Evenicle II

In mijn recensies en columns heb ik vaker laten vallen dat de JRPG een van mijn favoriete genres is. Maar niet elke natuurlijk. Vooral naar de oldschool JRPG heb ik al jaren niet meer echt omgekeken. Niet dat ik ze niet leuk vind, Dragon Quest VII blijft een van de beste games waarvan ik het voorrecht heb gehad ze te mogen recenseren, maar daar recente pogingen om die stijl te emuleren nooit echt succesvol waren. Nieuwe interpretaties als Octopath Traveler waren licht op het verhaal en zwaar op de grind, hetgeen in mijn beleving vaak de norm is geworden. Dat uitgerekend een eroge mijn liefde voor dit subgenre weer aan zou wakkeren, had ik dan ook niet verwacht.

Eroge staat natuurlijk voor erotische game, welke doorgaans komen in de vorm van visual novels of met hélé lichte gameplay-elementen. Een uitzondering daarop is de Rance-serie van ontwikkelaar Alicesoft, de studio die ook achter Evenicle 2 zit. Dat belooft direct veel goeds!

What’s up Doc

In dit tweede deel spelen we met Alex, een jonge dokter in het afgelegen dorpje van Raisin, waarin hij letterlijk de laatste persoon is die niet pensioengerechtigd is. Om meerdere redenen is dat een gigantisch probleem. Niet enkel heeft hij daarom totaal geen contacten met leeftijdsgenoten, maar een vriendin vinden zit er eveneens niet in. En dat terwijl hij, net als elke andere man, niets liever wil dan het beest met twee ruggen maken. Zijn druilerige dagen komen dan plotseling aan zijn eind, wanneer een jonge vrouw naar zijn grootvaders kliniek komt om te sterven aan het Hero Syndrome.

Hero Syndrome is een aandoening die enkel de kleine groep mensen treft die in staat zijn om Skills en Spells te gebruiken. Deze minderheid is als enige in staat weerstand te bieden aan de monsters die de mensheid lastigvallen, maar doen dit ten koste van hun eigen lichaam. Ieder gebruik van hun kracht tast hun immuunsysteem aan, waardoor ze steeds vatbaarder worden voor ziektes en zelfs kunnen overlijden aan de meest onschuldige virussen. Tot overmaat van ramp bieden medicijnen maar weinig soelaas, daar deze niets doen aan de staat van het immuunsysteem. Dit is een realiteit waar Sentinels, de Skills- en Spells-gebruikers die de mensheid beschermen, zich bij hebben neergelegd.

In voor- en tegenspoed

Alex is ook een Spell-gebruiker, waardoor hij van jongs af aan magie kon gebruiken om zich te beschermen. Hij heeft echter ook de kracht van Medica, een legendarische Skill die ooit toebehoorde aan een dokter die door de bevolking wordt gezien als een kwakzalver. Want hoewel krachtig, komt het met enkele opvallende beperkingen die, natuurlijk, vereisen dat je het bed deelt met de patiënt. Iets wat nog complexer wordt door het feit dat mensen in deze wereld door middel van magie automatisch gehuwd worden met degene die ze naaien. Medica toepassen betekent dus de persoon die je wil genezen als vrouw nemen, terwijl enkel Skills- en Spells-gebruikers meerdere partners mogen hebben om deze vaardigheden makkelijker door te geven aan de volgende generatie.

Ondanks dit alles slaagt onze dokter erin zijn patiënt te overtuigen van zijn kracht, waarna hij haar huwt en haar tegelijkertijd geneest. Pas dan begrijpt hij effectief zijn Skill. Niet enkel maakt hij zijn partner klachtenvrij, maar haar immuunsysteem voor de specifieke aandoening wordt erdoor opnieuw geactiveerd en zelfs versterkt, waardoor Hero Syndrome er geen effect meer op heeft. Het goede nieuws blijft bovendien komen, daar Medica hem zoveel informatie over de ziektes die hij geneest geeft, dat hij met magie een medicijn kan maken dat het geneest, zelfs wanneer de zieke persoon eraan lijdt dankzij Hero Syndrome. Dit is een gigantische doorbraak in moderne medicijnen en zijn grootvader en kersverse vrouw moedigen hem daarom aan zijn bevindingen en medicatie naar de hoofdstad van gezondheidszorg te brengen. Zo begint jouw reis door de wereld van Evenicle 2.

Vrouwenverzamelaar

Een JRPG zou geen JRPG zijn, als deze reis je rechtstreeks van locatie A naar locatie B zou brengen zonder problemen. Ons duo stuit vlak na hun huwelijk op een nieuwe aandoening, verspreid door een terroristische organisatie waarvan iedereen dacht dat die een mythe was. Als een dokter en de enige gebruiker van de Medica Skill kan Alex zijn ogen hier niet voor sluiten en doet hij alles om hun plannen te dwarsbomen. Dit betekent natuurlijk ook dat je op een hoop zieken en ziektes zult stuiten, welke je enkel kunt genezen met die spuit tussen je benen. De game introduceert dit langzaam en begrijpt de absurditeit ervan, maar bouwt dit gestaag op en richting het eind verzamel je dames alsof je een erotische Pokémon-game aan het spelen bent.  Dit helpt met de geloofwaardigheid en zorgt ervoor dat je als speler met groot gemak in deze wereld omarmt.

De erotische scènes zelf behoren tot de beste die ik heb mogen zien. Alex is een vrij traditionele man in bed (op een enorme hoeveelheid stamina na) en wil dat seks een plezierig iets is voor beiden. Scènes zijn daarom voor het overgrote deel vanilla, maar halen ook zo nu en dan op een respectabele manier zaken als roleplay, anale seks, bondage en een trio erbij. Een drietal momenten bevatten meer schokkende beelden, waarbij er geen sprake is van vrijwilligheid, maar wel altijd met de context dat een de schurken zoiets doet. Je kunt deze blokkeren met de zogenaamde Streamer Mode, maar deze blokkeert alle seksuele visuals, zodat je feitelijk een JRPG met erotische tekst aan het spelen bent.

Buiten dat zijn de scènes volledig van stemmen voorzien en van grotendeels statisch artwork met mozaïek censuur. Dit is bijzonder jammer, iets waar de game zelfs op inspeelt met een ziekte die je volledig gecensureerd laat ogen, maar doet onder de streep niet zoveel afbreuk dat je als een man van cultuur er niet van kan genieten. Bovendien is het artwork, met dank aan Senran Kagura-tekenaar Nan Yaegashi, een lust voor het oog in zowel erotische scènes als dialogen.

RPG

Maar genoeg gezegd over het verhaal en de seks, want Evenicle 2 afschrijven als een simpel pornospel zou een gigantisch gemis zijn. Beide facetten zijn zeker een substantieel deel van de ervaring, maar dekken samen amper de helft van de lading. Tussen story beats door ren je immers als een groepje chibi’s over de overworld in een soort charmante 3D-interpretatie van de klassieke manier van reizen in dit genre, terwijl je met enige regelmaat wordt opgehouden door monsters. Deze moet je verslaan in turn-based combat, met een systeem dat fans van de Rance-serie ongetwijfeld bekend voor zal komen. Jouw maximaal vijf strijders staan in twee rijen op het slagveld tegenover maximaal net zoveel monsters, waarvan overigens tientallen verschillende smaken zijn voor variatie. Om beurten mogen karakters aanvallen, waarbij ze een reguliere aanval kunnen doen of BP kunnen gebruiken om een Skill of Spell in te zetten. BP herstelt elke beurt een beetje, waardoor je geen skills kunt spammen, terwijl Alex als enige hiernaast zijn MP heeft, waarmee hij zijn Medica ook in combat kan gebruiken.

Een van mijn voornaamste klachten over de recentere pogingen om een klassieke JRPG te emuleren, is dat die games meer wel dan niet ontzettend grindy zijn. Evenicle 2 is dat niet. Wie niet zo snel mogelijk van punt A naar punt B rent, maar binnen redelijkheid rondkijkt en verkent, zal ervaren dat de game perfect gebalanceerd is om de te verwachten groei te matchen. Vijanden worden niet te lastig en boss fights haal je altijd met net genoeg moeite om het bevredigend te maken, waardoor de flow vrijwel ononderbroken is. Dit houdt het verhaal gaande en je als speler van begin tot eind emotioneel geïnvesteerd in de gebeurtenissen.

Verkennen en onderzoeken zijn natuurlijk enkel leuk als je ook daadwerkelijk iets gaat vinden. En ook hier stelt Alicesoft zelden teleur. Locaties bezoeken zorgt voor lore over de wereld, romantische date spots met je dames, levert je schatkisten op vol nieuwe Skills en loot en vullen een kaart van dit universum. Zelfs eerdere steden bezoeken na bepaalde gebeurtenissen loont, met nieuwe dialogen vol doeltreffende humor en popreferenties naar zowel oosterse als Westerse media en op den duur enkele van de beste voorwerpen en vaardigheden die de game te bieden heeft. De game moedigt verkennen daarom ook aan, door jouw harem met enige regelmaat weer ziek te laten worden en je door gebieden te laten reizen om spullen te vinden die je nodig heby om de Medica in je lijf te synthetiseren. Het zijn op zichzelf staand allemaal kleine dingetjes, maar samen zorgen ze ervoor dat de wereld veel meer leeft dan wat we tegenwoordig zien bij dit type JRPG en dat doet denken aan de games die we al decennialang hoog in het vaandel hebben staan.

Mierenneuken

Dat ik ontzettend te spreken ben over Evenicle 2 moge ondertussen duidelijk zijn en het zou me niet verbazen als het spel dit jaar zou eindigen in mijn GOTY-lijst. Maar dat betekent niet dat het perfect is. Eerdergenoemde scènes met de schurken zijn hiervan een voorbeeld. Ik begrijp dat ze nodig zijn voor het verhaal, maar had persoonlijk graag van tevoren een waarschuwing met skip-mogelijkheid gehad.  
Verder is er een moment waarop de flow aardig stokt en fans van de JRPG voelen al aankomen wanneer: bij de eindbaas. De traditionele JRPG-piek bij de laatste vijand is ook bij Evenicle 2 aanwezig en dat had van mij echt niet gehoeven. Maar gelukkig laat de dungeon ervoor je snel zat levelen dat dat gat binnen een uur of twee gedicht is. Dat klinkt lang, maar op een avontuur dat makkelijk de vijftig uur passeert, is dit slechts een kleine hobbel op de weg.

Conclusie

Als Streamer Mode aanstaat is Evenicle 2 een van de beste JRPG’s die ik in jaren heb mogen spelen. De wereld is leuk om te verkennen, is gevuld met heel veel verschillende monsters en collectibles en beloont backtracking met unieke dialogen en knipogen. Staat Streamer Mode uit? Dan komt daar ook nog eens erotiek bij op een overtuigende, maar tevens tikkeltje absurde, manier, die naadloos wordt verweven met een verhaal dat je makkelijk vijftig uur bezig kan houden.