Mario
Als deze vraag een jaar of zestien geleden aan mij gevraagd was geworden, had ik het ontkent en zelfs gezegd dat mannen niet horen te huilen. Maar in dat standpunt kan ik mij niet meer vinden. Maar om de vraag echt te beantwoorden, ik heb best wel veel games gehad waarbij ik bijna moest huilen. Maar de game waarbij de tranen echt over mijn wangen rolden, is Ghost of Tsushima. Op het einde van die game moet je een keuze maken en die keuze viel mij zwaar en ik heb letterlijk tijdens de gehele credits zitten huilen.
Sil
Jazeker! Ik hou van een goede tranentrekker, al slagen er maar weinig games in om meer dan een traantje pinken te realiseren. De grote uitzondering was zonder twijfel Muv-Luv Alternative. SPOILERS AHEAD. Na drie games lang de cast opgebouwd te zien worden, was het vernietigend om ze een voor een te zien sterven op gruwelijke wijze, waarbij zelfs hun lijken vervolgens niet veilig waren omdat hun vijand mensen niet beschouwd als wezens met intelligentie. De machteloosheid van de hoofdpersoon en het besef dat dit slechts enkele nieuwe offers zijn in deze oorlog ging me niet in de koude kleren zitten.
Peter
Er zijn diverse games die mij tot tranen hebben geroerd. Vaak heeft dit meer te maken met het moment dat ik een game uitspeel dan met iets anders, maar er blijft één scene waarbij ik iedere keer weer een traantje weg moet pinken. Dit is in Read Dead Redemption 2. Ook hier is een spoiler alert zeker van toepassing. Tegen het einde van de game wordt het paard van Arthur Morgan neergeschoten en dan is er heel even het moment dat Arthur afscheid neemt van zijn paard. Dat is zo'n mooi, intiem en fijn moment dat ik daar altijd wel emotioneel van word. Tijdens de game ben je heel veel met je paard onderweg en moet je hem onderhouden. Regelmatig maak je jouw huisdier schoon en Arthur praat er steeds tegen. Regelmatig moet je hem tot kalmte manen, geef je hem eten en soms loopt hij gewoon weg en moet je hem zoeken. Dan ben je ook weer blij als je hem gevonden hebt. Ongemerkt krijg je daarom toch een soort genegenheid voor het paard en het is dan ook prachtig dat er een paar minuten wordt uitgestreken, waarin Arthur afscheid neemt. Een prachtig moment in een prachtige game.
Stefan
Op deze vraag kan ik een erg kort antwoord geven, nee. Natuurlijk zijn er games met hele goede en mooie verhalen, maar huilen tijdens een game heb ik nog nooit gedaan. Datzelfde kan ik overigens zeggen over films en series. Ik ben daar simpelweg niet de persoon voor denk ik.
Sander
Huilen bij een game heb ik nooit gedaan. Er is wel een game die mijn gemoed flink heeft weten te beïnvloeden en dat is The Last of Us: Part 2. Of het woede was of verdriet… ik ben er nog niet uit. Ik weet alleen wel dat een playthrough alles is wat ik met deze game ga doen.