Nogmaals, deze rangschikking is niet gebaseerd op de Meta/Open Critic-score van de Assassin's Creed-games, maar op mijn persoonlijke mening: ik ben mij ervan bewust dat mijn smaak en mening afwijken van de norm. Maar dat is dan natuurlijk ook het mooie aan meningen; die kunnen verschillen en niet iedereen hoeft het met mijn mening eens te zijn.
10. Assassin's Creed Rogue
Assassin's Creed Rogue is een beetje ondergesneeuwd door Assassin's Creed Unity, aangezien ze tegelijkertijd werden uitgebracht en aangezien Unity het vlaggenschip was voor Ubisoft. Die game kreeg meer marketing dan Rogue. Maar ondanks dat Rogue minder aandacht kreeg, vind ik de game net iets beter dan Unity en dat heeft een aantal redenen. Allereerst omdat Rogue minder bugs had en ten tweede heeft het iets wat Unity niet heeft en dat is naval traversal en combat. Daarnaast vind ik het ook interessant dat je een keer voor de Templar Order speelt in plaats van de Assassin Brotherhood. Met deze game heeft Ubisoft dan ook laten zien dat ze goed zijn in het schrijven van een verhaal dat niet zo zwart-wit is dat het op goed tussen kwaad neerkomt. Zowel de Assassins als de Templars hebben goede argumenten voor wat ze doen en willen bereiken, maar er zijn ook een paar redenen waarom Rogue niet verder komt dan de tiende plek. Ik noem bijvoorbeeld de stalkers, die echt zwaar irritant zijn en de flow uit de game halen. Een andere reden is dat het herstellen van New York geen voldoening geeft en te veel van de resources vraagt die je ook moet gebruiken om je schip te verbeteren.
09. Assassin's Creed 3
Assassin's Creed 3 was een game waar ik na de aankondiging van de game twijfels over had. De Amerikaanse Revolutie als setting vond ik op zich wel interessant klinken en dat de protagonist een indiaan zou zijn vond ik ook interessant. Maar aangezien de game zich afspeelt in de achttiende eeuw, betekent dat ook dat er vuurwapens aanwezig zijn, iets waar ik niet op zat te wachten, aangezien ik vuurwapens niet vond passen in een game als Assassin's Creed. En ja, ik weet het, in Assassin's Creed 2, Brotherhood en Revelations zaten ook al vuurwapens zoals de hidden gun, maar dat vind ik persoonlijk toch anders. De musketten en vooral de pistolen van Assassin's Creed 3 vond ik toch minder klinken. Ik moet dan ook wel gelijk toegeven dat ik een "fetisj" heb voor zwaarden en zwaardgevechten, en in mijn ogen stonden de vuurwapens dat in de weg. Mijn zorgen bleken uiteindelijk voor niets te zijn, want hoewel ik sommige vuurwapens in de game nog steeds te overpowered vind, stonden ze het zwaardvechten (of beter gezegd tomahawkgevechten) niet in de weg en Assassin's Creed 3 is uiteindelijk een van mijn meest favoriete Assassin's Creed games geworden. Ik ben nog wel steeds van mening dat Assassin's Creed niet naar een te moderne tijd moet gaan.
08. Assassin's Creed Syndicate
Assassin's Creed Syndicate is een game die de fanbase van Assassin's Creed verdeelt. Of je vindt de game goed of je haat hem. Aangezien hij bij mij zo hoog staat, lijkt het mij wel duidelijk dat ik in kamp zit dat de game goed vind. En er zijn meerdere redenen waarom ik deze game goed vind. Allereerst vind ik het verhaal echt goed, ten tweede vind ik de Frye Twins leuke speelbare personages en ten derde vind ik de spelwereld van Assassin's Creed Syndicate een leuke speeltuin waarin je lekker los kan gaan met je rope dart gun. De combat is ook vermakelijk en is vergelijkbaar met de combat van de Batman games van Rocksteady. Wel ben ik van mening dat Ubisoft met Assassin's Creed Syndicate het plafond heeft bereikt met het jaartal waarin het zich afspeelt, wat overigens 1868 is. Veel moderner/recent moet het wat mij betreft echt niet gaan.
07. Assassin's Creed Brotherhood
Assassin's Creed Brotherhood is een lange tijd mijn meest favoriete Assassin's Creed game geweest, maar is nu toch echt gezakt naar de zevende positie. Het blijft voor mij toch wel de beste game uit de Ezio-trilogie. Rome is goed nagemaakt in deze game en de gameplay is ook erg leuk. De missies zijn gevarieerd en het verhaal van de game is echt goed. Zelfs het moderne verhaal maakt hier een grote stap voorwaarts, iets wat in veel Assassin's Creed games jammer genoeg niet het geval is. Maar er is toch ook iets wat ik Assassin's Creed Brotherhood niet kan vergeven en dat is dat het de game is die de 100% synchronisatie-eisen heeft geïntroduceerd en ik haat 100% synchronisatie-eisen.
06. Assassin's Creed Mirage
Met Assassin's Creed Mirage wou Ubisoft weer terug naar de roots van de originele Assassin's Creed game gaan, oftewel meer focus op stealth dan op actie en ook meer focus op kleinschaliger verhaal en dito wereldkaart. Iets wat in mijn ogen goed gelukt is, al hebben ze toch ook een paar elementen van de RPG Assassin's Creed Games geïmplementeerd. Dus in dat opzicht is het meer een hybride, maar wel eentje die oldschool fans weet te bekoren. Daarnaast vond ik Basim één van de meest interessante personages in Assassin's Creed Valhalla en dat hij in Assassin's Creed Mirage het hoofdpersonage is, daar ben ik erg blij mee. Mede hierdoor heeft Mirage een van de meest interessante verhalen van de Assassin's Creed games. Wat dan wel weer jammer is, is dat de game niet echt veel antwoorden geeft op waarom Basim is zoals hij is in Assassin's Creed Valhalla. Maar door alle dingen die Assassin's Creed Mirage goed doet, plaats ik hem toch hoog in mijn top 20 Assassin's Creed-games.
05. Assassin's Creed Origins
Nadat Ubisoft Assassin's Creed Syndicate had uitgebracht in 2015, zijn ze met de Assassin's Creed franchise terug naar de tekentafel gegaan om te kijken wat ze konden veranderen of verbeteren. Dit betekende voor het eerst sinds 2009 dat er niet jaarlijks een Assassin's Creed game uitgebracht werd. Pas in 2017 werd er een nieuwe Assassin's Creed game uitgebracht.
En die game was Assassin's Creed Origins en was precies wat de Assassin's Creed franchise nodig had, aangezien mensen vonden dat de formule van de franchise te vaak was gebruikt. Ubisoft heeft geluisterd naar deze kritiek en de formule flink op de schop genomen, zonder de kern van de game te veranderen. Zo moet je bijvoorbeeld nog steeds torens beklimmen om de world map te synchroniseren en draait het verhaal nog steeds om twee kampen die tegen elkaar strijden. Maar de gameplay was nu meer gericht op RPG en actie dan op stealth en actie. Overigens kan je nog steeds de missies in stealth voltooien, maar de focus ligt er niet meer op.
Een andere goede keuze van Ubisoft was om weer terug in de tijd te gaan, erg ver terug in de tijd zelfs, want het speelt zich vele jaren af voor de eerste Assassin's Creed. We zien dan ook in deze game de geboorte van de Assassin Brotherhood. En voor de mensen die de lore van Assassin's Creed goed volgen, weten dat de Brotherhood zijn origine kent in Egypte. Een Egypte dat Ubisoft erg prachtig heeft nagebouwd, van Alexandrië tot Memphis, Ubisoft heeft echt veel detail verwerkt in het oude Egypte van Assassin's Creed Origins.
04. Assassin's Creed IV Black Flag
Assassin's Creed IV: Black Flag wordt door veel fans gezien als de beste game van de franchise. Voor mij was het ook voor een lange tijd de beste Assassin's Creed game; hij is, zoals je kan zien, op dit moment gezakt naar de vierde plek. Maar ik blijf het een geweldige game vinden, niet alleen als Assassin's Creed, maar ook als piratengame. Ik durf het zelfs de beste piratengame ooit te noemen en ja, dan neem ik Sea of Thieves, Sid Meier's Pirates (de 2004-versie) en Sea Dogs/Pirates of the Caribbean in acht. Het varen is heerlijk en de naval combat is ook erg goed gedaan. Wat wel jammer is bij Assassin's Creed IV: Black Flag, is dat het moderne verhaal van de Assassin's Creed zo goed als stilstaat, al is zonder al te veel spoilen de plotwending over één personage wel erg tof.
03. Assassin's Creed Valhalla
Nu zei ik dat er bij Assassin's Creed Syndicate twee kampen Assassin's Creed-fans zijn; dit is bij Assassin's Creed Valhalla ook het geval. Of je haat het of je vindt het een geweldige game. Ik zit dus in kamp ''de game is geweldig''. Nu kan ik de negativiteit over de game best goed begrijpen, want de game is heel erg groot en zit bomvol met dingen die je kan doen, en dat kan overweldigend zijn voor sommige gamers. Maar ik vind het persoonlijk heerlijk dat die game zo groot is. Ik hou ervan om even van de realiteit weg te stappen en te verdwalen in een fantasierijke wereld. En Assassin's Creed Valhalla is zeer zeker een game waar je heerlijk kan verdwalen, al is niet alles leuk, want ik wil en kan geen cairns (stenen die je tot een bepaalde hoogte moet stapelen) meer zien.
02. Assassin's Creed Shadows
De nieuwste game in de Assassin's Creed franchise is, zoals je kan zien, gelijk hoog in mijn top 20 Assassin's Creed games gekomen. Dit heeft meerdere redenen. Allereerst de setting: Japan is een land en een cultuur waar ik ontzettend veel interesse in heb. Ten tweede zijn zowel het verhaal in het verleden als het moderne verhaal goed, al baal ik er wel van dat Assassin's Creed Shadows niet verdergaat met het moderne verhaal dat Assassin's Creed Valhalla met zijn einde heeft opgezet. De twee speelbare personages van Assassin's Creed Shadows zijn ook erg interessant. Naoe brengt de shinobi-fantasie tot leven en Yasuke brengt de samoerai-fantasie tot leven.
01. Assassin's Creed Odyssey
Net zoals Assassin's Creed Syndicate en Valhalla is Assassin's Creed Odyssey ook een game die de Assassin's Creed fanbase verdeelt. Er zijn mensen die vinden dat de volledige focus op RPG gameplay en de grote map een verkeerde keuze is voor de Assassin's Creed franchise. Daarnaast zijn er ook mensen die het geen Assassin's Creed game vinden, omdat het zich ongeveer 382 jaar voor Assassin's Creed Origins afspeelt en de Assassin Brotherhood en Templar Order nog niet bestonden. Ik ben het met alle kritiekpunten oneens. Allereerst vind ik de keuze om er een RPG van te maken een van de beste keuzes die Ubisoft ooit heeft gemaakt. Ten tweede zijn de assassins en de templars, en hun conflict maar één onderdeel van het grotere geheel. In mijn ogen zijn de Isu, ook wel bekend als de First Civilization, en hun artifacts het belangrijkste onderdeel van de Assassin's Creed franchise en Assassin's Creed Odyssey is de game die het zwaarst gefocust is op de Isu.
Ik geef toe dat de game erg groot is, maar de wereld van Assassin's Creed Odyssey is wel rijkelijk gevuld met interessante locaties en activiteiten. Daarnaast is de game grafisch ook erg mooi, niet alleen qua wereld, maar echt alles oogt prachtig, van de NPC's tot de gebouwen van het Oude Griekenland. Echt alles zit bomvol met details. Met de meer dan 1000 uur die ik in Assassin's Creed Odyssey heb gestoken, kan ik oprecht zeggen dat Odyssey voor mij de beste Assassin's Creed game ooit is.
Zo, dit is dus mijn top 20 Assassin's Creed games. Uiteraard zal deze lijst uiteindelijk verouderd zijn, omdat de Assassin's Creed-franchise nog steeds gaande is. Misschien dat ik, als er weer een stuk of vijf à tien nieuwe games zijn, de lijst opnieuw ga herzien.
