Peter:
De Dungeons-serie is en blijft voor mij één groot cliché. De humor is te voor de hand liggend en de gameplay lijkt af en toe met touwtjes aan elkaar vast te zitten. Hoewel de laatste twee delen wel goed waren, is het voor mij Dungeons 2 die ik het meeste heb gespeeld. De game op zichzelf was niet geweldig, maar ik vond het om de één of andere reden fantastisch spelen. Ik kan niet uitleggen waarom, maar ik ben veertig uur van mijn leven kwijt geraakt aan die game.
Sander:
Poeh, dat was even nadenken. Ik denk dat we voor mijn guilty pleasures terug moeten naar het PS3-tijdperk. In die tijd speelden we nog wel eens op de bank een spel met z’n allen. Eén van de meest bizarre titels die we stiekem heel leuk vonden was Rag Doll Kung Fu: Fists of Plastic. Het was een bizar als evenwel hilarisch spel, waarin moeilijk bestuurbare poppetjes elkaar van links naar rechts op het scherm mepten. Ik kan het eenieder aanraden die fan is van laagdrempelige multiplayer games.
David:
Zowat elke mobile game die ik speel, voelt altijd wel minstens een beetje vies en zie ik zeker als een guilty pleasure waar ik me toch een beetje voor schaam. Op dit moment steek ik af en toe een beetje tijd in Marvel Snap. Op zich is dat Marvel Snap echt wel een goede game maar daar zit alsnog een daily grind factor in die ik echt niet kan goedspreken.
Sil:
Mijn guilty pleasure is iets wat door de jaren heen regelmatig gewijzigd is. Een tijd lang was het PowerWash Simulator, maar nu ik daar alles in gedaan heb, voel ik me niet geroepen het weer op te starten. OMG HD Zombies heeft ook meer tijd van mijn leven gekost dan ik wil berekenen en de laatste trophy behalen, die vereist dat ik de game twintig keer voltooi, zal op den duur gebeuren. De Persona danstitels, Pokémon: GO en vele andere kan ik eveneens noemen. Maar mijn guilty pleasure op dit moment is Fallout: Shelter. Het is een game waarin je grotendeels moet wachten als je niet (al te veel) geld er tegenaan wil gooien en heeft alles wat mobiele games zo gehaat maakt. Ik heb er echter lol mee als ik er een boek bij hou en af en toe kijk wanneer een audiocue verraadt dat er iets boeiends gebeurt.