In het onderzoek werd er gevraagd naar welke games dan zo memorabel waren dat ze films deden vergeten. Hierin werden meerdere titels veelvuldig genoemd. The Last of Us was de publiekstrekker, terwijl ook God of War, Red Dead Redemption 2 en The Witcher III veelvuldig de revue passeerden. Met het hoge aantal aan games dat deze redactie heeft verorberd, is het interessant om te kijken welke mening eenieder hier is toebedeeld.
Sander
Eerlijk is eerlijk: van jongs af aan speel ik al liever games dan dat ik films kijk. Dit heeft er vooral mee te maken dat ik bij films geen invloed heb op wat zich op het scherm afspeelt. Iets wat automatisch zorgt voor veel minder dopamine. Een game zoals het reeds genoemde The Last of Us kent meeslepende cutscenes waar je zelf ook nog eens invloed op hebt. Je moet namelijk die ene vijand verslaan of omzeilen voordat je kunt zien hoe het verhaal verdergaat. Het zorgt voor veel meer immersie dan het bekijken van een reeds uitgerold verhaal. Daar komt nog eens bij dat een verhalende game je soms bijna tien keer zo lang bezighoudt dan een film. Wat dat betreft hebben games dus wel een streepje voor.
Sil
Het is makkelijk dat je specifiek om films vraagt, want dat maakt mijn antwoord zoveel makkelijker! Een film heeft zelden een echt goed verhaal als je het vergelijkt met welk medium dan ook. Je kunt immers maar zoveel doen in anderhalf tot twee uur. Een game van veertig uur heeft veel meer tijd om karakters uit te diepen, verschillende verhaallijnen te presenteren en een diepgaand en memorabel verhaal voor te schotelen. En dat is nog buiten de interactieve aard die je al meer betrokken laat voelen bij de gebeurtenissen. Hadden we het nu over series gehad, dan was het een meer genuanceerd verhaal geweest.
Peter
Mijn probleem met games en verhalen is dat het verhaal en de acties van de speler niet altijd even goed synchroon lopen met elkaar. Neem bijvoorbeeld The Last of Us. Om de game speelbaar te houden moord je hele bevolkingsgroepen uit. Nu gaan degene die het verhaal vertellen er netjes mee om, maar daardoor word je toch meer een moordmachine dan dat je iemand bent die simpelweg probeert te overleven. Verder duren games over het algemeen genomen soms ook net wat te lang om echt een goed verhaal te kunnen vertellen. De kracht van de film is dat ze iets moeten vertellen in twee uur tijd. Dit is handiger, omdat de regisseur keuzes moet maken wat wel en niet in de film past. Ook zijn dingen als historische correctheid in games veel lastiger, terwijl bij films dit vaker goed gaat.
Nu is het ook een stukje evolutie. De film bestaat meer dan honderd jaar en de game is nog net dertig jaar oud. Als je ziet wat een enorme sprongen verhalende games hebben gemaakt in de laatste jaren, verwacht ik dat het niet al te lang gaat duren voordat de verhalen in games de kwaliteit halen die ze in films nu wel hebben.
Stefan
De meeste games speel ik niet voor het verhaal. Bijvoorbeeld bij de meeste racegames interesseert het me totaal niet. Ik wil dan gewoon lekker rondscheuren. Er zijn echter uitzonderingen. Zo vind ik het verhaal in beide The Last of Us-spellen enorm goed en ook in God of War vond ik het verhaal fantastisch! En inderdaad beter dan in de meeste films. Maar of dat doorgaans zo is… dat betwijfel ik.