James bond is een van de weinige series die nog een deuntje heeft dat bijna iedereen kan neuriën. De serie is namelijk al een hele lange tijd bekend en sinds kort zelfs vijftig geworden, dus hierbij nog gefeliciteerd James Bond! Om dit te vieren hebben ze de game 007: Legends uitgegeven, maar of het nou echt een feestje is…
Zelf ben ik niet een echte James Bond fan, maar heb zeker genoten van een aantal films van hem. Hierdoor was ik ook blij toen ik hoorde dat deze game op een aantal films gebaseerd is. De films waarop de game gebaseerd is heten Goldfinger, Licence to Kill, Moonraker, Die Another Day en On Her Majesty’s Secret Service. Later zal Skyfall als gratis DLC volgen. Dat de game gebaseerd is op films maakt de game een stuk aantrekkelijker voor de mensen die de James Bond films hebben gekeken en leuk vonden, zelf vond ik het naspelen van een film wel echt een toevoeging voor de game.
Delen van de film terug spelen maakt veel goed, maar wat ik tot mijn grote verbazing zag, was dat de locaties en veel meer andere dingen gewoon veranderd zijn. Heel veel dingen leken niet op de film en waren ook nooit in de film gebeurd, dus als je deze game wilt spelen omdat het op de zes films lijkt, wees hier dan wel van bewust. Dit was namelijk wel een grote tegenvaller voor mij na het gekeken te hebben van de films. Iedere James Bond heeft overigens het hoofd van de acteur Daniel Craig gekregen en is ook zo weer niet gelijk met de films. Zo lijkt Bond in deze game wel een massamoordenaar, want in de films vermoordde hij stukken minder.
De controls van de game zijn op een aantal kleine verschillen na hetzelfde als Call of Duty. Dat vond ik zelf erg fijn spelen. Het spel lijkt verder ook wel op een Call of Duty kloon, want het probeert de actievolle momenten op een eenzelfde manier over te nemen. Dit was echter al een beetje voorspelbaar met dezelfde uitgever. Het ergste van alles is dat dit spel een slechte Call of Duty kloon is, aangezien het spel vol zit met glitches en bugs. Zo zullen mensen tien keer hetzelfde naar je roepen, in de lucht graaien als ze een deur proberen te openen, op muren schieten in plaats van op jou en noem het allemaal maar op.
De glitches en bugs hebben mijn speelplezier zeer bedorven. Zo zat ik te wachten tot iemand de deur open maakte en ik keek naar zijn handen, maar zag tot mijn schrik dat hij gewoon in de lucht aan het graaien was totdat de deur open zat. De hele game zit dan ook vol met dit soort ruwe randjes. Ook zijn de hersens van je tegenstanders niet al te groot, zo zullen ze als je vijf meter voor ze staat nog steeds langs je heen of tegen een muur aan schieten.
Een reden om deze game misschien toch wel te spelen zijn de gadgets dacht ik, maar in Legends kreeg je een laserhorloge en een mobieltje met een aantal functies en dat was het. Ik heb met de minigames die bij de gadgets komen ongeveer tien minuten vermaakt en toen was die pret ook alweer over. Verder zullen er in de game delen zitten waar je moet sneaken en zo onopvallend mogelijk moet zijn, zelf vind ik sneak delen al helemaal niks. Deze sneak delen waren echter nog dramatischer dan verwacht. Zo moet je sneaken net nadat je tweehonderd mensen door hun hoofd hebt geschoten en het alarm al tien keer is afgegaan. Ook is de game verder zeer eentonig en zal je het gevoel krijgen telkens hetzelfde te spelen.
In de singleplayer valt XP te verdienen en met deze XP kan je jouw wapens en agent zelf verbeteren. Dit vond ik dan wel een van de weinige leuke toevoegingen aan de singleplayer. Ook bevat de singleplayer een Classic Mode, waarbij je je health niet automatisch terugkrijgt en dus op zoek moet gaan naar nieuwe health packages.
Na ongeveer vijf uur zul je klaar zijn met de singleplayer en waarschijnlijk zullen de meesten daar ook zeer blij mee zijn. Na deze tegenvallende singleplayer is er ook nog een multiplayer. Nou was ik blij om te zien dat de multiplayer al een stuk beter was. Zo kan je hier ook weer XP verdienen en kan je veel aan je wapens sleutelen. Ook vond ik het wel eens leuk om met de slechterik van een James Bond film te spelen, in plaats van altijd met James Bond. Een tegenvaller van de multiplayer was wel weer dat het lang duurde voor je een match had gevonden en al zat je eindelijk in een match, krijg je veel last van lag. Daarom is de offline multiplayer dan ook het beste gedeelte van 007 Legends. De multiplayer splitscreen spelen blijft namelijk altijd leuk.
Conclusie
Ik vroeg me in de inleiding af of dit wel een feestje was en ben tot besluit gekomen dat dit een dergelijk feest is waar het bier al na tien minuten op is. Een vreselijk slecht feestje dus. Dit komt door alle bugs en glitches, de voorspelbare gameplay, de nutteloze gadgets, het niet op de film lijken en nog veel meer. 007: Legends had zijn feest beter kunnen organiseren...