Al bijna vijf jaar is ontwikkelaar Polyphony Digital bezig met de vijfde, officiële editie van Gran Turismo. De in 2006 aangekondigde racer wordt volgens uitgever Sony Computer Entertainment een mijlpaal in het assortiment van tot dusver verschenen realistische racers. Om de honger te stillen heeft de ontwikkelaar twee kleinere varianten van Gran Turismo 5 uitgebracht. Bijna twee jaar geleden kwam de exclusieve PS3-titel Prologue, die door de pers redelijk goed ontvangen werd. Pas geleden, tezamen met de lancering van de PSP Go!, is de eerste draagbare variant uit de langlopende reeks uitgekomen.
De eer aan de PlayStation Portable van Sony om de eerste draagbare versie van Gran Turismo te mogen verwelkomen. Vooraf waren de verwachtingen van ‘Gran Turismo PSP’ hooggespannen. Dat is niet geheel onterecht. Achthonderd speelbare auto’s en bijna veertig tracks, die grotendeels ook nog omgekeerd speelbaar zijn, zijn statistieken waar je U tegen zegt. Wat dat betreft haal je met een aanschaf de meest volgepakte racegame op de PSP binnen. Helaas geldt dat enkel voor de auto’s en de circuits, want verder is het inhoudelijk geen rozengeur en maneschijn.
Om te beginnen de zogenaamde carrière modus. Ik zeg zogenaamd, omdat het eigenlijk helemaal geen carrière modus is. Zo kent de modus geen opbouw, geen introductie, geen gevoel van progressie, niets. Je maakt simpelweg een keuze uit het nogmaals brede assortiment aan auto’s, kiest een circuit uit en je gaat racen. Al vanaf het begin zijn alle opties, waaronder de circuits, al toegankelijk. Enkel de auto’s ontbreken, die je kunt kopen met het geld dat je hebt verdiend met racen. Elke virtuele dag zijn er nieuwe auto’s beschikbaar, wat dus een helse klus wordt om ze allemaal bij elkaar te sprokkelen. Ietwat onbegrijpelijk dat Polyphony Digital heeft gekozen voor dit systeem, aangezien het verzamelen zo wel erg lang duurt. Door deze vervelende minpunten slaat de verveling al gauw toe in Gran Turismo PSP.
Enige variatie is gelukkig te vinden in de uitdagingen. Deze variëren van het maken van bepaalde inhaalmanoeuvres, tot het voortooien van tijdritten en van het zo goed mogelijk driften tot het op het juiste moment tot stilstand komen. Na de opdracht zijn er diverse medailles te verdelen, wat dan weer wel ten goede komt voor de verslavingsfactor. Niets spectaculairs, maar het biedt wel de nodige afwisseling. De races worden namelijk op den duur wat saai door het gebrek aan meerdere spelers op de baan. In totaal race je tegen drie tegenstanders, wat voor een racespel echt beneden de peil is.
De kunstmatige intelligentie van deze tegenstanders, ofwel de AI, is bovendien ook niet om over naar huis te schrijven. Doodleuk in je eentje vooraan rijden komt meermaals voor in Gran Turismo PSP. Je kan weliswaar de moeilijkheidsgraad omhoog krikken, maar daarvoor zul je eerst de voorgaande graad moeten doorlopen. Dit betekent dat je een keer of drie tegen je zin moet racen om uiteindelijk bij je gewenste graad te komen. Waarom de ontwikkelaar gekozen heeft voor dit omslachtig element is voor mij onduidelijk. Na een tijd kreeg ik zelfs genoeg van de AI en probeerde ik menselijke tegenstanders uit te dagen. Tot mijn verbazing mist Gran Turismo PSP een online modus. Een erg sterk minpunt al zeg ik het zelf.
Betere punten zijn te vinden in het rijgedrag van de game. De manier waarop de auto’s bochten maken kenmerkt de klasse van de physics. Speltechnisch is Gran Turismo PSP misschien wel de beste PSP-racer op het moment. Ook audiovisueel gezien gooit het spel hoge ogen. De omgevingen en de auto’s zijn voor PSP-begrippen erg gedetailleerd en de muziek is weer zoals vanouds, namelijk lekker ontspannend.
Conclusie
Als we alles op elkaar afwegen is Gran Turismo PSP vooral bedoeld voor de kortere spelsessies. Even snel de game oppakken en volop genieten van het fantastische rijgedrag en het sublieme audiovisuele aspect. Kanttekening is dat langere spelsessies uit den boze zijn, gezien Gran Turismo als spel in puurste zin van het woord te weinig biedt. Ook is de balans van het moeilijkheidsgraadsysteem zoek en werkt het verzamelen van auto’s wat omslachtig . Daarom mag Gran Turismo gezien worden als een lichte tegenvaller.