Tien dagen na de release publiceerde onze eigen Sil de review van de game. De review loog er niet om. Sil is een enorme Japanofiel en zeer kritisch als het komt op hoe historisch Japan wordt afgebeeld. Maar door de mooie weergave en de interessante knipoog naar de Feodaal Japanse cultuur tijdens de Europese middeleeuwen kreeg hij van mijn gewaardeerde collega welverdiend 86 punten.
Nu is de PC aan de beurt. We zijn ruim vier jaar verder en inmiddels is er een nieuwe generatie spelcomputers uitgebracht die grafisch mooiere games mogelijk maakte. Is daarmee deze poort te laat? Het is bekend dat Ghost of Tsushima enorm goed gebruikt maakte van de Dualshock 4 en de latere DualSense controllers en het is dan ook de vraag of de gameplay op de PC het wel goed gaat doen zonder deze controllers. Verder is het altijd weer de vraag hoe serieus Sony zijn PC-poorten neemt. Antwoord op deze vragen vind je in deze review.
Het waren gouden tijden voor de Mongolen. Nadat Ghenghis Khan bijna compleet Azië veroverde met stukken van het Midden-Oosten en pas in Oostenrijk werd tegengehouden, probeerde zijn nakomelingen de overgebleven stukjes land ook voor zich te winnen. In 1274 begint Kublai Khan aan een onderneming die hem meer ellende zal opleveren dan dat het vruchten zal doen plukken. Hij begint aan een invasie van Japan.
Om Japan te veroveren, was het echter handig eerst een goede uitvalsbasis te hebben om het leger te kunnen laten rusten en van proviand te voorzien. De mongolen deden dit met de keiharde hand en de Japanners werden afgeslacht. Hier begint het verhaal van Ghost of Tsushima.
Je hebt er maar eentje nodig
In de game ben je de nog jonge samoerai-strijder Jin Sakai die geadopteerd is door de heer Shimura, niemand minder dan de jitō van Tsushima, wat betekent dat hij de leenheer is die het eiland toegewezen heeft gekregen om namens de Shogun, een soort Japanse grootkoning, te beheren.
Heer Shimura is letterlijk een tweede vader van Jin en wanneer blijkt dat de heer van Tsushima wordt vastgehouden door de beruchte en fictieve Mongoolse generaal Khotun Khan, wil hij direct zijn peetvader gaan bevrijden.
Om dit te doen heeft hij hulp nodig van een aantal mensen die op hun beurt weer de hulp van Jin nodig hebben. Zo is er Yuna: een zeer vaardig vrouwelijke boogschutter die haar broertje wil bevrijden. Jin wil dit ook, want haar broertje is wapensmid en die kan Jin goed gebruiken in de strijd. Er zijn meer personages waarbij je meerdere quests moet volbrengen.
De beste GUI is degene die niet te zien is
Wat ik vooral goed vind aan deze game is dat hij, ondanks zijn hoge budget, enorm kunstzinnig wil zijn. De belichting in de game is cinematografisch van hoog niveau, iets wat je niet zo vaak ziet in games. Je ziet dat de game overduidelijk heeft als inspiratie de befaamde filmmaker Akira Kurosawa heeft gebruikt. Qua muziek en vertelling heeft de game enorm veel weg van de films van deze grootheid. Je kunt er zelfs voor kiezen om de game te spelen alsof het een film van deze regisseur is. De game is dan helemaal zwart-wit en het geluid wordt dan op zo'n manier bewerkt dat het enorm op een oude film lijkt. Ik kon er persoonlijk niet aan wennen, dus ging gauw terug naar het gekleurde thema, maar dat het kan is wel enorm leuk bedacht.
Wat ook erg mooi is, is de GUI. Die ontbreekt. Wil jij de weg weten? Dan hoef je geen plattegrond te bekijken met gps erop. Daar is redelijk over nagedacht, want dat bestond toen ook nog niet. Je zult de wind moeten gebruiken. Op een DualSense controller glij je met je vinger over het touchpad en dan zie je aan de windrichting waar je heen moet. Op een Xbox controller moet je een toetsencombinatie gebruiken, maar ook dat is bijzonder effectief.
Gameplay om door een ringetje te halen
De gameplay van de game is eenvoudig en uitdagend tegelijk. Het grootste deel van de game vecht je je een weg door de vijanden heen met jouw zwaard. Het is een schoolvoorbeeld van wat mensen tegenwoordig een 'samoeraizwaard' noemen. Historisch vallen er opmerkingen over te maken, maar het past in de game en ziet de combat er geweldig uit. Het is en blijft een game en het is geen documentaire en het is verbluffend hoe ze de geschiedenis eer aan doen.
De combat is best uitdagend. Je hebt weinig tijd om klappen te pareren en de diverse vijanden hebben allemaal een andere manier om ze te verslaan. Je hebt vier technieken die je jezelf meester kan maken in de loop van de game door krijgsheren te verslaan en deze technieken zorgen ervoor dat je gemakkelijker bepaalde specialisten de grond in kan meppen.
Ook zijn er diverse handige krijgshandelingen vrij te spelen wanneer je levelt, zoals je wel vaker ziet in games. Zo kun je vrijspelen dat je mensen die je aanvallen met een speer kunt pareren of je dat je speciale moves hebt om gemakkelijk meerdere tegenstanders tegelijk omlegt.
De gameplay ziet er vloeiend uit en is zeer lastig. Iedere keer als je geraakt wordt, gaat er een flink stuk health van de balk van Jin. Je kunt weliswaar de health weer regenereren, maar ook maar tot een maximum hoeveelheid. Als je drie klappen vlak achterelkaar te verkassen krijgt, dan ben je dood. Dat kan op momenten erg vervelend zijn.
Verbeteringen op de PC
Met de PC krijgt Ghost of Tsushima eindelijk de kans om het de glans te laten zien die de game bevat op een manier die op de PlayStation consoles simpelweg niet mogelijk is. Nixxes heeft echter geen gebruikgemaakt van deze mogelijkheid en hoofdzakelijk de gebruikelijke verbeteringen zijn doorgevoerd.
De game ondersteunt DLSS en het is mogelijk om de gebruikelijke technische instellingen aan te passen, zodat de game er zo mooi uitziet ten opzichte van wat jouw PC aankan. Je ziet echter wel dat dit een game is uit de vorige console-generatie en dat betekent dat op dit moment de game een heel klein beetje verjaard aanvoelt, hoewel ik mij wel afvraag hoe Sucker Punch het voor elkaar heeft gekregen om deze game goed op een PlayStation 4 te laten draaien.
Het fijne is wel dat Nixxes het weer voor elkaar heeft gekregen dat je een PlayStation exclusive op je bordje krijgt die aanvoelt als een PC game, net als het eerder verschenen Horizon: Forbidden West. Ik ben oprecht blij dat deze moderne klassieker op de PC beschikbaar is en zoals ik altijd aangeef mogen ze dit van mij met iedere exclusive doen.
Ik heb ook genoten van deze game op de Steam Deck. Hier is wel een nadeel. Je moet ingelogd zijn op PSN als je de online-mogelijkheden wilt gebruiken en tijdens het schrijven van dit artikel kon die applicatie nog niet op Steam Deck worden gebruikt.
Verder moet ik ook vermelden dat er volledige support is op de DualSense controller. Dit betekent dat alle features van de controller volledig werken op dezelfde manier als op de PS5. Persoonlijk ben ik liefhebber van de Xbox controllers en dat werkt ook meer dan uitstekend voor deze game. Nixxes heeft wat dat betreft weer laten zien hoe je een perfecte poort moet maken.
Conclusie:
De PC-versie van Ghost of Tsushima: Directors Cut is een zeer goede poort van de oorspronkelijke PlayStation Exclusive. Het is weer zo goed geport dat je het niet aan de game afziet dat hij ooit alleen op een console te spelen was. De DualSense kun je volledig hetzelfde gebruiken, maar ben jij meer van de muis en toetsenbord of een Xbox controller is dat geen probleem. Die werken ook prima. Sony heeft met Nixxes weer laten zien dat ze het porten naar de PC volledig terecht zeer serieus nemen en deze game verdient niets anders dan dit.