Simulatietheorie. Het is een theorie die claimt dat de wereld waarin wij leven en het gehele universum dat wij waarnemen onderdeel is van een gigantische computersimulatie. Werkelijk absurd volgens de meeste, maar in The Plucky Squire zit er een kern van waarheid in, al zitten ze daar niet in een computerprogramma.
In plaats daarvan is de Plucky-serie een boekenserie, waarin de titulaire schildknaap het opneemt tegen een boze tovenaar. Deze tovenaar is echter meer dan een schurk in een boek, daar hij zich bewust wordt van de aard van zijn bestaan en het feit dat hij daardoor nooit zal winnen van de held. Deze boeken hebben immers altijd een happy ending.
Niet in hokjes denken
Als de boeken het probleem zijn, zijn ze tevens ook de oplossing, zo bedenkt de slechterik zich. Hij duwt The Plucky Squire daarom uit het boek, zo de echte wereld in, opdat hij zich niet meer kan bemoeien met zijn plannen in de pagina’s. Jammer maar helaas, zelfs in de echte wereld heeft hij plot armor en leert hij metamagic om de wereld van zijn franchise te beïnvloeden door het boek te wijzigen. Hierbij kun je denken aan het rondschuiven van woorden op de pagina’s om te veranderen wat er gebeurt, maar ook terug in de boeken sluipen voor een mix van stealth en platforming in een immens charmante wereld die ook daadwerkelijk oogt alsof het uit een kinderboek komt.
Hiernaast loop je ook rond in de echte wereld, hetgeen in mijn optiek de mindere delen van de game waren. Het is leuk dat je er meer leert over de eigenaar van jouw thuis, maar persoonlijk wilde ik vooral graag terug naar mijn eigen avontuur.
Een beetje van alles
Het voordeel aan deze opzet is echter wel dat The Plucky Squire niet gebonden is aan eén genre. In ongeveer negen uur tijd spelen we secties die doen denken aan de ouderwetse Zelda-games, gaan we vechten in een segment dat de mosterd haalt bij Punch Out!!! en platformen we alsof we een blauwe tuinbroek en rode pet dragen. Het houdt de game fris en laat mij als speler denken wat er nog gaat komen. Tevens zorgt het ervoor dat de combat niet gaat vervelen, want hoewel je gaandeweg daarin meer opties tot je beschikking krijgt, blijft dat wel kinderlijk simpel.
Wat ik wel net iets minder vond, zijn die eerder genoemde puzzels waarbij je woorden moet verschuiven. In en uit het boek gaan om de juiste ingrediënten te verzamelen ging snel vervelen en was ook niet mentaal stimulerend. Maar mocht je onverhoopt toch vast komen te zitten, dan helpt een robuust hintsysteem je verder. Immers moet een kind dit ook kunnen voltooien.
Conclusie:
Immens charmant en een origineel concept, dat is The Plucky Squire in een paar woorden. Het is niet perfect, zo is combat te simpel en zijn puzzels te eentonig, maar dat doet nauwelijks afbreuk aan de ervaring.
0 reacties op "The Plucky Squire"
Gelieve eerst in te loggen of te registreren om een reactie te plaatsen a.u.b.
Log in of registreer hier