Over het algemeen zijn er twee type games die binnen het VR-genre meer dan goed vertegenwoordigd zijn. Allereerst is daar de ritmische game. De marktleider daarin is natuurlijk Beat Saber, maar games als Ragnarock en Synth Riders doen zeker ook een duit in het zakje. Slaan, slicen of trommelen op de beat is verslavend en doorgaans ook vrij ontspannend. Daarnaast is er een grote groep mensen die houdt van muziek en laat dat nu een van de speerpunten van een ritmische game zijn.
Toch is er een genre dat populairder is en dat genre is de first-person shooter. Er zijn belachelijk veel games waarin je met een geweer (of twee!) de Arnold Schwarzenegger in je naar boven moet halen. Legio aan huursoldaten moeten omver worden geschoten met de adaptische triggers. Het grote hoogtepunt moet het realistisch herladen van het geweer zijn, want potverdomme, wat kicken we daar met z'n allen op. Wie van dit genre houdt, kan zijn geluk niet op. Er zijn namelijk al de nodige games die je deze vorm van enterainment in co-op laten beleven. Denk aan Firewall Ultra, Pavlov en After the Fall. Zombies zijn hierbij een graag geziene tegenstander. Het is hersenloos schieten met hier en daar een wapen upgrade en een puzzelstukje om te vinden, maar deze gamer zoekt iets anders. Deze gamer wil een avontuur met zijn beste maat!
Geef ons eens een avontuur á la Life is Strange. Geef ons eens puzzlegame á la We Were Here. En mocht het dan een shooter zijn, dompel ons dan onder in de wereld van BioShock of Uncharted. Dompel ons onder in een wereld met een verhaal. Laat ons een relatie redden in de virtual reality van It Takes Two, infected bestrijden met onze VR-headsets als gasmaskers of Noorse goden omleggen in God of War VR. Er komt niks in de buurt en de vraag is of er ooit iets in de buurt zal komen. De meeste VR-games die ik speel zijn het beste te vergelijken met een witte boterham met chocopasta: leuk om naar uit te kijken, lekker om te eten, maar het vult voor geen meter. Ik wil een diepgaande, co-op VR-game die mijn behoefte wel weet te vullen. Een donkerbruin volkorenbrood onder de VR-games.
Je vraagt je inmiddels misschien af of ik dan zoveel vrienden met een VR-headset heb. Vrienden die ik zo even online kan vragen om een dergelijk avontuur mee te beleven. Het antwoord is nee. Waarom niet? Omdat er niks is om ze voor zo'n avontuur warm te maken. Ook zij zien al die witte boterhammen met chocopasta voorbijkomen. Ze denken: 'Leuk, maar niet voor dat geld!' Een witte boterham met chocopasta delen is geen optie. Komt er echter een ontwikkelaar met een driegangen diner, dan moeten die headsets wel als warme broodjes over de toonbank vliegen. En wanneer die game er is, zal ik de eerste zijn om over mijn eigen superlatieven te struikelen om jullie te vertellen om tot een aanschaf over te gaan!