FRACTALS OF DESTINY Review

Een van de redenen waarom menig ouder neerkijkt op videogames, is dat het kinderen kan afleiden van dingen die gedaan moeten worden. Denk hierbij aan studeren, tijdig naar bed gaan of hun klusjes in huis. Net als bijvoorbeeld TV of buiten spelen, is dit iets wat ouders in goede banen moeten leiden om het kind discipline te leren, zodat ze geen uitstelgedrag gaan vertonen. FRACTALS OF DESTINY deed het tegenovergestelde, want ik gebruikte dingen als stofzuigen en afwassen als een excuus om er vooral niet mee verder te hoeven gaan.

De aanwijzingen dat FRACTALS OF DESTINY geen game of the year awards zou gaan winnen, stapelden ze zich al in de eerste paar minuten op. Het begon met een waarschuwing over dat de game spelen met zwakkere software dan aanbevolen zou leiden tot performance-problemen. Absoluut waar natuurlijk, maar ook een vreemde waarschuwing om te geven. Gelukkig was mijn PC vele malen sterker dan aanbevolen en durfde ik met een gerust hart de game op de hogere settings te zetten, iets waar ik al snel op terug moest komen eens de framerate lager werd dan het aantal uur op een dag.

Zee van rode vlaggen

Maar nog voor ik daar bij uitkwam, in de eerste drie minuten gameplay, waren meer rode vlaggen aan de horizon verschenen. Het verhaal, dat wordt verteld met tekst op een neutrale achtergrond, doet denken aan het overgecompliceerde schrijfsel van een nerdy tiener in een sitcom. Van die fictie die een dergelijke show gebruikt om nerds belachelijk te maken, door aspecten ervan enorm uit te vergroten. Alleen FRACTALS OF DESTINY neemt het compleet serieus en presenteert het als een epische science-fiction-wereld zonder door te hebben hoe ontzettend amateuristisch het klinkt.

Wat eveneens amateuristisch is…is nagenoeg alles. Maar chronologisch verder gaand is het de vertaling die me hierna opviel. Zinnen in de Engelse vertaling liepen gewoon niet correct, met ontbrekende lidwoorden, verkeerde vervoegingen van werkwoorden en het toevoegen van woorden, waardoor een zin grammaticaal allicht niet onjuist was, maar uiterst onnatuurlijk klonk. Bewijs kan ik er niet voor leveren, maar mijn ervaring doet mij vermoeden dat dit machine translation is waar amper of niet overheen is gekeken door iemand die de Engelse taal daadwerkelijk machtig is.

Opti.ma...lisatie

Eens door meerdere minuten van deze meuk te hebben gezeten, belanden we aan bij het stuk waar ik daadwerkelijk mag gaan spelen. Zoals gezegd moesten de grafische settings al snel worden bijgesteld, maar niet voor ik in ieder geval een indruk op heb kunnen doen van wat het te bieden had. En ook dat is verre van positief. FRACTALS OF DESTINY oogt op de hoogste settings nog wel redelijk, maar op medium als een veredelde PlayStation 2-titel, heeft animaties als een vroege PlayStation 3-titel en de waan dat het de kwaliteit van een PlayStation 5-titel heeft, zich niet beseffende dat diens dertien in een dozijn momenten de hoogtepunten van het spel zijn.

Eens de settings bijgesteld, zijn de indrukken niet veel beter. Voice acting is slecht gemixt en schiet soms op willekeurige momenten terug naar een andere taal, de real-time combat voelt stroperig en langzaam, en men lijkt veel meer bezig te zijn geweest met dingen cool te laten ogen dan om de game functioneel te maken, al is zelfs dat met name in de spelwereld ook maar nauwelijks gelukt. Zelfs het startmenu openen kost meerdere seconden omdat hoofdpersoon Zerva eerst een soort polscomputer moet opstarten, daarop een menu navigeert en dan pas daadwerkelijk het startscherm opent, wat het spel een tergend trage bedoening maakt.

Eerlijkheid duurt het langst

Eerlijk is eerlijk, de game is ondanks dit alles functioneel prima speelbaar. Ik heb keer op keer gehoopt op een hardlock om een excuus te hebben om te stoppen met spelen, maar dergelijke tekortkomingen had het dan weer niet, waardoor je het prima kunt voltooien als je daartoe geneigd bent. Ik persoonlijk heb dat niet gedaan. Na vijf uur gespeeld te hebben, was pijnlijk duidelijk dat het verhaal nergens op zou gaan slaan en die voltooien dus geen noemenswaardige impact zou hebben op mijn eindoordeel. Hoewel uitzonderlijk en tegen mijn eigen principes, besloot ik daarom te stoppen met mezelf te martelen en jullie allen te waarschuwen dat deze game nog geen € 9,99 waard is, laat staan € 29,99.

Conclusie:

Als zijnde een RPG zou FRACTALS OF DESTINY doorgaans een vele langere review krijgen dan dit. Maar niemand wordt vrolijk van een eindeloze berg schijt op het scherm. Niet in deze review, noch in de game die het betreft. Daarom heb ik de pin er na vijf uur in geslagen en mijn advies is het niet eens zover te laten komen.