatie. Op PlayStation doen God of War en The Last of Us het er goed, waardoor het platform een volwassen uitstraling heeft. Waren het echter Astro en Patapon geweest die de miljoenen verkochten, dan voelde dat direct heel anders. Kijk dan eens naar Nintendo: Pokémon, Mario en Animal Crossing zijn kleurig en relatief geweldloos en dus kindvriendelijk. Maar dit zijn wel de system sellers. Nintendo zoekt ook een meer volwassen toon met games als Bayonetta en Fire Emblem, maar die verkopen minder. Was dat andersom geweest, dan hielden ouders kids allicht juist weg bij Nintendo. Bovendien heeft Nintendo een veel minder strikt beleid op volwassen inhoud dan bijvoorbeeld Sony, waardoor Senran Kagura: Reflexions als console exclusive op dit platform verscheen. Dus nee ik ben het niet eens met die stelling.

Sander:

Ik zie de Nintendo Switch niet als console voor kinderen, maar als een console voor het gezin. Daar richt Nintendo zich ook op. Het gros van de titels voor de Switch zijn goed speelbaar en wellicht ook zelfs leuker voor de jongere generatie. Maar ach, speel alsjeblieft wat je leuk vindt. Er zijn ook genoeg volwassenen die graag nog een Game Boy pakken om Pokémon te spelen!

Ferdie:

100% mee eens. Games zijn grafisch vaak kinderachtig en vaak de "kindergames". Het gevoel van een PS5 is totaal anders dan een Switch. Alles voelt half in vergelijking. Vooral als je als een koos staat te huppelen en springen voor je tv.

Peter:

Voor de Steam Deck was de Nintendo Switch mijn favoriete console. De creativiteit van Nintendo kent geen grenzen. Terwijl Sony en Microsoft constant verwikkeld zijn in een soort bodybuild-wedstrijd over wie de beste hardware heeft, komt Nintendo met leuke creatieve oplossingen voor het hele gezin. Misschien met iets minder hardware, maar wel een handheld. Tot vorig jaar gebruikte ik de Nintendo Switch nog best wel veel en ik denk dat komende maand met de nieuwe Zelda ik weer veel uur met veel plezier de Switch gebruik. Gezinsvriendelijk betekent weliswaar dat het geschikt is voor kinderen, maar niet dat het gemaakt is voor kinderen.

Dave:

Nintendo heeft altijd gezinsvriendelijke consoles gemaakt. Hun oorspronkelijke console in Japan heette Famicon, wat een afkorting was voor Family Computer. Ze hebben zich nooit alleen op kinderen gericht en de Switch is wat dat betreft zeker niet anders. Nintendo staat nu meer dan ooit videogames toe met een leeftijdsgrens van achttien jaar en ouder.

Waarom zeggen mensen dan dat het een kinderconsole is? Zodra SEGA op de markt kwam en begon te concurreren met Nintendo, heeft hun marketing er altijd op gewezen hoeveel "cooler" en "volwassener" hun console was in vergelijking met de concurrentie. Zelfs Sony pikte deze marktgerichtheid op en het bleef zeker hangen in de hoofden van de mensen.

Nintendo heeft altijd de goedkopere console-optie gehad, evenals een handheld-optie die nog lager geprijsd is. Dit maakt het een ideaal consoleplatform voor ouders om hun kinderen cadeau te doen. Maar wees gerust, dat is onderdeel van Nintendo's plan om de hele familie centraal te stellen. Gamen begint vaak bij de jongere familieleden, maar uiteindelijk groeien ze op en laten ze hun spelherinneringen zien aan hun kinderen en uiteindelijk speelt de hele familie.