De titel in kwestie was enkele dagen eerder onthuld als zijnde Crushed in Time, een spin-off van de (non-)game There Is No Game, welke ik vijf jaar geleden bekroonde met een welverdiende score van 90%. Het was charmant, eigenzinnig en uniek. En dat belooft deze spin-off ook te worden.
Oude bekenden
In Crushed in Time spelen we als onszelf, een speler, welke de wereld beïnvloedt om bepaalde resultaten te bewerkstelligen. Dit keer niet door op alles te klikken wat los en vast zit, maar door te klikken en trekken, daar deze hele wereld om de een of andere reden elastisch is. Aan de andere zijde van het scherm staan Sherlock Holmes en Dr. Watson, zoals we ze al kennen uit There is No Game: Wrong Dimension. Dit betekent dat met name Holmes een stuntelende idioot is, die nergens komt zonder ons ingrijpen. Dit duo besluit door Engeland te trekken, nadat Watson een mysterieuze brief van Emma krijgt, een vrouw waarvan hij zeker weet dat hij haar niet kent. Dit is echter niet het enige verhaal.
Parallel aan dit is het paniek bij ontwikkelaar Draw Me a Pixel. Zij hebben net Crushed in Time gereleased, maar een zekere NPC is door een universele bug niet beschikbaar en daardoor is de game niet goed speelbaar. Het resultaat is verwarring bij het dev team en het tegenwoordig zo graag ingezette wapen van review bombing, die hun reputatie aan flarden scheurt. Is die NPC Emma? Geen idee, maar het zou me niets verbazen gezien hoe duidelijk de meta-humor nu al aanwezig is.
Walkthrough
Terug in London probeert Watson met de brief in de hand naar Sherlock te gaan. Helaas ligt die te slapen met de deur op slot. Door de deurknop naar rechts te trekken, schiet die naar links en komt die los van de deur. Enkele elastische acties later, zit die op een lade die je daardoor open kan maken. Hierin zit een stekker van de telefoon, die je op zijn beurt van een goede ruk moet voorzien om hem te doen rinkelen. Dat ontwaakt ’s werelds ‘’beste detective’’ wel.
Daar ik niet het gehele eerste hoofdstuk wil verpesten, zal ik de rest van de oplossingen niet prijs geven, maar je merkt dat zelfs als de rek op den duur altijd uit een concept zal gaan, de toepassing ervan van groot belang is. De rubberen physics worden gecombineerd met traditionele point and click-elementen, waarbij je vooral goed moet letten op de omgeving, al was het wel echt de humor die het zware werk deed.
Met veel plezier
Dit zal vermoedelijk ook wel te zien zijn geweest tijdens mijn speelsessie. Ik heb me op momenten behoorlijk opgelaten gevoeld, vooral als ik zat te stuntelen om de oplossing te vinden (damn you honingpot), maar zelfs dan kon ik de glimlach niet van mijn gezicht krijgen. Meer There Is No Game maakt me echt oprecht blij en wat de developers vertelden, maakte me vooral ongeduldig.
Hoewel ik dit niet zelf heb mogen zien, vertelden ze bijvoorbeeld me dat een mechanic die later ook zal worden geïntroduceerd tijdreizen is. Echter dan wel in hun stijl. Verwacht dus niet dat je naar het London van honderd jaar eerder gaat bij wijze van, maar naar een eerdere build van de game. Een build waarin een bepaalt gebouw bijvoorbeeld nog niet in de game was gezet of waar een object op een andere plek lag, waar je net wat makkelijker bij kan. Het is duidelijk een soortgelijk idee als hun vorige titel, maar verdorie daar had ik nog zeker niet genoeg van gehad. Dit is voor mij dan ook wel echt dé game van gamescom 2025.
Verwachting:
Crushed in Time maakte mij bij zijn reveal al immens gelukkig en dit gevoel is enkel versterkt na het spelen ervan. De humor is on point en de karakters immens charmant. Daardoor kan ik niet wachten om het te spelen.