Toen ik voor de eerste keer de trailer van Flowstone Saga zag, wist ik dat ik hem moest proberen. De hele game heeft alles weg van een JRPG, maar in plaats van de bekende turn-based combat die in dit genre wel vaker wordt gebruikt, speel je Tetris. Het is een rare combinatie, maar met een goede implementatie is er geen reden dat dit niet werkt.
In de game speel je als Mirai. Hij spoelt aan op een eiland, zonder dat hij weet wie hij is en weet een plekje te strikken op een zeilboot. Met de zeilboot gaan ze naar een eiland waar Mirai een magische steen ontdekt. Met deze steen krijgt hij vrij grote krachten om het op te nemen tegen de vele vijanden die deze wereld bewandelen en zo achterhaalt hij zijn identiteit.
Na het vinden van de steen, reist hij naar Ocean's End: een klein eiland waar de bewoners moeten overleven tegen de elementen. Omdat jij een magische steen gevonden hebt, kun jij ze ertegen beschermen. Tijdens het uitgebreide en lange verhaal bestrijdt de hoofdpersoon piraten, die graag het eiland over willen nemen, moet je het opnemen tegen de Byzankar Empire en tegen allemaal monsters met voor het verkrijgen van allemaal gadgets
Een simpel verhaal met heel erg veel tekst
De game bestaat uit drie delen. Het minst belangrijk en kortste deel is rondlopen door de spelwereld. Het tweede deel is de combat, die een belangrijk deel van jouw tijd met deze game in beslag neemt en bestaat vooral uit potjes Tetris. Voor mijn gevoel bestaat echter het overgrote deel uit tekstwolkjes lezen van gesprekken tussen personages die zo praatgraag zijn dat ze niet op kunnen houden met ouwehoeren.
Ik heb kramp in mijn duim gehad door het vele doorklikken van de hele bergen tekst en heb uren en uren aan zinnen gelezen, waarbij een verhaal wordt verteld dat dusdanig licht is dat dit in stukken minder dialogen prima had gekund.
Het is wel erg fijn dat het verhaal erg licht is. Het houdt het simpel en je hoeft niet al teveel je aandacht op het verhaal te houden om het goed te kunnen volgen. Het duurde alleen iedere keer zo ontzettend lang voordat ik weer lekker wat potjes Tetris kon doen, wat toch echt de reden is waarom ik deze game wilde spelen.
Het vervelendste van dit systeem vind ik, dat je tijdens de combat en tijdens dialogen niet de game op kunt slaan. Er zijn dialogen die wel een half uur duren en op een gegeven ben ik zo moe dat ik niets liever doe dan de game afsluiten en later doorgaan. Dit kan niet, want dan moet ik die vermoeiende dialoog opnieuw doorklikken of doorlezen en dat wordt erg vervelend. Alleen tijdens het rondlopen in de game, wat je relatief weinig doet, kan de game worden opgeslagen.
Je moet Tetris wel heel erg leuk vinden
Zoals ik inmiddels al vrij vaak heb genoemd, bestaat de combat uit potjes Tetris. Dit is niet voor honderd procent de Tetris die je kent van Nintendo. De ontwikkelaars hebben de vrijheid genomen om wat aanpassingen te doen. Zo zijn er wat blokken die je niet in Tetris tegen zal komen.
De vijand heeft, net als jij, een bepaalde hoeveelheid health. Iedere keer als jij tijdens Tetris een rij vernietigt, verliest de tegenstander health. Wanneer je meerdere rijen tegelijk pakt, stijgt het percentage van health dat de tegenstander verliest.
De game is opgebouwd als een RPG en op het moment dat je meer XP krijgt en levelt, kun je een eigenschap kiezen die jou sterker maakt in jouw potjes Tetris. Zo kun je bijvoorbeeld ervoor kiezen om bij de eerstvolgende keer dat je een rij vernietigt, de tegenstander voor een bepaalde tijd in brand te zetten, waarbij die dus iedere seconde health verliest.
De tegenstander heeft echter ook trucjes om jou klein te krijgen. Zo kunnen ze oproepen dat jij jouw blokken niet kunt bewegen, wat af en toe irritant is, maar wel uitdagend. Ook kunnen ze stukken vuilnis naar je toegooien, wat bijzonder onhandige blokken zijn die je dan moet plaatsen op een fatsoenlijke plek, die er nooit is voor die blokken.
Ondanks dat je kunt levelen en je jezelf sterker kunt maken, is alles afhankelijk van hoe goed je bent in deze bekendste puzzel-game die ooit is gemaakt. Ik heb vrij veel Tetris 99 gespeeld en ben daardoor vrij handig geworden met de game, waardoor ik met relatieve eenvoud er doorheen ging. Ben je niet zo handig met Tetris, dan ga je wel wat moeite met de game krijgen en kan het levelen voordelen hebben. Maar over het algemeen genomen is het een kwestie van de blokjes op de juiste plek plaatsen.
Conclusie:
Ik zit met deze game met een dilemma, want ik heb er best van genoten. Ik heb altijd al een JRPG willen spelen, maar hou niet zo van de turn-based combat die je heel vaak ziet. Ik ben echter gek op Tetris en daarvoor was dit voor mij de ideale kans om het te proberen. Maar uiteindelijk, als ik terugkijk, had ik misschien beter gewoon Tetris kunnen spelen. Het verhaal is niet slecht, maar de vertelling is bijzonder langdradig en lijkt op momenten maar niet op te houden. Mensen die van JRPG's en Tetris houden, kunnen een leuke tijd hebben met deze game, maar aan de andere kant zijn er betere JRPG's en als je gewoon Tetris speelt, scheelt je dat veel leestijd.
0 reacties op "Flowstone Saga"
Gelieve eerst in te loggen of te registreren om een reactie te plaatsen a.u.b.
Log in of registreer hier