Tavernacle!

Steeds vaker wordt de tijdlijn van mijn sociale media gedomineerd door trailers van games. Het betreft hier vaak kleine titels met een betrekkelijk klein budget, die door een enthousiaste social media-campagne moet worden verkocht. Het gebeurt mij vaak genoeg dat deze games in mijn Steam Wishlist komen, maar vervolgens het levenslicht nooit zien. Tavernacle! was ook een van de games die via social media onder mijn aandacht kwam en de game werd afgelopen maand daadwerkelijk gelanceerd. Heeft de trailer mij in het ootje genomen of is het spel net zo leuk als het zich voordoet?

Tavernacle! omschrijft zichzelf als een tavern-defense game. Wat dat mag zijn, mag Joost in principe weten. Waar het uiteindelijk op neerkomt, is een tower defense game waarin je alleen of samen met maximaal drie vrienden hordes aan vijanden moet verslaan. Doe dit voordat ze jouw tavern bereiken, anders loopt de levensbalk terug. Bij de logische 0 is het avontuur voorbij. Je tactiek heeft dan duidelijk niet gewerkt. Maar hoe zorgen in totaal vier dwergen ervoor dat gespuis als toverende ratten, moordlustige papegaaien en agressieve wespen jouw stamkroeg niet bereiken?

Stelletje verkapte pacifisten

Simpel, door torens te bouwen. Elk level kent enkele vaste plekken waar je vanaf het begin torens kunt bouwen. Elke toren heeft zo zijn voor- en nadelen. De ene toren is sterker tegen groepen, terwijl de ander zich focust op individuen. Als dwerg kun je de vijanden niet aanvallen. Sterker nog, bij de minste of geringste aanraking ben je enkele seconden uitgeschakeld. Vechten doen deze dwergen dus niet. Wat ze wel doen, is grondstoffen delven en torens bouwen/upgraden. Er zijn enkele standaard grondstoffen, zoals steen, ijzer en hout. Deze kun je vervolgens upgraden naar bijvoorbeeld deuren, ijzeren platen en runes. Elke upgrade en elke toren vragen weer om andere grondstoffen, waardoor je goed moet samenwerken om deze zo snel mogelijk te verzamelen. Je zult namelijk snel je torens moeten upgraden om je tegen de stroom aan vijanden te weren. Uiteindelijk zijn er wel te weinig smaken om echt verschillende tactieken uit te proberen. Denk aan meer soorten torens of speciale spreuken om je van vijanden te ontdoen.

Is er dan helemaal geen manier om zelf de vijanden aan te vallen? Jawel. Sommige torens bieden je bommen om zelf te gooien bij hogere levels. Ook bevatten sommige stages een werkbank waar je zelf bommen in elkaar kunt flansen. Niet helemaal pacifistisch dus...

Dwergen houden niet van eenzaamheid

Wie Tavernacle! een kans wil geven, kan het beste enkele vrienden opsnorren. De game is zeker alleen speelbaar, maar een stuk minder leuk. Als je alleen speelt, krijg je de beschikking over een zeppelin die alles kan doen wat een fysieke medespeler ook kan. Sterker nog, soms doet deze zeppelin het ook zeker sneller. Het geven van gerichte opdrachten aan de zeppelin is echter een kriem. Daarnaast is Tavernacle! een game die je niet te serieus moet nemen en om de lol daarvan in te zien, kun je beter met wat vrienden aan de slag gaan.

Ondanks het feit dat de ontwikkelaar deze game duidelijk voor multiplayer heeft gemaakt, is het nog niet helemaal geweldig op dit vlak. Zo is er gezamenlijk een menu, waardoor je online plotsklaps op een ander moet wachten zonder te weten wat hij of zij uitspookt. Zo wilde eenieder in het begin wat controls wijzigen, maar dit nam zo enkele minuten in beslag. Ook gebeurde het regelmatig dat tussen de levels door er iemand in een lobby-scherm vast kwam te zitten. Een reboot bood soelaas, maar het is niet ideaal.

Het is niet het enige wat Tavernacle! wat slordig maakt. De controls zijn wat lomp, de camera werkt niet altijd mee en de laadtijden zijn soms zeker lang te noemen. Daarnaast is de gekozen grafische stijl duidelijk en kleurrijk, maar op momenten wel een tikkeltje kaal. Het zijn concessies die je makkelijker maakt bij een game van nog geen €12,-, maar met name de gameplay kan nog wel wat finetuning gebruiken.

Is het nu makkelijk of moeilijk?

Uiteindelijk profileert Tavernacle! zich toch wel als een toegankelijke game die voor de casual speler is gemaakt. De game biedt geen echte tutorial en daarom is het al snel een sprong in het diepe. Niet dat het spel zo lastig in elkaar steekt, maar voor de leek was in ieder geval de optie voor een goede tutorial fijn geweest. Daarnaast zit er wel een erg groot verschil tussen de moeilijkheidsgraden. Of er is nagenoeg geen weerstand, of de weerstand is enorm hoog. Een graad daartussen zou voor de casual gamer een welkome toevoeging zijn. Voor de hardcore tower defense-speler is er zeker uitdaging, maar verwacht geen onmogelijke opdrachten.

Conclusie:

Tavernacle! is met zijn relatief lage prijs een vermakelijke game om een aantal avonden met vrienden te spelen. De game kent zeker nog zijn tekortkomingen. Denk daarbij aan een instabiel lobby-systeem, lange laadtijden, lompe controls en gebrekkige camera. Wie daar doorheen kan kijken en zichzelf graag met vrienden een lokale kroeg ziet verdedigen, zal zeker een glimlach op het gezicht krijgen.