Drie jaar geleden maakten we voor het eerst kennis met de Raving Rabbids. Destijds waren ze nog niet zo bekend als nu en werd er voor het icoon Rayman gekozen om ze aan het grote publiek voor te stellen. De rol van de platformheld was echter nihil. Je speelde weliswaar het gehele spel met Rayman, maar dit had net zo goed Henk de Vries of Sjaak Janssen kunnen zijn. De konijnen maakten immers het spel en dat gold ook voor de twee daaropvolgende minigamecompilaties, waarin Rayman wederom figureerde. Na drie delen is het tijd voor de konijnen om op hun eigen benen te staan en dat doen ze niet geheel onverdienstelijk.
In Rabbids Go Home zijn de doldwaze beesten op zoek naar hun thuis. Al gauw komen ze tot de conclusie dat de maan wel eens hun huis kan zijn. Je zult je afvragen hoe een konijn op de maan komt, maar de beesten zelf hebben al een manier gevonden. Ze gaan namelijk op zoek naar zoveel mogelijk rotzooi om een toren naar de maan te bouwen. Jij bent degene die ze hierbij gaat helpen in dit platformavontuur voor de Nintendo Wii.
Gewapend met een winkelwagen ga je met een aantal konijnen verzamelen. Hierbij vatten we gelijk de stier bij de hoorns, want gedurende het spel zul je niet veel meer doen dan dat. Je rijdt rond met je wagentje en pikt de spullen op die overal verspreid liggen. Je wordt hierbij lastig gevallen door allerlei machines, waakhonden en cactussen. Door het schudden met de Wii-remote kun je je konijn laten schreeuwen en kun je in sommige gevallen objecten wegschieten. Hiermee kun je obstakels en vijanden uit de weg ruimen. Over het algemeen is de gameplay behoorlijk linear, maar op de één of andere manier weet het spel je aandacht toch vast te houden.
De grootste reden hiervoor is waarschijnlijk de dosis humor die de game met zich meebrengt. De konijnen zijn een stuk grappiger dan in hun voorgaande spellen. Zo wordt ieder level door een cartoony filmpje ingeleid en halen de konijnen tijdens het spelen rare fratsen uit. Naast de vrij lineare gameplay is de game niet echt moeilijk. Het lijkt er af en toe op dat Ubisoft de jongere spelers wil aanspreken met het spel. Daarin is het bedrijf absoluut geslaagd, maar ook oudere spelers kunnen plezier halen uit dit spel.
Ondanks het feit dat de vele filmpjes en ingame momenten behoorlijk veel humor bevatten, ziet het er grafisch niet echt fantastisch uit. Eigenlijk is het op dat gebied een vrij middelmatige game. Zo zijn bijvoorbeeld de waakhonden erg blokkerig weergegeven en is het kleurgebruik ook verre van spectaculair. Op grafisch gebied kan het spel zich meten met de eerste titels voor de GameCube. De humor komt vooral tot stand door de grappige geluiden die de konijnen maken. Zo wordt je bijvoorbeeld de gehele game gevolgd door een orkestje met konijnen dat een erg aanstekelijk deuntje speelt.
Conclusie
Het is fijn dat Ubisoft het eens over een andere boeg heeft gegooid. De minigames hebben we immers wel gezien en de aanwezigheid van Rayman is ook niet noodzakelijk meer. De konijnen hebben laten zien dat ze het best zelf kunnen. Rabbids Go Home is een aardige titel geworden, waarin de gameplay linear en vrij simpel is, maar toch voor het nodige vermaak kan zorgen. Grafisch gezien is het absoluut geen hoogvlieger, maar de aanwezige humor geeft de sfeer wel iets extra’s mee. Rabbids Go Home is geen topper geworden, maar een solide middenmoter.