Kiborg

Het principe van een rogueliteis bij iedereen inmiddels wel bekend, maar voor diegenen die er niet zo bekend mee zijn, is hier nog een korte uitleg. Een roguelite heeft een aantal kenmerken zoals gelimiteerde permadeath, upgrades, skills, collectibles en vijanden, veel vijanden. Willekeurig gegenereerde levels horen hier ook bij, maar in het geval van Kiborg is het vooral de volgorde van de levels die steeds verschilt.

Nadat je de niet-verplichte tutorial hebt gevolgd, kun je eigenlijk al direct aan de slag. Ik raad je trouwens wel sterk aan om die tutorial even te volgen, anders mis je toch een paar erg bruikbare tips. Het zal maar een paar minuten in beslag nemen.

Het verhaal heeft niet zo heel veel om het lijf en de meesten die deze game zullen gaan spelen, zullen daar ook niet heel rouwig om zijn. Heb je de film The Running Man met Arnold Schwarzenegger uit de jaren '80 gezien, dan heb je eigenlijk hetzelfde verhaal, maar in een cyberpunk-jasje. Kortom, je bent een gevangene die meedoet aan een spel om zijn vrijheid te verdienen. Gedurende je run kun je jezelf aanpassen, wapens vinden en wapens
upgraden. Wanneer je doodgaat, verlies je dit alles weer, behalve je buitgemaakte data. Met die data kun je jezelf upgraden. Deze upgrades zijn permanent, zoals bijvoorbeeld een upgrade waarbij je bij de start van je run een wapen, implant en augment mag kiezen. Of je verhoogt je health definitief. De skilltree voor upgrades van jezelf is immens groot.

Gameplay

De game is vooral een beat 'em up, overgoten met een roguelite-sausje. Het vechten is voornamelijk gebaseerd op straatvechten. Je krijgt in het begin alleen de beschikking over
je vuisten en voeten, waarmee je rake klappen moet zien uit te delen. Dit doe je vooral in de vorm van combo's. Daarnaast kun je aanvallen blokken, pareren en uiteraard ook ontwijken. Het ontwijken, blokken en pareren kost schilden. Standaard heb je er hier vijf van. Hoeveel schilden een blok gebruikt, hangt af van het soort aanval dat je blokt. Hetzelfde geldt voor pareren. Een ontwijking kost één schild.

Je hebt drie soorten aanvallen: een gewone aanval, een zware aanval en een circulaire aanval. Daarnaast kun je nog een dash attack uitvoeren met een gewone en een zware aanval. Naarmate je vordert in je run, zul je de beschikking krijgen over geavanceerder speelgoed, zoals een shotgun, een stopbord of een 9mm-pistool. In het begin zul je veel van hetzelfde tegenkomen, omdat je uiteraard nog heel veel moet unlocken. Dit unlocken doe je door middel van het voltooien van challenges. Als je ze eenmaal hebt unlocked, zul je ze in de game ook kunnen vinden.

Dat de game een cyberpunk-jasje heeft, merk je al snel. Je kunt al snel implants gebruiken om je lichaam te verbeteren. Zo kun je vrijwel elke lichaamsdeel upgraden zoals je benen en armen, maar ook je hoofd, ruggengraat en zelfs je hart. Zoals je dus merkt, zijn er heel erg veel mogelijkheden om je eigen stijl aan te meten. Je kiest elke upgrade uit drie of vier keuzes. Daarnaast kun je ook nog augmentations en mutaties tegenkomen. Dit alles maakt dat de gameplay eigenlijk nooit gaat vervelen. Het concept van de Civilization games – "Just one more turn" – kan ook goed op deze game toegepast worden.

Simplistisch in geluid en graphics

Op grafisch vlak is het niet echt in lijn met de huidige tijd. Deze game had net zo goed op de PlayStation 3 kunnen verschijnen. Desalniettemin loopt de game wel heerlijk soepel en zonder echt noemenswaardige framedrops. Over het geluid kan ik ook vrij kort zijn: dit is ook vrij simplistisch opgezet. Veel wapens klinken hetzelfde en allemaal klinken ze vrij schel en weinig impactvol. De ingesproken stemmen (van onder andere je AI-assistent en de presentator van de show) zijn niet heel overtuigend en soms ronduit saai en cringe.

Ook de cutscenes die je na het winnen van een run te zien krijgt, werken niet mee aan de immersie. Vaak zijn zelfs nog dezelfde filmpjes ook.

Moeilijk een balans te vinden

De game kan erg onvergeeflijk en moeilijk zijn. Het duurde bij mij een flink aantal uur voordat ik de eerste grote tussenbaas had verslagen. Daarvoor kreeg ik een aantal keer het gevoel dat de balans van de game compleet weg was. Ik ben zelf niet van het zogenaamde "ragen", maar heb wel een paar keer op het punt gestaan mijn controller vliegles te geven. De ene run kom je heel ver, terwijl je in een volgende run het eerste level niet doorkomt omdat je een vijand met een kettingzaag tegenkomt, die je vastgrijpt en niet meer loslaat. Zo'n vijand zou je eigenlijk pas later moeten tegenkomen. Daarnaast kun je tussen de levels door vaak harder lopen dan je in de levels zelf kunt. Ook duurt het openen van deuren tussen de levels door gewoonweg te lang en ook de lift die je naar een ander niveau brengt duurt te lang. Dit zijn allemaal wat overjarige mechanieken die niet in een hedendaagse game hoeven te zitten.

Conclusie

Je kunt veel verzamelen en unlocken. De skilltree is bijvoorbeeld immens groot en hiermee kun je je run op jouw wensen afstemmen. Grafische pracht en geluid zijn niet de sterkste punten van deze game. De gameplay is dat daarentegen zeer duidelijk wel, want de game speelt heerlijk weg, ondanks dat de balans nog wel eens zoek is. Het nemen van de lift en het openen van deuren duurt echt te lang en is ook niet meer van deze tijd. Wil je lekker even je agressie kwijt? Zet wat heavy metal en op ga lekker raggen, want dát is waar deze game goed in is.