MLB The Show 25

In MLB The Show 25 staat baseball centraal; om specifiek te zijn is de Major League Baseball de competitie op het hoogste honkbalniveau in Noord-Amerika. Waar dit in de Benelux een relatief kleine sport is, is het dat in de Verenigde Staten zeker niet. Dat is tevens te zien aan deze gamereeks, want het eerste deel verscheen al in 2006.

Veranderingen met vorige delen

Net als met titels als FIFA en de EA Sports F1-reeks ligt met een jaarlijkse uitgave gemakzucht op de loer. Dit is iets dat zeker ook voor het spel van San Diego Studios geldt. Al is dit een opmerking uit het rijtje stichting open deur. Uiteraard is deze editie voorzien van de nieuwste spelers en samenstellingen wat betreft teams, maar baanbrekende veranderingen hoef je niet te verwachten.

De veranderingen die er wel zijn, zijn minimaal. Denk daarbij aan wat kleine verfijning in spelmechanieken en een minimale grafische upgrade ten opzichte van diens voorganger. De grote vraag is of dat nu echt een probleem is, want de echte MLB-fan gaat het er toch vooral om dat alle spelers bij de juiste teams spelen en de nieuwste tenuetjes aan hebben.

Grafisch ziet het spel er aardig uit, maar daar is het dan ook wel mee gezegd. De stadions zijn prima en het publiek is dat eveneens. Je ziet de mensenmassa zelfs opveren om een bal te grijpen wanneer je deze tussen de mensen slaat. Ook de spelers bewegen op een natuurlijke manier en op sommige momenten heb je echt het gevoel naar een honkbalwedstrijd te kijken.

Een geschiedenisles

Wat MLB The Show 25 echt goed doet, is het verschaffen van informatie. Je kunt niet enkel alle statistieken bekijken, maar het probeert je ook iets te leren over de historie van de sport. Dat doet het middels de modus Storylines, waarin Bob Kendrick interessante verhalen vertelt over diverse spelers uit het verleden. Als speler kruip je in de huid van de desbetreffende ster, om zo een belangrijk moment uit de geschiedenis te herbeleven. Zo passeren dit jaar Charles Wilber "Bullet Joe" Rogan, James "Cool Papa" Bell en Norman "Turkey" Stearnes de revue.

Ieder van deze verhalen begint met een filmpje, waarna je een kleine opdracht mag voltooien. Erg vermakelijk en leerzaam! En ik denk wellicht de leukste modus van het spel. Al moet ik wel zeggen dat het spelelement hierbij zeer beperkt is, wat voor sommige spelers het wellicht een mindere ervaring maakt.

Carrière maken

Het spel legt bijna alle focus op de modi waarin je carrière moet maken of je team moet managen. Dat is jammer, want dat zorgt ervoor dat de casual spelervaring, zoals het snel spelen van een pot of toernooi, moeilijk te vinden is en niet goed geïntegreerd is in het spel. Terwijl juist die snelle potjes tussendoor het meest vermakelijk zijn.

In de modus March to October spring je van belangrijk moment naar belangrijk moment. Je speelt dan een paar inningen en verzamelt zo Momentum. Dit kun je weer inzetten om je volgende wedstrijd te laten simuleren, waarbij de hoeveelheid Momentum je kansen op de overwinning bepaalt. Maar waarom zou je dit willen? Je wilt toch spelen! Dat geheel maakte deze modus voor mij minder boeiend.

De carrièremodus vond ik daarentegen aanvankelijk echt leuk. Je begint als een schoolgaande jongen, die zijn pad richting de top gaat bewandelen. Het spel maakt hierbij soms de keuze om sommige van jouw beurten te simuleren. Een bijzondere keuze, want dit zorgt ervoor dat je vaak slechts een deel van de gameplay voorgeschoteld krijgt. Zo stond ik een poosje alleen maar te pitchen en dat maakt het toch al gauw een saaie bedoeling, want ik wil gewoon een volledige pot spelen en niet slechts flarden.

Conclusie:

MLB The Show 25 is ‘gewoon’ de volgende game in de reeks. Alle statistieken zijn weer bijgewerkt en iedereen draagt weer het juiste shirtje. De Storyline-modus is voor mij verreweg de interessantste, omdat deze je feitjes brengt van spelers van weleer. Als we verder kijken, dan zijn voor mij persoonlijk de snelle potten tussendoor vermakelijk, want de andere modi schotelen je verder slechts flarden van een volledige pot voor.