Star Wars Outlaws

Star Wars werd een deel van mijn leven. Ik heb de eerste drie films letterlijk kapot gekeken, want van de VHS-tapes was niet veel meer over. Kwam er een game van Star Wars waar ik van wist en ik wilde het spelen, hoewel ik moet zeggen dat ik een groot deel van de games niet geweldig vond. Toen Ubisoft meldde dat ze aan het werken waren aan Star Wars Outlaws, moest ik zeggen dat mijn verwachtingen waren dat deze game ging behoren tot de vele teleurstellingen.

Star Wars Outlaws speelt zich af tussen The Empire Strikes Back en Return of the Jedi in, dus tussen de laatste twee delen van de klassieke trilogie. De Galactic Empire is machtiger dan ooit en de opstandelingen zijn bijna volledig uitgeroeid. Er zijn echter momenten dat het Galactische Rijk behoefte heeft aan mensen die niet wegkijken van smerige klusjes en daarom doen ze hun ogen dicht bij een aantal syndicaten. Deze vechten om de zwarte handel in de zeer grote wereld.

Een niet uit het oog springend verhaal

Jij speelt in deze game als Kay Vess. Geboren en opgegroeid in Canto Bright, ook wel bekend van het Casino dat je ziet in The Last Jedi, heeft Kay al de veranderlijkheid en corruptie van deze wereld met de paplepel ingegoten gekregen. Terwijl ze moest stelen voor een stuk brood, vergokten de rijkste in het heelal fortuinen voor hun plezier.

Door een list en de spin van het lot gaat ze inbreken bij de machtigste man op de planeet, ook wel bekend als Sliro Barsha, leider van Zerek Besh, wat een grote criminele organisatie is. Zoals je kunt verwachten, gaat het fout en weet ze alleen maar weg te komen door in de hangar de Trailblazer, een ruimteschip, te stelen en weg te vliegen.

Ze heeft nu echter een probleem, want onze protagonist wordt in alle hoeken van het sterrenstelsel gezocht. Ze heeft de verkeerde personen boos gemaakt. Na wat omzwervingen komt ze Jaylen Vrax tegen, die onder de indruk is van haar poging om in te breken bij Sliro. Hij biedt zijn geld en hulp aan om het nog een keer te doen, maar deze keer goed voorbereid met een team.

De rest van het verhaal is eigenlijk de voorbereiding op de inbraak. Je hebt drie crewleden nodig die jou op verschillende fronten verder helpen. Alle drie de leden hebben zo hun eigen problemen en jij moet ze helpen met het oplossen ervan, waarna zij mee kunnen met jouw avontuur.

Ubisoft is koning van het maken van een game met een bijzonder lauw verhaal. Het is nooit slecht, maar vaak ook niet interessant genoeg om in te verdwalen. Daar heeft Star Wars Outlaws niet al te veel last van. De eenvoud van het verhaal maakt het begaanbaar en volgbaar, waardoor het leuk is om te blijven spelen. Is het een goed verhaal waar je in kunt verdwalen? Ik denk niet dat Star Wars Outlaws bij iemand een enorm hoge indruk achter zal laten op dat vlak, maar het is al stukken beter dan ik heb gezien in eerdere games van deze ontwikkelaars.

In de game komen nagenoeg geen Jedi's voor. Ik heb reviews gezien die dit zien als een nadeel, maar ik moet zeggen dat ik het een bevrijding vind om een keer niet te maken te krijgen met die 'wereldverbeteraars' die hun wereldbeeld kracht bijzetten met een lightsaber en de leugen dat ze voor vrijheid zijn. Ik vond het fijn om te zien dat er in de wereld van Star Wars maar weinig Jedi zijn en voor veruit het grootste deel wordt bevolkt door mensen zonder superkrachten.

A new Stealth Game

De game is opgedeeld in verschillende spelmodi. Zo is de game een shooter, kun je in de ruimte rondvliegen, maar voor een groot deel breng je de game sluipend om bij jouw doel te komen.

Stealth is voor mij persoonlijk misschien wel de minst favoriete mechaniek die ik in gaming heb gezien. Wat is er zo leuk aan gehurkt achter een doos zitten te wachten tot eindelijk eens een keer de vijand voor je zich omdraait en de andere kant op loopt?

Ik heb Grieks en Latijn geleerd, met vijf ballen leren jongleren, een opleiding voor kernfysica gevolgd en nog wat dingen, voordat eindelijk eens die ene stormtrooper zijn basis rondje opnieuw begon en ik over kon steken naar een andere stapel dozen om er vervolgens achter te komen dat niet veel verder om een hoekje nog iemand stond, alarm sloeg en ik opnieuw kon beginnen.

Met Metal Gear Solid is het tenminste nog zo dat als je wordt betrapt, je kunt vluchten of je een weg door de menigte kunt schieten. Ubisoft geeft je meestal deze vrijheid niet. Als je betrapt wordt, begin je bij de laatste checkpoint.

Gelukkig heeft Ray een huisdier met de naam Nix en die is er niet voor niets. Normaal heeft het hoofdpersonage een robotje in Star Wars-films en -games, maar nu is het een keer een soort trouwe viervoeter. Je kunt Nix klusjes laten doen, zoals het openen van een deur waar jij niet bij kan of het ophalen van iets. Verder kun je met de juiste opdracht ervoor zorgen dat je alles en iedereen in de directe omgeving ziet.

In het stealth gedeelte is Nix erg handig, omdat hij of zij ook de vijand lastig kan vallen. Is een vijand met meerdere mensen, dan laat je Nix iemand aanvallen, sla jij de andere persoon tot pulp en pakt vervolgens de persoon aan die Nix net aanviel. Zo kom je redelijk snel en efficiënt door de stealth-gedeeltes heen.

Buiten de stealth zijn de overige spelelementen naar mijn mening goed in elkaar gezet. De actie is precies wat je ervan mag verwachten. Je schiet lekker weg met een laserpistool en kan van tegenstanders hier en daar wat goede wapens looten die één magazijn hebben, welke je kunt gebruiken. Dit zorgt ervoor dat je niet steeds op dezelfde plek blijft, maar dat je blijft bewegen. Het pistool dat je draagt, kun je upgraden tot een stukken sterker wapen, maar uiteindelijk bleef het voor mij het leukst om gewoon lekker standaard zonder opsmuk te knallen.

Ook het rondvliegen in de ruimte is prima gedaan. De besturing is met de controller uitstekend, maar ook voor de gebruikers van de muis en toetsenbord is het besturen heel gemakkelijk te leren. Met de rechtermuisknop krijg je een soort auto aim die ik dankbaar gebruikt heb, omdat de vliegtuigen alle kanten op vliegen. Zo is het een beetje eenvoudig om alles neer te halen.

Wat ik helemaal geweldig vond, was dat je voor elke spelsoort de moeilijkheidsgraad kunt aanpassen. Dat is fijn, want ik heb bijvoorbeeld een hekel aan stealth en kan ik daar de moeilijkheidsgraad van aanpassen, zodat ik gemakkelijker daar doorheen wandel. Ik kan de shooter wat moeilijker maken, want op dat gebied hou ik van een beetje uitdaging. Zo kun je het helemaal instellen hoe jij het wil. Ik heb wel ervaren dat voor mij voor alles de outlaw-modus, wat een beetje de normale moeilijkheidsgraad is, prima werkt.

The Syndicates strike back

In Star Wars Outlaws handel je heel veel met de criminele organisaties die je had rond de tijd na The Empire Strikes Back. Je hebt de Pyke Syndicate, Crimson Dawn, Hutt Cartel en de Ashiga Clan. Alle vier hebben ze hun eigenschappen en je kunt voor alle vier klusjes doen.

Persoonlijk ging ik ervoor om in goede smaak te vallen bij de Pyke Syndicate. Ik weet niet waarom, maar ik vind ze tijdens The Book of Boba Fett erg goed in elkaar gezet en daar wilde ik voor gaan.

De klusjes die je kunt doen variëren van het stelen van een armband tot informatie die bijzonder gevoelig is veiligstellen. Wat je bij veel missies ziet, is dat je bijvoorbeeld een armband steelt die voor de Hutts is, maar je er alsnog voor kunt kiezen om die door te geven aan de Crimson Dawn, want die vinden hem ook erg mooi. Kies je voor de Hutts, dan krijg je meer waardering van ze, maar gaat jouw reputatie bij Crimson Dawn omlaag. Met andere woorden, je kunt niet iedereen tevreden houden, hoewel dit een klein beetje schijn is.

Het is en blijft een Ubisoft game en dan is het altijd wel mogelijk om gewoon iedereen blij te krijgen. Dat is jammer, het was leuker geweest als dit een soort balanceeract zou zijn geweest.

Er zijn nog altijd twee organisaties die niet worden genoemd als syndicaten, maar wel heel belangrijk zijn. Ik denk niet dat ik hoef te zeggen wie dit zijn, maar ik doe het toch. Door het hele verhaal heen moet je af en toe dingen doen voor de Empire en voor de rebellen.

Hoe dit werkt, kan ik niet zeggen, want dat is een belangrijk onderdeel in het verhaal, maar ik vind het wel fijn dat in het begin Kay helemaal niets te maken wil hebben met beide. Het voelt fijn dat er een keer in een verhaal over Star Wars er geen keuzes gemaakt hoeven worden voor die twee kampen, maar dat er ook een middenweg is.

Muziek, graphics en charisma

Ondanks dat Star Wars Outlaws nagenoeg geen Jedi in zijn buurt heeft, is de spelwereld omgeven door Star Wars. Zoals ik al eerder aangaf, zie je op iedere hoek van de straat een GONK staan (dat is een soort doos met benen). De personages spreken allemaal in een andere taal die erg herkenbaar is in de films. Ook komen alle buitenaardse wezens voor die je inmiddels wel kent.

De muziek is in veel gevallen ook zeker honderduit Star Wars. De ietwat bombastische marsmuziek die nog weleens prachtig wordt, afwisselt met een wat rustiger strijkorkest. Het zit er allemaal in. Op geen enkel moment botst het echter met de films, waardoor de game helemaal zichzelf is.

Ook de geluiden in de game zelf mogen er zeker zijn. Het schieten van de wapens, maar ook het communiceren van de stormtroopers zuigt je direct in de charismatische wereld van deze prachtige franchise. Wat ik het mooiste voorbeeld vind, is wanneer je met jouw ruimteschip naar een andere planeet gaat. Hoe je van gewone naar lichtsnelheid gaat, is een prachtige animatie die meteen ook fungeert als laadscherm. Ik ben iedere keer weer onder de indruk als ik dit doe.

Waar ik minder in de indruk van ben is Kay Vess. Ik lees nog weleens wat negativiteit over Kay Vess dat ze qua uiterlijk niet mooi zou zijn. Ik ga mij daar niet over uitlaten, want ik vind dat een onnodige en vooral vervelende discussie. Maar ik wil wel zeggen dat ik het wel zonde vind dat ze compleet geen charisma heeft.

Humberly González werd gecast om de rol van Kay Vess gestalte te geven en of je haar knap vindt of niet, is niet belangrijk voor deze review. Zij heeft wel een zeker charisma, waar je niets van terugziet in het personage. Ik vraag mij echt af welke eigenschappen ze überhaupt hebben overgenomen van haar, want ze lijken totaal niet op elkaar.

Waarom besluit Ubisoft haar zo te etaleren dat ze de emotionele diepgang heeft van een vieze handdoek? Is dit angst dat ze veroordeeld gaan worden door iemand dat ze te feministisch is of juist niet? Ik begrijp het niet helemaal en het leidde mij op een gegeven moment ook enorm af, omdat het op den duur erg vervelend wordt.

Het is mijn grootste puntje van kritiek, wat bijzonder is. Ubisoft heeft iets minder dan een jaar geleden een game gemaakt van Avatar en die volledige game was te vergelijken met Kay Vess, namelijk beide compleet zonder charisma. Dat is Star Wars Outlaws gelukkig niet. Na het schrijven van deze review, start ik de game gewoon weer op en ga eens kijken hoe ik de Hutts nu weer dwars ga liggen.

Conclusie:

Voor een game van Ubisoft is Star Wars Outlaws zeker geen slechte game. De open wereld ziet er prachtig uit en ademt Star Wars. Het algemene verhaal is lang niet slecht. Hoewel het hoofdpersonage totaal geen charisma heeft en hier en daar wat vreemde keuzes zijn gemaakt door de ontwikkelaars, heb ik opvallend veel genoten van deze game in het Star Wars-universum zonder Jedi Knights, wat mij uitstekend beviel. Ben jij een Star Wars-fan van het eerste uur en lijkt jou het ook weleens leuk om niets met Jedi's van doen te hebben? Dan is deze game het proberen waard.