Het verhaal wat deze game bevat, is wat magertjes. Er is een multiverse die in een tijdlus zit en als Warden ben jij de enige persoon die de loop kan doorbreken. Hoewel het verhaal simpel is, gaat het bij dit soort games veel meer om de uitwerking.
Anthem en Risk of Rain 2
De persoon die mij zei dat de game lijkt op Anthem met de graphics van Risk of Rain 2, kon er niet ver genoeg naast zitten. Deze game leunt grafisch en qua gameplay juist enorm op Risk of Rain 2, maar in deze game kan jouw personage vliegen, zoals je dit kent van Anthem en daar is eigenlijk de link met de mislukte game van Electronic Arts wel gelegd.
Je speelt iedere keer in een relatief kleine wereld, waar je steeds dezelfde opdracht moet uitvoeren: drie antennes moeten van groene kristallen worden voorzien. Om die crystals te vergaren, moet je vijanden doden en als alle drie de antennes zijn voorzien, opent er een portal en ga je door naar een boss. Wanneer je deze verslagen hebt, kom je bij de volgende wereld, waar je praktisch hetzelfde moet doen. Dit doe je net zolang tot je bij de eindbaas bent en die moet je dan verslaan.
Om dit te kunnen doen kun je kiezen uit verschillende personages. Het eerste personage is een soort Iron Man, waarvan de besturing dus met Anthem te vergelijken is. Hij kan vrij snel rondvliegen, maar is ook vrij snel dood. Je krijgt in het begin twee wapens en later kun je er meerdere vrijspelen.
Zo krijg je eerst een standaard machinegeweer. Hoe langer je achter elkaar blijft schieten, hoe meer punten je krijgt, tot het geweer oververhit raakt. Als je voordat hij oververhit raakt vervoglens de secondary fire van het wapen gebruikt, koelt het wapen af en kun je doorschieten.
Alle andere wapens, die je vrij kunt spelen, zijn eigenlijk hetzelfde, hoewel net met een andere insteek. Het komt wel altijd op hetzelfde neer.
Er zijn twee soorten resources. Crystals en credits. Crystals gebruik je om de radarinstallaties van brandstof te voorzien en credits gebruik je voor upgrades. Overal in de spelwereld staat apparatuur die enorm lijkt op een bureaulamp. Wanneer je 75 credits uitgeeft, kun je kiezen uit drie upgrades. Het is mij nooit helemaal duidelijk geworden in hoeverre deze ook werkelijk iets doen. Allemaal verbeteren ze voor een bepaalt percentage een eigenschap, maar ik merk niet na een upgrade dat het iets oplevert. Later in de game gaan de verbeteringen overigens wel opvallen.
Niet voor de poes
Voor mensen die denken dat dit iets voor ze is, is er wel een kantlijn. Waar ik Risk of Rain 2 redelijk goed kon spelen, is deze game heel wat minder vergefelijk. Dit heeft er alles mee te maken dat je al heel snel je health verliest als je geraakt wordt. Je zult dus in beweging moeten blijven, maar soms verlies je daardoor dusdanig het overzicht, waardoor het moeilijk in te schatten is van welke kant je wordt aangevallen. Dit heeft tot gevolg dat je gemakkelijk geraakt kan worden. Ik heb best wel wat potjes gedaan om mijn eerste eindbaas te verslaan en toen duurde het ruim drie kwartier, wat aanvoelt als een eeuwigheid.
Deze game is een roguelike. Dit betekent dat als je dood bent, je alle progressie verliest en helemaal opnieuw moet beginnen. Dat is aan de ene kant de uitdaging van dergelijke games, maar aan de andere kant ook de grote frustratie, als je steeds voor je gevoel te snel dood gaat. Deze game is dan ook voor mensen die een zekere uitdaging kunnen waarderen.
Co-op
Wanneer jij een vriend hebt die, net als jij, gek is op constant jezelf pijn doen, is het een optie om deze game met vrienden te spelen. Je kunt dit met twee andere spelers samen doen.
Verwacht echter niet dat het dan gemakkelijker wordt, waarvan ik hoopte dat dit het geval zou zijn. Ik heb nogal moeite moeten doen om mensen te vinden die deze game willen spelen, maar toen ik begon bleek dat de moeilijkheid aangepast wordt als je met meer mensen deze game speelt. Dus het wordt er alleen maar moeilijker door, zoals dit eigenlijk ook hoort.
Ik moet wel zeggen dat deze game gemaakt is met co-op in gedachte, want net als bij Risk of Rain 2 is het wel echt een pluspunt als je met vrienden speelt. Het werd er stukken spannender door en nu ik weer alleen zal moeten spelen, merk ik dat het allemaal stukken minder soepel gaat dan met meerdere spelers.
Van de artstyle moet je houden
Qua gameplay lijkt deze game niet alleen op Risk of Rain 2, maar de eerste seconde dat je een blik op deze roguelike werpt, zie je meteen waar het zijn inspiratie vandaan heeft gehaald.
De cel shaded graphics van deze game zijn zeer minimalistisch en komen bijzonder simpel over. Dit maakt de game wel tot een soort abstract kunstwerk, waar je met hoog tempo door een spelwereld heen knalt, wat enorm kan lijken op een soort LSD-trip.
Het voordeel van deze artstyle is dat de ontwikkelaar relatief eenvoudig grote verschillen kan maken in de werelden waar je doorheen reist. De eerste wereld is vooral woestijn met donkerrode zandduinen en de tweede wereld heeft meer met vulkanische grond te maken, waarbij de grond meer zwart is, gecombineerd met de vuurrode kleur en lava die bij vulkanen hoort. Hoewel je steeds hetzelfde doet, lijkt het alsof de wereld werkelijk verschilt. Toch moet ik zeggen dat per omgeving de variatie enorm tegenvalt en op een gegeven moment ging dat erg tegenstaan.
Dat is ook een beetje het gevoel dat ik aan deze game heb overgehouden. In het begin heb ik heel hard mijn best moeten doen om de eerste eindbaas te verslaan en na veel pijn en moeite is mij dit gelukt. Ik was helemaal gelukkig, tot ik in de volgende wereld terechtkwam, waar de uitdaging nog groter was en ik precies hetzelfde moest doen, maar dan tegen net wat lastigere vijanden. Na een minuut was ik dood en ik moet toegeven dat het enkele dagen heeft geduurd voor ik, met alle moed in mijn schoenen, weer een wanhopige poging deed om verder te komen.
Conclusie:
Warden's Will probeert overduidelijk zijn eigen versie te maken van Risk of Rain 2 en slaagt hier goed in. Zeker wanneer je de game in co-op speelt, is het een leuke ervaring. Let er wel op dat de game bijzonder onvergeeflijk is en hij pas echt waarde krijgt als je met meer personen speelt.